Ο Γιώργος είναι σταθερός στις απόψεις του. Όταν θα μεγαλώσει θα γίνει παλαιοντολόγος. Αυτό το έχει αποφασίσει από όταν ήταν 3 χρονών και δεν αλλάζει γνώμη με τίποτα. Για λίγο καιρό μόνο καμιά φορά λέει κάτι άλλο, αλλά σύντομα ξαναγυρνάει εκεί.
Η Ιωάννα από την άλλη αλλάζει γνώμη κάθε τρεις και λίγο. Βλέπει κάτι που της αρέσει και φυσικά αυτό θα γίνει όταν μεγαλώσει. Το χειμώνα που μας πέρασε ήθελε να γίνει πιανίστρια – παλαιοντολόγος. Το καλοκαίρι πάλι ήθελε να είναι πιανίστρια – ταξιτζού (όχι ό,τι κι ό,τι ταξιτζού όμως, taxi girl ήθελε να είναι, να παίρνει κούρσες, να κάνει ερωτήσεις και να μοιράζει λεφτά!). Από το καλοκαίρι και μετά βρήκε άλλο επάγγελμα να ταιριάξει με το “πιανίστρια”. Τουλάχιστον αυτή τη φορά κολλάει περισσότερο 🙂 Θα γίνει λοιπόν πιανίστρια – καφετζού.
Το καλοκαίρι τα παιδιά φτιάχνανε φραπέ στους παπούδες τους και εκείνοι τον χύνανε στη θάλασσα πίναν, λέγοντάς τους τι καταπληκτικό καφέ που φτιάχνουνε. Οπότε η Ιωάννα, αφού είναι πολύ καλή (γκουχ χάλια αλλά ποιός να της το πει γκουχ), σε αυτό, αποφάσισε να το κάνει επάγγελμα.
Θα έχει λοιπόν το δικό της καφενείο, θα φτιάχνει καφέδες και όταν έχει διάθεση και χρόνο, θα παίζει και στο πιάνο που θα έχει μέσα στο μαγαζί. Πως λέμε πιάνο-μπαρ; Ε, αυτό θα είναι πιάνο-καφέ.
Πάντως το πιάνο είναι μόνιμο. Είμαι περίεργη να δω με τι θα το ταιριάξει την επόμενη φορά 🙂
Προτείνω πιάνο-ουζερί…. Όπου μπορώ να κατασκηνώσω!!! Χιχιχιχιχχι!!! Πάντως, το καλοκαίρι θα το ευχαριστηθούμε, θα παίζουμε παρέα!!!
;-D
Γλυκιά μου ύπαρξη, πόσο έχει μεγαλώσει και ομορφύνει! 🙂
Όλα ταιριάζουν, καλή διάθεση να υπάρχει! Χιχιχιχι!!!
ΥΓ: Περιμένω εναγωνίως το φετινό βιντεο με τα κάλαντα!