Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Κόλλα πέντε

Μετά από ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό ποστ του Sukumus, το οποίο μας βοήθησε να τον γνωρίσουμε καλύτερα, μετά από το αντίστοιχο της Σοφίας το οποίο όπως πάντα με έκανε να γελάσω και μετά το άκρως ιδιωτικό ποστ της καλής μας φίλης λεσπριτίας, πήρα την μπάλα να συνεχίσω αυτό το παιχνίδι to know us better.

Ξεκινάω λοιπόν και όποιος αντέξει διαβάζει πέντε πράγματα που λίγοι ξέρουν για μένα.

1. Στις τρεις πρώτες τάξεις του δημοτικού ήμουν εξαιρετικά ανορθόγραφη. Παρατήρησα μια μέρα πως η διπλανή μου, που έδεινε τέλεια ορθογραφία κάθε μέρα, την έγραφε πριν από όλους με χαρακτηριστική ευκολία και γρηγοράδα. Αυτό με έβαλε σε σκέψεις και μια και ήμουν έξυπνη από μικρή, κατάλαβα τι έκανε. Την είχε έτοιμη από το σπίτι της και στην τάξη απλώς έκανε πως έγραφε! Θεώρησα πως ήταν μια πολύ καλή ιδέα και ξεκίνησα να το κάνω κι εγώ. Καθόμουν λοιπόν στο δωμάτιό μου και έγραφα την ορθογραφία, κάνοντας και κάνα δυό λάθη, γιατί η δασκάλα μου μπορεί να μην ήταν και πολύ θρήσκα και τα θαύματα να της έπεφταν βαριά να τα χωνέψει. Την επόμενη μέρα ακολουθούσα το παράδειγμα της διπλανής μου και όλα πήγαιναν θαύμα. Δηλαδή για 3-4 μέρες. Γιατί μετά την πάτησα. Ήρθε εκείνη την αποφράδα ημέρα μια αντικαταστάτρια που δεν τα μάσαγε και τόσο αυτά. Η διπλανή μου ήταν μάλλον λίγο πιο καπάτσα από εμένα, που μπορεί να ήμουν έξυπνη αλλά ήμουν και αθώα, και την σκαπούλαρε. Εγώ από την άλλη κοκκίνησα, πρασίνισα, έπιασα να σβήνω ό,τι έχω γράψει και άλλα τέτοια και φυσικά η δασκάλα με πήρε χαμπάρι… Σας λέω ήταν η πιο ατιμωτική στιγμή της ζωής μου και από τότε όχι μόνο καλυτέρεψα σημαντικά στην ορθογραφία, αλλά δεν έχω καταφέρει να ξανακλέψω ποτέ. Αλλά ποτέ. Ούτε σκονάκι, ούτε τίποτα. (η δασκάλα κάτι έγραψε στο τετράδιό μου, αλλά η μαμά μου δεν το σχολίασε ποτέ. Την ευχαριστώ πολύ για αυτό.)

2. Στο δημοτικό πήγαινα σε μονοθέσια πειραματική τάξη, ιδιωτικού σχολείου. Αυτό σημαίνει πως ήμασταν από 3-6 παιδιά σε κάθε τάξη, όλες οι τάξεις μαζεμένες σε ένα τμήμα, με μία δασκάλα. Ήταν πολύ καλή περίπτωση και μάθαινες πολλά παραπάνω πράγματα από όσα είχε να σου δώσει το μάθημα, όπως το να προσέχεις τα μικρότερα παιδιά, τη σημασία της συνεργασίας, αλλά και το πως ακόμα και τα παιδιά έχουν την αίσθηση διαφοράς πλούσιου και φτωχού και σε βλέπουν αφ’υψηλού εάν θεωρούν ότι έχουν καλύτερο στάτους.

3. Αν και είμαι αρκετά έξυπνη (και μετριόφρων), θεωρώ πως είμαι μέτρια σε ό,τι και αν κάνω. Μπορώ να κάνω τα πάντα, αλλά χωρίς κάπου να ξεχωρίζω πραγματικά. Το χέρι μου πιάνει που λένε και μπορώ να αντιγράψω μια ζωγραφιά σχεδόν τέλεια, αλλά μου λείπει η δημιουργικότητα που χρειάζεται για να κάνω κάτι δικό μου (το μόνο δικό μου που κάτι αξίζει, είναι ένα μικρό παραμυθάκι.. άλλη φορά αυτό όμως). Κάτι αντίστοιχο γίνεται σε όλους τους τομείς. Γι’αυτό και δεν μπορούσα να αποφασίσω τι θα κάνω στη ζωή μου και κάπως έτσι έγινε και το ν. 4 της λίστας
4. Έχω δουλέψει ως γραμματέας μεταφορικής εταιρείας, δασκάλα Αγγλικών, δασκάλα Γερμανικών, δασκάλα Photoshop, δασκάλα word και excel, εκτυπώτρια φωτογραφιών σε mini lab, σερβιτόρα σε μπαρ, συντηρήτρια έργων τέχνης, μεταφράστρια, μπογιατζής σε οικοδομή (κάγκελα), έχω κάνει άπειρο data entry, έχω δουλέψει σε λογιστήριο και τέλος αυτό που κάνω τώρα, web designer (τώρα μπορεί να ξεχνάω και τίποτα, που να τα θυμάμαι όλα). Σε αυτές τις δουλειές έχω κάτσει από 1 εβδομάδα έως τρία χρόνια.

5. Μέχρι πρόσφατα διασκέδαζα πάρα πολύ με το να λέω την ηλικία μου και να βλέπω την αντίδραση του άλλου: κενό βλέμμα, ανοιχτό στόμα – χάφτω τη μύγα που περνάει, καθαρίζω τα αυτιά μου γιατί προφανώς δεν ακούω καλά, ξαναρωτάω μπας και αλλάξει κάτι. Δεν αλλάζει όμως. Συνήθως νομίζουν πως είμαι 8-10 χρόνια μικρότερη (έχει τύχει και εξτρίμ κατάσταση όπου ενώ ήμουν 25, νομίζαν ότι είμαι 7!! αλλά εντάξει, αυτή πρέπει να ήταν στα πρόθυρα της τύφλωσης και της άνοιας). Τώρα τελευταία το έχω βαρεθεί και αυτό…

Το πιό δύσκολο κομμάτι είναι τώρα να βάλω άλλους πέντε, καθώς οι περισσότεροι έχετε ήδη γράψει. Ας δούμε λοιπόν τι έχουν να πουν η Μαρίνα, (γιατί όχι) ο Παραμυθάς, η darkchild, ο βαρόμετρος και οι καθημερινόπιτα

5 thoughts on “Κόλλα πέντε

  1. Pingback: Ο Παραμυθάς » Καταραμένο “dial up”

  2. Pingback: Ο Παραμυθάς » Πέντε πράγματα για μένα

  3. Pingback: Ο Παραμυθάς » Blog Archive » Πέντε πράγματα για μένα

  4. Pingback: Ο Παραμυθάς » Blog Archive » Καταραμένο «dial up»

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.