Σήμερα φέρνοντας τον Γιώργο από το σχολείο, αντικρύσαμε το νέο μέλος της κατσικοοικογένειας. Ένα μικρό κατσικάκι που μόλις γεννήθηκε. Σταθήκαμε δίπλα του και το είδαμε να προσπαθεί να κάνει τα πρώτα του βήματα, να το καθαρίζει η μαμά του και…
Ακεφιές
Οι ακεφιές συνεχίζονται. Όλο λέω πως κάτι θέλω να γράψω, να πω για τον Χάρι Πότερ που είδαμε και ήταν μάλλον η χειρότερη ταινία μέχρι στιγμής, για το φανταστικό cd “Ο τεμπέλης δράκος” που πήραμε στα παιδιά και δεν χορταίνουμε…
Φραπέ γίναμε!
Τι θα γίνει βρε παιδιά με αυτά τα κουνήματα; Κάθε τρεις και λίγο κουνιέται το σπίτι μας σαν τρελό! Το ότι έχουμε συνηθίσει τόσο που συνεχίζουμε απτόητοι το βραδυνό μας, ενώ όλα γύρω μας κουνιούνται, είναι καλό;;; Βάλαμε και στοίχημα…
Που είναι το χιόνι, οεο;
Κρύο κάνει πολύ. Πρώτη φορά είδα το θερμόμετρο στους μείον σήμερα (έστω και αν ήταν -0.3). Τα νερά στους κουβάδες έχουν παγώσει και κάνει κρυστάλλους. Αλλά μέχρι εκεί. Ούτε χιόνι, ούτε τίποτα… Χτες φαινόταν το βουνό χιονισμένο, είδαμε κι εδώ…
Είμαστε οικοδόμοι!
Εμείς δουλεύουμε πάνω και ακούγονται από κάτω δυο παιδικές φωνούλες να τραγουδάνε: “Είμαστε οικοδόμοι, είμαστε οικοδόμοι”, με τη συνοδεία ήχων που κάθε άλλο παρά καθησυχαστικοί ήταν. “Διαλύουνε τους καναπέδες”, αποφανθήκαμε και οι δύο, μια που ακούγονταν σανίδες να πηγαινοέρχονται (τους…
Σεισμός!!!!
Μόλις κουνηθήκαμε! Και κουνηθήκαμε γερά, πολύ γερά και για πάρα πολύ χρονικό διάστημα. Ο σεισμός τέλειωσε κι εγώ αισθάνομαι ακόμα να κουνιέμαι!!! Πάντως γύρω μας δε φαίνεται να έχει γίνει καμιά ζημιά. Πάλι καλά
Πότε θα έρθει το Σαββατοκύριακο;;;
Πρώτη φορά λαχταράω τόσο πολύ το Σαββατοκύριακο. Πρώτη φορά πιάνω τον εαυτό μου να σηκώνεται το πρωί τις δύο τελευταίες μέρες και να εύχεται πραγματικά να ήταν σάββατο… Και η απογοήτευση είναι μεγάλη όταν συνειδητοποιώ πως ακόμα έχουμε μέρες μπροστά…
Κατασκευή μάσκας
Την παρασκευή είχαμε στο σχολείο του Γιώργου, εργαστήρι κατασκευής μάσκας. Το διοργανώσαμε εμείς ως σύλλογος σε συνεργασία με το Κ.Ε.Π.Ε.Ψ.Ο. Μπορεί να τρέχω πιο πολύ απ’ όσο περίμενα με το σύλλογο, αλλά πραγματικά άξιζε τον κόπο. Μαζεύτηκαν πάρα πολλά παιδιά…
Επιτέλους ηρεμία!
Μετά από 2 μέρες τρελού αέρα, επιτέλους σήμερα κόπασε κάπως. Επί 2 ημέρες (και δυο νύχτες) φύσαγε δαιμονισμένα. Δεν νομίζω πως το έχω ξαναζήσει τόσο έντονα αυτό το πράγμα. Φυσικά πήρε ό,τι είχαμε έξω, καρέκλες πλαστικές, γλάστρες, το σπίτι της…
Γιώργο, εγώ πότε θα μεγαλώσω;
Ένα από τα καλύτερα πράγματα του πρωινού, είναι όταν ξυπνάνε τα δύο πιτσιρίκια και αρχίζουν το διάλογο. Έχουμε ακούσει τα καλύτερα εκεί. Σήμερα το πρωί λοιπόν: Ι: Γιώργο, εγώ πότε θα μεγαλώσω; Γ: σε δύο χρόνια Ι: τι, στα 7;;;…