Η ομάδα “Πάμε Βόλτα” διοργανώνει βόλτες στην Καλαμάτα που έχουν σκοπό να σε κάνουν να γνωρίσεις καλύτερα την πόλη σου. Κάθε βόλτα έχει ένα θέμα, την αρχιτεκτονική, τα πηγάδια κλπ κλπ. Είχα ακούσει κάποια στιγμή για την ομάδα αυτή, δεν ξέρω από πού, ίσως από την εφημερίδα, και μου είχε φανεί πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα. Μέχρι τώρα όμως δεν είχα πάει μαζί τους πουθενά.
Το Σάββατο κάναμε την πρώτη βόλτα μαζί τους. Η φίλη Κατερίνα μας το πρότεινε και πήγαμε όλοι μαζί. Στο πλαίσιο της προσπάθειας της ομάδας να κάνει γνωστά τα παραγόμενα είδη και τις προοπτικές των μεταποιητικών επιχειρήσεων της Καλαμάτας και παράλληλα να τ’ αναδείξει και να τα προβάλλει, οργάνωσε μια ”πικάντικη βόλτα” στα μαγαζιά με αλλαντικά. Με λίγα λόγια πήγαμε σε καταστήματα που φτιάχνουν δικό τους λουκάνικο και παστό (δυο παραδοσιακά προϊόντα της Καλαμάτας) για να τα δούμε και να μιλήσουμε μαζί τους.
Επισκεφθήκαμε τα εξής καταστήματα:
- Πρατήριο αλλαντικών Ηλία Μουτεβελή
- Παραδοσιακά προϊόντα Οικονομάκος
- Αλλαντοποιϊα Σχινάς
- Κρεοπωλείο Παναγιωτόπουλος
- Κρεοπωλείο Κατσίρας
- Κρεοπωλείο Πουλόπουλος
Στο κατάστημα του κ. Μουτεβελή
Με εξαίρεση την αλλαντοποιία Σχινά, όλα τα καταστήματα μας υποδέχτηκαν με χαρά. Ήταν ιδιαίτερα φιλόξενοι, μας εξήγησαν πώς φτιάχνεται το λουκάνικο και το παστό, την ιστορία του καταστήματός τους (όλα έχουν μακρά παράδοση στο χώρο τους) και μας έδωσαν να δοκιμάσουμε (κάποιες φορές με συνοδεία κρασιού και τσίπουρου!). Στην αλλαντοποιία Σχινά οι δύο κυρίες που ήταν εκεί δε θέλησαν να μιλήσουν καθόλου, δεν ήθελαν να φωτογραφηθούν και με το ζόρι μας έδειξαν απλώς κάτι συσκευασμένα λουκάνικα. Κάποιοι άνθρωποι μάλλον δεν καταλαβαίνουν τι κάνει καλό στην επιχείρησή τους… Δεν είναι τυχαίο που ήταν το μοναδικό κατάστημα από το οποίο δεν αγόρασε κανείς από την ομάδα τίποτα…
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία. Οι υπεύθυνοι του Πάμε βόλτα είχαν πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες να μας πουν, όχι μόνο για τα αλλαντοποιία, αλλά γενικότερα για την Καλαμάτα. Μάθαμε λοιπόν πολλά, ήμασταν καλή παρέα, φάγαμε λουκάνικα και παστό και ήπιαμε και κρασάκι. Πώς να μην περάσουμε ωραία;
Τα παστά και τα λουκάνικα!
Το κάθε κατάστημα έχει τη δική του συνταγή φυσικά για να κάνει λουκάνικο και παστό. Η βασική ιδέα και τεχνική είναι ίδια όμως. Για το λουκάνικο κόβουν το κρέας σε μικρές μπουκιές (κάποτε με το χέρι, τώρα έχουν μηχάνημα που το κάνει αυτό) και το περνάνε στο έντερο μαζί με ό,τι άλλο είναι να βάλουν μέσα. Μετά το λουκάνικο καπνίζεται και σε κάποιες περιπτώσεις βράζει για λίγο μετά μαζί με το παστό.
Στο κατάστημα του κ. Οικονομάκου
Στα περισσότερα μέρη μας έβγαλαν το δικό τους λουκάνικο και παστό να δοκιμάσουμε, ο κ. Οικονομάκος μας έδωσε και ένα άλλο δικό τους προϊόν, σαν καβουρμά, με μοσχαρίσιο κρέας (και πολύ σκόρδο!!)
Το παστό από την άλλη πρώτα το βάζουν σε χοντρό αλάτι για 3-5 μέρες (άλλοι σε σκέτο αλάτι, άλλοι μαζί με διάφορα μυρωδικά) και αφού έχει παστωθεί μετά το καπνίζουν. Εδώ μπαίνει το μυστικό του καθενός, που χρησιμοποιεί άλλα ξύλα και μυρωδικά, ανάλογα με το αποτέλεσμα του αρώματος που θέλει και του αρέσει. Αφού καπνιστεί, μπαίνει σε καζάνια και βράζει με λάδι και κρασί και μετά είναι έτοιμο προς κατανάλωση.
Στο κρεοπωλείο του κ. Παναγιωτόπουλου
Στο κατάστημα του κ. Παναγιωτόπουλου μάλιστα μας έβαλαν και μέσα στο χώρο που γίνεται η επεξεργασία και παρασκευή.
Στο κρεοπωλείο Κατσίρα
Εάν θέλει κανείς μπορεί να αγοράσει το παστό και μόνο καπνισμένο (όχι βρασμένο). Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να το βράσει μόνος του (αλλιώς δε διατηρείται). Είναι πιο οικονομικό έτσι και είναι ιδανική λύση εάν θέλει κάποιος να χρησιμοποιήσει άμεσα το παστό για κάποια συνταγή και όχι να φαγωθεί ως μεζές. Αν δηλαδή θέλει κάποιος να φτιάξει πχ ομελέτα με παστό, είναι προτιμότερο το παστό που δεν έχει βράσει, γιατί διατηρεί το άρωμα του καπνιστού καλύτερα. Ή αν θέλει να το βάλει στο φούρνο με πατάτες ας πούμε.
Στο κατάστημα του κ. Πουλόπουλου
Αυτές οι ιδέες μας ήρθαν από τον κ. Πουλόπουλο που επισκεφθήκαμε τελευταίο και μας άνοιξαν την όρεξη!
Εάν αγοράσει κανείς παστό θα πρέπει να το βάλει μέσα σε βάζο με λάδι να το σκεπάζει και να μπει στο ψυγείο. Μόνο έτσι μπορεί να διατηρηθεί για πολύ καιρό. Παλιά το βάζανε σε πήλινα κιούπια και το καλύπτανε με λίπος, τώρα θέλει βάζο και ψυγείο. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με το λουκάνικο. Με αυτό τον τρόπο έχει κανείς ουζομεζέ άμεσα, όποτε τον θέλει!
Ελπίζω πως θα μπορέσω να πάω και σε άλλες τέτοιες ωραίες βόλτες στο μέλλον!