Όλη τη χρονιά δεν έχω γράψει τι βιβλία έχω διαβάσει. Έτσι θα ακολουθήσει μια λίστα, με μικρές περιγραφές. Σε γενικές γραμμές διάβασα πολύ ωραία βιβλία!
1 + 2. Only you can save mankind και Jonny and the Dead από τον Terry Pratchett
Τα δυο πρώτα βιβλία με ήρωα τον Johnny Maxwell. Είχα διαβάσει το τρίτο της σειράς πριν από καιρό και τώρα έπεσαν στα χέρια μου και τα δυο πρώτα. Μακάρι να είχαν μεταφραστεί στα ελληνικά, ώστε να μπορούσε να τα διαβάσει και ο Γιώργος. Ευελπιστώ όμως πως τα αγγλικά του θα φτάσουν σε ικανοποιητικό επίπεδο σχετικά σύντομα, οπότε θα έχω μια τεράστια λίστα βιβλίων τότε να του δώσω να ευχαριστηθεί!
Η σειρά διαβάζεται σε ελάχιστο χρόνο (είναι και μικρά τα βιβλιαράκια) και με μεγάλη ευχαρίστηση. Τα βιβλία είναι γραμμένα πριν αρκετό καιρό, και πολλά δεδομένα έχουν αλλάξει από τότε, όμως μπορείς να το παραβλέψεις άνετα.
3. Jonathan Strange & Mr Norrel
Το είχα ξαναδιαβάσει πριν 6 χρόνια περίπου. Ήταν καιρός να το ξαναδιαβάσω! Ένα από τα καλύτερα βιβλία φάνταζι που έχω διαβάσει ποτέ. Ισχύουν όσα είχα γράψει τότε (εκτός από την ταινία που δεν έγινε ποτέ). Respect απλά…
4. American Gods του Neil Geiman
Βιβλίο που έχει κερδίσει το Hugo και το Nebula. Τι να πω τώρα για αυτό το βιβλίο; Παλιοί και νέοι θεοί και ημίθεοι στην σύγχρονη εποχή, παλεύουν να μην ξεχαστούν ή να καθιερωθούν και στο κέντρο όλων ο μυστηριώδης Shadow.
Κάπου στη μέση του βιβλίου με είχε πιάσει πονοκέφαλος και άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί το διαβάζω. Πολλά ναρκωτικά… Βέβαια διάβασα το πλήρες κείμενο, αυτό που ήθελε ο συγγραφέας να εκδωθεί, το οποίο είναι φυσικά πολύ μεγαλύτερο από το βιβλίο που είχε κυκλοφορήσει αρχικά. Όμως κλείνει πολύ ωραία και το τέλος δικαιολογεί όλο το βιβλίο. Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα, είπα πια πως χάρηκα που το διάβασα. Και όταν και ο Κωνσταντίνος αναρωτήθηκε αν έπρεπε να συνεχίσει να το διαβάζει, αυτό του είπα. Του πρότεινα να το τελειώσει και το έκανε και είχε την ίδια άποψη με εμένα. Δεν ξέρω αν θα το είχα ευχαριστηθεί καλύτερα πιο σύντομο, ίσως όμως.
