Ο καλός μας Ερνέστο, φίλος και συνεργάτης μου πολλά πολλά χρόνια, που μας φέρνει τις καταπληκτικές τεκίλες Mayorazgo κάθε φορά που συναντιόμαστε, ξεκίνησε εδώ και κάποιους μήνες νέο σπορ.
Φτιάχνει γιαταγάνια. Χατζάρες. Στιλέτα (για να κρεμάς στην ζώνη σου). Και τα φτιάχνει με τον παλιό τρόπο. Φωτιά, σίδερο, αμόνι και σφυρί.
Αλήθεια λέω:
Και μου αρέσει πολύ που ο κόσμος φτιάχνει ακόμα πράγματα με τα χέρια.
Πολύ όμορφη ασχολία αλλά θέλει και το ταλέντο της νομίζω, ε; Δεν θα μπορούσα ποτέ να τα φτιάξω, εδώ με το ζόρι πλησιάζω τη κουζίνα! Να ναι καλά ο Ερνέστο και να φτιάχνει πάντα όμορφες δημιουργίες 🙂
Είναι απλά, μαγικό, να παίρνεις μια άμορφη και απροσδιόριστη μάζα από κάτι, είτε αυτό είναι ξύλο, είτε είναι ατσάλι, είτε είναι ενα απλό κομμάτι ζυμάρι, και να το κάνεις κάτι απίστευτα όμορφο…
Ernestito, keep beating life and existence, into things not yet formed! 🙂
Και εμένα μου αρέσει πολύ που ο κόσμος φτιάχνει ακόμα πράγματα με τα χέρια του. Αυτή η επέλαση του βιομηχανικού προϊόντος που έχει κατακλύσει τα σπίτια μας, η αποκοπή του ανθρώπου από την παραγωγή είναι πολύ περίεργη ιστορία. Πλέον κοιτάμε πώς φτιάχνονται κάποια πράγματα και μας φαίνεται εξωτική διαδικασία, ενώ για τους παππούδες μας ήταν καθημερινότητα…
Wow Ernesto. I am impressed. Maybe you should do a workshop at the next skill share. 🙂
I must say this is a great experience, I’m loving learnign this skill and I promess I will show you the results, in the meantime just beleive me that working with this red hot steel is as difficult as beautifull!!!
And Martijn, he, it sould be. You nevr know…