Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ακόμα και τώρα που τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, πολλές φορές στο αυτοκίνητο παίζουμε παιχνίδια για να περάσει η ώρα.

Ένα από τα πιο συνηθισμένα είναι το “ποιός θα δει πρώτος…”. Αυτή τη φορά λοιπόν ξεκίνησε το παιχνίδι η Ιωάννα. Μετά από κάνα δυό πράγματα που βρήκαμε, λέει ο Κωνσταντίνος: “ποιός θα δει πρώτος το γράμμα Ψ”…

Αυτό αποδείχθηκε πιο δύσκολο απ´ όσο περιμέναμε. Χ, Θ, Β, Φ, Ζ, όλα τα είδαμε, είτε σε ταμπέλες του δρόμου, είτε σε ταμπέλες αυτοκινήτων και φορτηγών. Ψ πουθενά! Ούτε μια Ψαροταβέρνα! Ούτε μια Ψησταριά!

Κάποια στιγμή λοιπόν, αφού είχαν αρχίσει τα παιδιά να βλέπουν παντού “Έψοδος”, “Αψήνα” και διάφορα άλλα τέτοια, λέει ο Γιώργος: “τι κρίμα να μην μπορούμε να βρούμε απλώς πράγματα που βλέπουμε γύρω μας και έχουν το γράμμα Ψ. Τότε ας πούμε θα βλέπαμε τον Κωνσταντίνο και θα λέγαμε “μα τί Ψηλός τύπος!” Ή θα βλέπαμε εμένα και θα λέγαμε “μα τί κομΨός τύπος!”
(Η κομψότητα του Γιώργου είναι παροιμιώδης… Περιττό να πω τι γέλιο έπεσε…)

Δε σταμάτησε όμως εκεί… Συνέχισε:
“Βλέποντας αυτό εκεί το κοντό δεντράκι, θα λέγαμε: κοίτα ένα Ψωροδεντράκι”
“και αν ήμασταν στο Παρίσι θα βλέπαμε την αΨίδα του θριάμβου”
“…και δε βλέπουμε και κανένα κακό σκυλί….” (εδώ όμως συνέχισε πως αφού Ψόφο δεν έχει, άρα δε θα είχε και Ψ…)

Το τί ακούσαμε και πόσο γελάσαμε δεν περιγράφεται! Η διασκέδαση μας συνεχίστηκε γιατί αποφασίσαμε να αλλάξουμε το παιχνίδι και να βρίσκουμε προτάσεις που να περιέχουν λέξεις με ενα συγκεκριμένο γράμμα. Για παράδειγμα να βρούμε προτάσεις που να έχουν πέντε λέξεις με Θ. Η κορυφαία πρόταση της Ιωάννας:
“Θα ήΘελα να ξεΘάψω Θιγμένους Θεατρίνους”!!!!