5-10. Σειρά Ender: Ender’s Game, Ender’s Shadow, Shadow of the Hegemon, Shadow Puppets, Shadow of the Giant, Shadows in Flight του Orson Scott Card
Το Παιχνίδι του Έντερ το έχω ξαναδιαβάσει, άλλες 2 φορές. Είναι από τα βιβλία που έχω αγαπήσει, που μπορώ να τα ξαναδιαβάσω ανά πάσα στιγμή. Όταν διάβασα λοιπόν το Ender’s Shadow που δείχνει τα ίδια γεγονότα, αλλά από την πλευρά του Bean, δε μπορούσα παρά να το ξαναδιαβάσω, να το ξαναθυμηθώ, να συγκρίνω, να έχω φρέσκες και τις δυο πλευρές. Για αυτό το βιβλίο έχω ξαναγράψει, οπότε θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα. Το Ender’s Shadow δείχνει την ιστορία του Bean όπως είπα, από την ώρα που γεννήθηκε μέχρι και την τελική μάχη περίπου με τους Formics. Είναι πάρα πολύ ωραίο, τόσο καλογραμμένο όσο και το Ender’s Game, αν και όχι τόσο βαθύ, δεν έχει όλα εκείνα τα μηνήματα που σου περνάει το πρώτο εκείνο βιβλίο. Με έβαλε μέσα στον κόσμο άμεσα και είναι από τα λίγα βιβλία που μπορούσα να διαβάζω ακόμα και στο ένα λεπτό που είχα ελεύθερο χρόνο. Δεν ήθελα να το σταματήσω (και να φανταστείτε πως ήμουν ταξίδι στην Κύπρο όταν το διάβαζα…) Δίνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση στον Bean, τον ανάγει σε σούπερ πρωταγωνιστή και σε κάνει να τον αγαπήσεις. Τα επόμενα 4 βιβλία είναι η συνέχεια της ιστορίας του. Τα διάβασα με ευχαρίστηση μεν, αλλά δεν ήταν το ίδιο όπως το πρώτο. Έχουν να κάνουν πάρα πολύ με πολιτική και πολτικικοοικονομικά συμφέροντα και πολέμους και δεν είναι ακριβώς του γούστου μου αυτά. Με κούρασαν δηλαδή, παρότι ήθελα να συνεχίσω να τα διαβάζω για να δω τι θα γίνει.
11. The Windup Girl του Paolo Bacigalupi
Το τρίτο βιβλίο που διάβασα φέτος και έχει κερδίσει και το Hugo και το Νebula (με το παιχνίδι του Έντερ και το Jonathan Strange). Βαρύ, πολύπλοκο, δυστοπικό, μα γραμμένο τόσο ωραία που δε θέλεις να το αφήσεις. Έχει πολλά να πει για την οικολογία. Είναι τοποθετημένο στην Ταϋλάνδη του 23ου αιώνα, η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ανεβάσει την στάθμη της θάλασσας, πολλά μέρη έχουν καλυφθεί, τα καύσιμα έχουν τελειώσει, ιοί έχουν καταστρέψει τρόφιμα και τα γενετικά μεταλλαγμένα είναι πλέον η νορμα.
Το βρήκα λίγο δύσκολο στο διάβασμά του και φυσικά είναι βαρύ και μαύρο. Όμως ένα από τα χαρακτηριστικά της επιστημονικής φαντασίας και του φάνταζι που με τραβάνε, είναι ακριβώς το γεγονός πως μπορούν να παρουσιάζουν τα προβλήματα του σήμερα και να σε ταρακουνάνε για το τι πρόκειται να συμβεί, μέσα από απίθανα και φανταστικά γεγονότα. Θα το πρότεινα σίγουρα εάν σας αρέσουν τέτοια διαβάσματα.
12. Transition του Iain Banks
Εμένα αυτό το βιβλίο μου άρεσε. Περίεργο, διαφορετικό. Ξεκινάει λέγοντάς σου το τέλος (ή… περίπου…). Και φτάνεις στο τέλος και κάποια πράγματα είναι αναμενόμενα, κάποια άλλα καθόλου. Παράλληλοι κόσμοι και ένας οργανισμός που στέλνει άτομα απο τον ένα κόσμο στον άλλο για να επηρεάσουν το μέλλον. Ποιός είναι ο στόχος του οργανισμού αυτού; Μα φυσικά να κάνει ό,τι μπορεί για να επωφεληθεί η ανθρωπότητα. Κάτι που μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα βέβαια…
Αυτά θυμάμαι πως διάβασα. Αν έχω ξεχάσει κανένα, θα γίνει update! Είναι τόσο ωραίο να υπάρχουν τόσα πολλά ωραία βιβλία γύρω μας!!!
Την Άρτα και τα Γιάννενα….