-Που θα πας το Σαββατοκύριακο; -Στα 40 της Στέλλας.
Μετά το “καλά σαράντα”, το άκουσα και αυτό χαχαχαχαχα. Ε, λοιπόν ήταν τα πιο χαρούμενα κι ευτυχισμένα 40 στα οποία έχω βρεθεί. Με διαφορά!
Φίλοι καλοί ταξίδεψαν από μακριά για να έρθουν να γιορτάσουν μαζί μου τα γενέθλιά μου και τους ευχαριστώ πάρα πολύ! Ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να έχω.
Κανονίσαμε να περάσουμε τη μέρα στην παραλία, να φάμε εκεί και να κόψουμε εκεί και την τούρτα. Ο καιρός, που όλη την εβδομάδα έριχνε βροχές και καταιγίδες, αποφάσισε να μου κάνει και αυτός δώρο και έτσι και τις δύο μέρες του σαββατοκύριακου έβρεξε όταν πια είχαμε ευχαριστηθεί ό,τι κάναμε και δε μας πείραζε καθόλου να ρίξει και λίγη (λέμε τώρα) βροχούλα. Έτσι το Σάββατο ξεκίνησε με ψώνια με τη γυναικοπαρέα (μα πόσο μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση αυτό καμιά φορά!) και μετά βουρ για παραλία. Εκεί βρεθήκαμε όλοι, γύρω στους 15 ενήλικες και 8 παιδιά, κάναμε μπάνιο, φάγαμε, κόψαμε την τούρτα μας και ενώ τα παιδιά παίζανε στην άμμο, χαζολογήσαμε, ξαπλάραμε, βγάλαμε φωτογραφίες και γενικώς περάσαμε τέλεια! Πήγαμε για μεσημεριανό και φύγαμε μετά τις 7 το απόγευμα!
δεν είναι και τόσο εύκολο να σβήσεις το κεράκι όταν φυσάει και είσαι έξω 🙂
χεχε όσα βλέπει η πεθερά είχε ζωγραφίσει η Στέλλα…
τα οποία φαγώθηκαν μετά μανίας από όλα τα πιτσιρίκια! ΄Ενα τραπουλόχαρτο το καθένα πήρε και μετά πέσαν στο μπλοκ και το μολύβι (για να μην πω για ένα συγκεκριμένο μικρούλι πιτσιρικάκι που έφαγε ό,τι διακοσμητικό βρήκε)
πάρτε κι εσείς ένα κομμάτι!
Ηταν τόσο ωραία που όλα τα παιδιά έλεγαν για το πόσο ωραία περάσαμε, και τι καταπληκτικά που ήταν και η Ιωάννα δήλωσε πως θέλει κι αυτή beach party για τα γενέθλιά της!
Πίσω στο σπίτι τα παιδιά συνέχισαν το παιχνίδι και οι μεγάλοι την πάρλα. Και ενώ τα μικρά πέσαν ψόφια από την κούραση για ύπνο σχετικά νωρίς, οι μεγάλοι το ξενυχτήσαμε, άλλοι ελαφρώς και άλλοι.. περισσότερο (πρέπει να ήταν 3 όταν πια έκλεισα τα μάτια για ύπνο).
Η Κυριακή ήταν εξίσου ωραία. Φάγαμε πρωινό έξω στη βεράντα μας, πήγαμε για μπάνιο, γυρίσαμε για φαγητό και πάλι στη βεράντα… Δυστυχώς η μέρα πέρασε και ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε τους φίλους μας. Όμως μείναμε με ένα σωρό αναμνήσεις καλοπέρασης, κουβέντας, φαγητού, γλυκού, μπάνιου, παιχνιδιού και φυσικά ατάκες από τα παιδιά μας. 6 μαζεμένα, είπαν πολλές!
κάνουμε μπάνιο με καλό καιρό…
αλλά και με κύμα!
Ο Κωνσταντίνος φωτογραφίζει τον Γιώργο που γίνεται ένα με την άμμο (και μετά γίνεται κόκκινος και μας κοψοχολιάζει!)
Σας ευχαριστώ όλους για το υπέροχο Σαββατοκύριακο, για ένα από τα καλύτερα πάρτυ που είχα, για τις υπέροχες στιγμές που έζησα και για το πιο όμορφο ξεκίνημα της νέας δεκαετίας!
Και επειδή το πάρτυ ήταν και για τη γιορτή του Κωνσταντίνου, να κεράσουμε μια Τάρτα Σοκολάτα!
XAXAA, τον Koyan τον ρίξαμε με μια τάρτα σοκολάτα στο τέλος τέλος? ;-ΡΡΡΡΡ
Έτσι, έτσι, να κουράζονται τα πιτσιρίκια, και να μην ξυπνάνε από τις 6 και μισή (οκ, άλλη μισή ώρα υπνάκι, είναι ιδιαίτερα εκτιμητέα!!)
:-ΡΡΡΡΡΡ
Πάμε ολοταχώς και για τα πενήντααααααα!!!
Ε όχι και τον ρίξαμε με ολόκληρη τάρτα σοκολάτας (και με homemade dulce de leche κιόλας!!!) χαχαχαχα
Τα πιτσιρίκια είναι ντούρασελ δυστυχώς και ξυπνάνε νωρίς ό,τι και να κάνεις.
Και όσο για τα πενήνητα, ελπίζω να μην είναι “ολοταχώς” 🙂 Προς το παρόν το επόμενο που θα περιμένω είναι όπως είπες κι εσύ τα 42. Μετά σιγά σιγά, να τα χαρούμε κιόλας!
Homemade, homemade!!! 😛
Όσο για το ολοταχώς, όπως ξέρεις, το με τί ταχύτητα ή αργύτητα (καλά, αυτή η λέξη, όπως να να γραφτεί, πάντα ανορθόγραφη φαίνεται.. ;-ΡΡ) περνάει ο χρόνος, είναι κάτι που εξαρτάται και από μας!!!!
Άντε, εμπρός λοιπόν για την απάντηση στη Ζωή το Σύμπαν και τα Πάντα!!! ;-ΡΡΡΡ (Ή μήπως για την ερώτηση? ;-ΡΡΡ)
Έλειπε το αγαπημένο επιδόρπιο από το Αλάτσι για τα 40 της Στέλλας! Χαχαχα…
Χρόνια πολλά και πάλι! Πολλά ακόμα τέτοια μο-να-δι-κά Σαββατοκύριακα. Ευχαριστούμε για όλα!
Pingback: Sophia’s blog » In a way, it’s all a matter of time