Bloodchild and other stories
Ocavia E. Butler
Από τις λίγες, αν όχι η μόνη, μαύρη συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας. Έχει βραβευτεί με Hugo και Nebula για διάφορα έργα της.
Από την ίδια έχω διαβάσει επίσης την τριλογία Lilith’s Brood. Έχει ένα δικό της, μοναδικό τρόπο να απεικονίζει εξωγήινους και να μεταφέρει καταστάσεις στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας.
Σε όσα έχω διαβάσει μέχρι στιγμής που έχουν να κάνουν με κάποια μορφή εξωγήινου, έχουν τα εξής κοινά: οι εξωγήινοι δεν είναι ποτέ ανθρωπόμορφοι, είναι πάντα κάτι εντελώς εκτός δικής μας πραγματικότητας, είναι εξωγήινοι με όλη τη σημασία της λέξης. Έχουν πλοκάμια, άλλο τρόπο μεταφοράς, επικοινωνίας, αναπαραγωγής. Είναι πάντα τρομακτικοί. Επίσης έχουν τους ανθρώπους υπόδουλους στην αρχή τουλάχιστον, ενώ σιγά σιγά καθιερώνεται κάποιο είδος επικοινωνίας και οι άνθρωποι, χωρίς να μπορέσουν ποτέ να πάρουν το πάνω χέρι, μαθαίνουν να ζουν με αυτούς.
Σε αυτή την ανθολογία διηγημάτων υπήρχαν δύο τέτοιες ιστορίες. Παρότι έχουν τόσα κοινά, δεν κουράζουν, αλλά αντιθέτως έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Εκτός από αυτά, υπάρχουν δύο δοκίμια, τρία διηγήματα εμπνευσμένα από τη ζωή της και τον κόσμο γύρω της και ένα τελευταίο που ασχολείται με ένα πολύ σοβαρό ερώτημα (να μην πω κάτι άλλο και τη χαλάσω στους spoiler freaks).
Μου άρεσε, αν και είναι λίγο βαρύ. Γενικά δεν γράφει βιβλία και ιστορίες που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα. Σε κάνουν όμως να σκεφτείς.