Έχω πήξει στην δουλειά, και δεν προλαβαίνω ούτε να σκεφτώ να φτιάξω κάτι αυτή την εποχή. Θέλω διακοπές. Έτσι θα γράψω για κάτι που έκανα πριν από πολλά χρόνια. Το πρώτο ξύλινο τάβλι που έφτιαξα. Έχουν ακολουθήσει άλλα δύο, κάποια στιγμή θα τα ανεβάσω και αυτά. Άν δεν κάνω λάθος, αυτό το έφτιαξα το 2002.
Το λέω και το ξαναλέω: το να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου, όταν δεν είναι η κανονική σου δουλειά αυτή, είναι απόλυτη καύλα.
Μου πήρε 6 μήνες, είναι όλο φτιαγμένο στο χέρι, και το έφτιαξα για μία καλή φίλη σαν δώρο όταν έφυγε από την Ελλάδα
Το μέσα είναι φτιαγμένο με καπλαμάδες οξυάς και καρυδιάς, το έξω είναι από ρίζα καρυδιάς.
Πολύ ωραίο! Μπράβο!!!
Πρέπει να είναι τρομερό το συναίσθημα του να φτειάχνεις κάτι με τα ίδια σου τα χέρια, πόσο μάλλον όταν αυτο ολοκληρώνεται. By the way πρέπει να είναι πάρα πολύ όμορφο.
Χρυσοχέρης λοιπόν!!!!!!
Πανέμορφο!
😉
XAXA!! Τώρα ξέρω τι θα ζητήσω για δώρο για τα γενέθλια του Fabia!!! (Νομίζω πρέπει να μπει και αυτό στον στάνταρ εξοπλισμο!!!!)
;-D
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Το τάβλι μας