Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Καθόμαστε στο τραπέζι. Κάτι κάνει ο Γιώργος στην Ιωάννα και αυτή γκρινιάζει (συνηθισμένα πράγματα δηλαδή).

-Μη Γιώργο, γιατί θε σε, θα σε…

-Τι θα κάνεις, θα με γ****εις;

Εγώ κόντεψα να πνιγώ! Πήγε να μου βγει η μπουκιά από τη μύτη λέμε! Ο Γιώργος, που δεν μπορεί να πει ούτε “βλάκας” χωρίς να ντραπεί και να κοκκινήσει, να ξεστομίσει με πλήρη απάθεια κάτι τέτοιο!!!

Εκείνος βέβαια είδε την αντίδρασή μου και απόρησε. “Γιατί, τι είπα;”. Δεν είχε καν καταλάβει ότι είπε βρισιά. Φυσικά, αφού στο σχολείο του όλοι γύρω μιλάνε έτσι. Αφού ακούει όλα τα παιδιά να λένε αυτή την κουβέντα το ένα στο άλλο με άνεση. “Νόμιζα πως σημαίνει θα με διαλύσεις, ή κάτι τέτοιο. Δεν ήξερα πως είναι παλιοκουβέντα” !!!!

Εγώ τους είπα λοιπόν πως είναι παλιοκουβέντα και από τις πιο άσχημες που μπορεί να πει κανείς, ιστότιμο ή και χειρότερο του μ****ας. Μετά το πρώτο σοκ που πάθανε και αυτά, ήρθε η επόμενη δοκιμασία για μένα…. Η ερώτηση που ακολούθησε ήταν “και τι σημαίνει δηλαδή αυτό μαμά;” Τι να τους πω;;; Τι να τους εξηγήσω;;; Τους είπα πως το μόνο που χρειάζεται να ξέρουν είναι πως είναι παλιοκουβέντα και να μη τη λένε.

Βρε τι πάθαμε βραδιάτικο…. 🙂