Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Οι εκδρομές με καλούς φίλους συνεχίζονται. Εμείς, η οικογένεια philou, η οικογένεια Ναυσικάς και η οικογένεια Άγγελου πήγαμε χτες στην λίμνη Τσιβλού και μετά στη Ζαρούχλα (μα τι αστείο όνομα!!!). Και περάσαμε υπέροχα!!!!

Η διαδρομή για εκεί είναι δύσκολη, με στενούς δρόμους, συνεχόμενες στροφές, μέρη που νομίζεις πως θα σου πέσει το βουνό στο κεφάλι και τέτοια. Βέβαια μιλάω για το δρόμο απο την Ακράτα και μετά, την εθνική δε τη συζητάω καν… Από την Ακράτα κάναμε περίπου 40 λεπτά για να φτάσουμε στη λίμνη.
Μέχρι εκείνο το σημείο δεν έχει ιδιαίτερη βλάστηση και δέντρα το βουνό, αλλά στη λίμνη είναι άλλο πράγμα. Με το που τη βλέπεις από ψηλά σου αλλάζει η διάθεσή σου! Μια μεγάλη λίμνη ανάμεσα στα δέντρα… Φτάνεις σε διάφορα σημεία με το αυτοκίνητό σου, κάνα πεντάλεπτο περπάτημα από εκεί που θα θελήσεις να κάτσεις. Εμείς διαλέξαμε να πάμε κάτω από το σημείο που έχει και μια ταβερνούλα, μια που είναι πολύ χρήσιμη όταν έχεις μικρά παιδιά και θα θέλουν τουαλέτα ή νερό ή κάτι… Εκεί λοιπόν κατασκηνώσαμε, αφού είχαμε πάρει μαζί τυροπιτούλες και σαντουιτσάκια και φρούτα και χυμούς, ώστε να περάσουμε όση περισσότερη ώρα μπορούσαμε κάτω από τα δέντρα.

Μην ανησυχείτε δεν αφήσαμε τίποτα όταν φύγαμε!

Και βεβαίως είχαμε τα μαγιώ μας μαζί. Μετά τη θάλασσα, τα ποτάμια και τους καταρράκτες, σειρά είχε η βουτιά στη λίμνη! Για να μπεις πρέπει να πατήσεις σε χώμα με πετρούλες, αλλά βαθαίνει εξαιρετικά γρήγορα, άντε τέσσερα βήματα να μπορείς να κάνεις και μετά δεν πατάς. Μας είπαν πως φτάνει τα 80 μέτρα βάθος!!!

Απίστευτη ομορφιά!

και απίστευτη ηρεμία

Γενικά δεν είδαμε κάτι να μας ανησυχήσει μέσα. Ίσα ίσα που παίξαμε πολύ με τα εκατοντάδες ψαράκια που σε περιτριγύριζαν μόλις έμπαινες. Αν μάλιστα καθόσουν σχετικά ακούνητος, δεν δίσταζαν να μαζευτούν όλα πάνω σου! Όταν πήγαμε ήταν ένας ωραίος τύπος που βούταγε μέσα (δίπλα στην ακτή) και κατάφερνε να μείνει κάτω από το νερό για πολύυυυ ώρα, εντελώς ακίνητος. Δείτε τι γινόταν:

Τέλειο;

Το ίδιο προσπαθήσαμε κι εμείς να κάνουμε, με λιγότερη επιτυχία φυσικά!

Πάει το χέρι σου Κωνσταντίνε!

Η Ιωάννα φυσικά τα κυνηγούσε όλη την ώρα!

Δέντρα όμως υπάρχουν και μέσα στη λίμνη, καθώς αυτή δημιουργήθηκε από κατολίσθηση που έκλεισε την κοίτη του ποταμού και καταπόντισε μέρος του χωριού, αλλά φυσικά και ό,τι δέντρο υπήρχε εκεί. Έτσι βλέπεις δέντρα να εξέχουν από την επιφάνεια της λίμνης…

Η κορυφή του παγόβουνου είναι αυτή...

Και αν πας με την υποβρύχια μηχανούλα σου μπορείς να τα τραβήξεις και υποβρυχίως:

από κάτω έχει πολύ περισσότερα...

Έχει πολλά, μικρά και μεγάλα...

Τις φωτογραφίες αυτές τις τράβηξε ο Κωνσταντίνος, που πήγε μαζί με τον ωραίο τύπο να του δείξει σημεία προς φωτογράφιση. Πραγματικά δυσκολεύτηκα να διαλέξω ποιές να ανεβάσω… Μαζί με τα δεντράκια τράβηξε και αρκετές φωτογραφίες τα ψάρια.

Και ψαράκια και αντανάκλαση...

Οι επόμενες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες μέσα από το νερό, και η μηχανή κοίταγε προς τα πάνω. Το αποτέλεσμα μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον!

κάπως έτσι βλέπουν τον κόσμο τα ψάρια!

το ιπτάμενο κουκουνάρι!

Φωτογραφία του ήλιου μέσα από το νερό. Σα να είμαστε σε άλλο πλανήτη!

Αφού περάσαμε πολλές ώρες λοιπόν στη λίμνη, πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε στη Ζαρούχλα για βόλτα και φαγητό. Πάρα πολύ όμορφο, παραδοσιακό χωριό, με τρεχάμενα νερά και τέλεια δροσιά. Κάναμε τη βόλτα μας, φάγαμε και γυρίσαμε πίσω στις 9.30 το βράδυ, πτώματα από την κούραση (αλλά όχι τόσο κουρασμένοι που να μην παίξουμε την μπιρίμπα μας!!!)

Η Ζαρούχλα θα είναι τέλεια και το χειμώνα...

Σίγουρα αξίζει!!!