Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Bebook Neo – 1 χρόνος μετά

Πέρισυ τον Οκτώβριο αποκτήσαμε από ένα e-reader. Εγώ πήρα το Bebook Neo. Είχα στο μυαλό μου να γράψω τις εντυπώσεις μου μετά από τόσους μήνες χρήσης, αλλά μου ζητήθηκε κιόλας, οπότε είναι μια καλή ευκαιρία να το κάνω τώρα.

Θα ξεκινήσω με τις εντυπώσεις από τα e-reader γενικώς και μετά θα προχωρήσω στο συγκεκριμένο μοντέλο. Δεν κάνω σύγκριση εδώ με άλλα e-readers, άλλωστε δεν έχω εμπειρία. Δεν έχω ψάξει για να σας πω τι θα έπαιρνα σήμερα αν αγόραζα άλλο e-reader (αν σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, κάντε μια βόλτα από τον Ηλεκτρονικό Αναγνώστη). Μπορώ μόνο να σας πω τις εμπειρίες μου από το συγκεκριμένο, τι μου φάνηκε χρήσιμο και τι όχι, τι θα ήθελα να έχει οπωσδήποτε ένα άλλο e-reader και τι δε με νοιάζει.

Θετικά:

Γλυτώνεις πάρα πολύ χώρο μέσα στο σπίτι σου. Έχουμε 4 βιβλιοθήκες γεμάτες βιβλία, τα οποία σπάνια ξαναδιαβάζουμε (και μάλιστα λίγα εξ’ αυτών. Τα περισσότερα απλώς μένουν εκεί).  Με το ρυθμό που διαβάζουμε θα χρειαζόμασταν άλλες 4 μέσα στον επόμενο χρόνο… Βέβαια εμένα μου αρέσουν πολύ οι βιβλιοθήκες και χαζεύω τα βιβλία, τα πιάνω, τα μυρίζω, τα χαϊδεύω. Είναι κόλλημα.  Όμως η σκέψη πως συνεισφέρω στη λιγότερη χρήση χαρτιού  είναι μια παρηγοριά.

Μπορείς να πας διακοπές χωρίς να κουβαλάς μια βαλίτσα με βιβλία μαζί σου. Μέσα σε μια μικρή συσκευή έχεις όποιο βιβλίο θέλεις. Δε θα ξεμείνεις ποτέ.

Αν το βιβλίο που διαβάζεις είναι ολόκληρο τούβλο (όπως τα περισσότερα βιβλία που διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό), με καμιά χιλιάρα σελίδες (τουλάχιστον) το καθένα, δε σε πιάνει τενοντίτιδα στην προσπάθειά σου να το κρατήσεις ανοιχτό και να το διαβάσεις. Είτε 20 σελίδες έχει, είτε 2000, το ίδιο και το αυτό. Μεγάλη υπόθεση! Βέβαια χάνεις την ευκαιρία να κάνεις και γυμναστική ταυτόχρονα με το διάβασμα, χρησιμοποιώντας το βιβλίο για βαράκι, αλλά δεν πειράζει. Θα το ξεπεράσεις!

Δε χρειάζεσαι σελιδοδείκτες. Καλά, η πρακτική του να τσακίζεις την πάνω γωνία του βιβλίου για να ξέρεις που είσαι μου γυρίζει το μάτι ανάποδα δε το συζητώ. Και πάντα ο σελιδοδείκτης μου χανόταν με ένα μυστηριώδη τρόπο και έψαχνα για οποιοδήποτε χαρτάκι να βάλω στη σελίδα μου. Τώρα δε χρειάζεται τίποτα από αυτά. Με το που ανοίγεις το βιβλίο σου σε βγάζει πάντα στη σελίδα που ήσουν. Γρήγορα και αυτόματα.

Γλυτώνεις το ψάξιμο σε βιβλιοπωλεία, το να θέλεις ένα βιβλίο και να μην υπάρχει, το περίμενε γενικώς πριν πάρεις το πολύτιμο βιβλίο στα χέρια σου. Όποιο βιβλίο θέλεις, το βρίσκεις και το κατεβάζεις άμεσα.

Μπορείς να μεγαλώσεις τα γράμματα του βιβλίου μέχρι να φτάσεις στο μέγεθος που σε βολεύει. Και πρεσβυωπία να έχεις, πάλι μπορείς να διαβάσεις!

Μου λείπουν:

Αγαπάω πολύ τα βιβλία. Πολύ όμως. Τα βιβλία σε ταξιδεύουν, τα βιβλία σε κάνουν να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου, να βιώνεις φανταστικές και εκπληκτικές και τρομακτικές και χαρούμενες και δραματικές καταστάσεις (προφανώς αυτό δε μου λείπει, το έχω ακόμα). Κάθε ένα βιβλίο έχει την ιστορία του, πότε το πήρες, από που, πότε το διάβασες. Το κοιτάς στη βιβλιοθήκη σου και σου έρχονται όλα αυτά ξανά στο νου. Τώρα αυτό δεν συμβαίνει. Διαβάζω πολλά βιβλία, αλλά δεν τα έχω στη βιβλιοθήκη μου, δεν μπορώ να τα ξεφυλλίσω, να τα μυρίσω, να μου έρθουν οι αναμνήσεις κοιτώντας το εξώφυλλό τους. Άσε που πολλά μπορεί να τα ξεχάσω πως υπάρχουν και μου άρεσαν. Αν τα δω μπροστά μου, θα το θυμηθώ και θα το προτείνω στον καλεσμένο που έχει έρθει. Αν είναι μέσα στην κάρτα μνήμης μου από την άλλη, θα μείνει απλώς εκεί.

Αν ο καλεσμένος δεν έχει e-reader δεν μπορείς να του δανείσεις το αγαπημένο σου βιβλίο που το έχεις μόνο σε ηλεκτρονική μορφή.

Δεν μπορώ να δω πόσες σελίδες μου μένουν ακόμα μέχρι να τελειώσω το κεφάλαιό μου. Θέλω να σβήσω το φως να κοιμηθώ και σκέφτομαι “οκ, μέχρι να τελειώσει το κεφάλαιο και το κλείνω”. Όμως πόσες σελίδες έχει ακόμα; 3, 5, 25… ποιός ξέρει! Οκ, μπορώ να πάω σελίδα σελίδα προς τα εμπρός και να δω, αλλά είναι χρονοβόρο και λίγο σαχλό. Το κλείνω κι εγώ και το πολύ πολύ να δω την άλλη μέρα πως είχα μισή σελίδα ακόμα μέχρι το τέλος του κεφαλαίου.

Δεν μπορείς να ξεφυλλίσεις να δεις -έτσι στα κλεφτά- τι γίνεται παρακάτω! Δεν το κάνω εγώ βέβαια -σχεδόν- ποτέ, αλλά αν κάποιος θέλει να δει, είναι δύσκολο. Και φυσικά τέλειο για τους spoiler freaks!

Θετικά του Bebook Neo:

Έχει αναζήτηση και αν ξεχάσεις κάτι (πχ ποιός είναι αυτός ο Tormund βρε παιδί μου), κάνεις την αναζήτηση, και βρίσκεις σε ποιά σελίδα τον έχεις ξαναδεί.

Έχει λεξικό και αν δεν ξέρω μια λέξη -τις περισσότερες φορές- μου τη βρίσκει. Λύνεται η απορία μου και μαθαίνω και κάτι, πολύ εύκολα και γρήγορα.

Μου αρέσει το touch screen. Η γραφίδα του βεβαίως είναι μοναδική, δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις καμία άλλη για να την αντικαταστήσεις, αλλά μου φαίνεται πολύ βολικό το ότι έχει touch screen (πχ ο Κωνσταντίνος δε το θέλει αυτό… γούστα).

Η μπαταρία του κρατάει πολύ. Οκ, δεν κρατάει όσο λένε (κάτι για ένα μήνα και 7000 σελίδες λένε), αλλά ανάλογα με τη χρήση που του κάνω (αν θα κάνω χρήση του λεξικού συχνά, αν το αφήνω στην αναμονή κλπ) κρατάει σίγουρα πάνω από μια εβδομάδα, έως και τρεις.

Τα έχει και ΔΕΝ τα έχω χρησιμοποιήσει:

Σύνδεση με wi-fi. Δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ. Νομίζω πως αν διάλεγα τώρα άλλο e-reader θα ήταν από αυτά που δε θα με ένοιαζαν καθόλου.

Σημειώσεις: μπορείς να κάνεις σημειώσεις στα βιβλία σου, θεωρώ πως είναι σούπερ που έχει αυτή τη δυνατότητα, αλλά δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ.

Δεν έχω δει ποτέ φωτογραφίες και σπάνια έχω ακούσει και μουσική.

Συμπέρασμα:

Πλέον το e-reader δεν το αλλάζω. Όσο και να λατρεύω τα βιβλία, η ευκολία είναι τόσο μεγάλη που δεν το συζητώ.

Εάν χρειαζόταν να αγοράσω άλλο θα πρόσεχα να είναι ξεκούραστο στα μάτια, να ανοίγει αυτόματα στη σελίδα που είσαι, να έχει αναζήτηση και λεξικό, να έχει touch screen και να μπορείς να ανοίξεις όλες τις μορφές αρχείων. Και να έχω υπόψη μου πως χρειάζονται οπωσδήποτε μια θήκη.

Βιβλία σε κανονική μορφή έχουμε αγοράσει πολλά σε αυτό το διάστημα, αλλά είναι όλα παιδικά. Δεν έχουμε αγοράσει κανένα για μας. Τα μόνα βιβλία που πιστεύω δεν μπορείς (ή δεν είναι βολικό) να έχεις σε ηλεκτρονική μορφή, είναι βιβλία στυλ εγκυκλοπαίδειας ή τσελεμεντέδες ή τέλος πάντων βιβλία που θέλουν ξεφύλλισμα. Έλεγα πως τα βιβλία που μας αρέσουν πάρα πολύ θα τα αγοράζουμε να τα έχουμε και κανονικά. Δεν ξέρω αν θα το κάνουμε ποτέ…

Άσχετο, αλλά πιστεύω πως τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή είναι πολύ ακριβά (για αυτό που είναι).

Γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένη από το bebook neo μέχρι στιγμής.

6 thoughts on “Bebook Neo – 1 χρόνος μετά

  1. Sophia

    Λοιπόν, θα συμφωνήσω σε όλα!!! Βέβαια, εγώ ακόμα έχω λίστα με νορμάλ βιβλία που θέλω να αγοράσω (να μου κάνουνε δώρο, χιχιχιχιχιχι, χιντ χιντ χιντ.. ;-Ρ)) γιατί τα γουστάρω και τα ξεφυλλίζω, και πολλά τα διαβάζω ξανά, ή τουλάχιστον κεφάλαιά τους όποτε μου έρθει κάτι στο μυαλό σχετικό με αυτά. Δεν νομίζω να υπάρχει μέρα που να μην πάω να ξεφυλλίσω κάτι από αυτά που έχω στη βιβλιοθήκη (βοηθάει και το ότι αρκετά από τα βιβλία μου τα έχω ακριβώς δίπλα μου) κοιτώντας το άλφα ή το βήτα πράγμα.

    Για το BeBook Neo έχω να προσθέσω το εξής που εγώ το θεωρώ μείον, αν και θα συμφωνήσω σε όλα όσα έχεις αναφέρει για τα θετικά του (εγώ έχω χρησιμοποιήσει και το wifi για mails, χαχα, γιατί βαριόμουν να χρησιμοποιήσω το pda, άσε που έχει και μεγαλύτερη οθόνη, αν και πάει αργάμιση…): τα πλαστικά του δεν είναι καλής ποιότητάς συγκρίνοντάς το με τους e-readers της Sony (ok, είμαι προκατειλημμένη, το ξέρω, χαχαχα, αλλά το σασί τους είναι αξεπέραστο κατά τη γνώμη μου) κλαι φθείρονται με το που τα κοιτάς. Το δικό μου, παρόλο που το έχω μέσα στη θήκη του και το προσέχω όσον αφορά τις γρατζουνιές και τα σχετικά με θρησκευτική ευλάβεια (ξέρεις τί άρρωστη που είμαι στο θέμα) έχει ψιλοφθαρεί, και τα γράμματα στο next έχουν αρχίσει να σβύνονται από την χρήση. Το θεωρώ, μεγάλο μείον. Έπρεπε να είναι λίγο πιο solid και όχι έτσι flimsy…

    Εγώ τώρα ζαχαρώνω και μια ωραία αδιάβροχη θήκη, για την βάρκα, και γιατί εδώ, έχουνε και κάτι άλλες απεχθείς συνήθειες, δένουνε μια βάρκα/σαμπρέλα/σανίδα μέσα στο νερό, που είναι ό,τι πρέπει να την πέφτεις μέσα και να δροσίζεσαι, και σκέφτομαι, ότι με το BeBook, είναι τζαματζέν να διαβάζεις εκεί, μιας και δεν χρειάζεται να γυρίζεις σελίδες!!! Και όχι, ΔΕΝ είμαι η μόνη που γουστάρει να διαβάζει ΜΕΣΑ στο νερό σε προαναφερθείσες λύσεις, έχουμε και άλλους εδώ!!!

    Τα annotations τα έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές, είναι πολύ ωραίο να μπορείς να κρατήσεις ό,τι θέλεις από μέσα από το βιβλίο, και έτσι βρίσκω εύκολα και τα σημεία που μου αρέσουν!!

  2. Vivie

    Τελικα απο ερευνα αγοράς που εκανα και απο τα 2 σου ριβιου – ενα περσι , και το σημερινό – και τα λόγια της Σοφίας , αποφάσισα να το παρω ( μεσω e-bay )

    Ελπίζω να μου αρέσει , και να με βολέψει…

  3. Pingback: Bebook Neo – 1 χρόνος μετά | apps for libraries | Scoop.it

  4. Στέλλα Post author

    Vivie όπως σου είπα δεν ξέρω τι κυκλοφορεί στην αγορά πλέον και τι θα αγόραζα αν έπαιρνα τώρα. Αφού όμως έκανες την έρευνα αγοράς σου εσύ, μια χαρά!
    Ελπίζω να σε βολέψει 🙂
    Το μόνο που θα χρειαστείς απαραιτήτως είναι μια θήκη.

    Σοφία εγώ δε θα το έλεγα flimsy. Δεν έχω βέβαια τη δική σου αρρώστεια 😛 Πράγματι η λέξη next μετά από ένα χρόνο έχει αρχίσει να φθείρεται, αλλά δεν είναι κάτι που με ενοχλεί. Όσο για τη Sony, θα διάβασες στον Ηλεκτρονικό Αναγνώστη πως αφήνει το αλουμίνιο και πάει και αυτή στο πλαστικό… Μέσα στη θήκη πιστεύω δεν έχει κανένα θέμα. Και άλλωστε θήκη θα πρέπει να πάρει κανείς, είτε solid είτε flimsy…

    Και να πω και κάτι που ξέχασα να αναφέρω στο ποστ: όταν το είχαμε πάρει είχε χρειαστεί να του κάνω restart 2-3 φορές. Από τότε όμως δεν έχει χρειαστεί ποτέ ξανά. Επίσης η Bebook έχει αρκετά καλό support. Μια φορά το χρειάστηκε ο Κωνσταντίνος (έχει το Bebook Club). Το έστειλε βέβαια Ολλανδία, αλλά ήταν πολύ εξυπηρετικοί και το έφτιαξαν (χωρίς κόστος φυσικά, ήταν μέσα στην εγγύηση). Πληρώνεις μόνο την αποστολή.

  5. Sophia

    Ναι, ναι, το διάβασα!!! 😉 Τα πλαστικά πάντως, εκεί που ακουμπάει η θήκη, έχουν πάρει μια φθορά, και βέβαια, και το πίσω του μέρος, εκεί που ακουμπάς, χάνει το ωραίο του ασημί, απλά με την θήκη δεν το βλέπω και δεν συγχίζομαι!! ;-Ρ (Στρουθοκάμηλος.. ;-ΡΡΡΡ) Απλά έχω καλομάθει με το σασί του Tungsten που το έχω τόσα χρόνια και είναι σκυλί εντελώς, και έχοντας αυτό σαν μέτρο σύγκρισης, βλέπω τη διαφορά. Και σε σχέση με το Sony του Ερνέστο που το σκληρομεταχειρίζεται και το έχει και τόοοοοοσον καιρό, ενώ αυτό το έχουμε λίγο και εγώ το έχω και στα ώπα ώπα, ο ρυθμός φθοράς είναι αισθητός!!
    😉

    Αλλά δεν μπορώ να διαφωνήσω με την ευκολία του πλαστικού σε σχέση με άλλο υλικό!! 😉

  6. Pingback: Θήκες με… χαρακτήρα! | Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.