Την ώρα που τρώγαμε την καταπληκτική γιαουρτλού:
Γ: Μαμά, η κοιλιά δεν μετριέται σε κιλοβατώρες
(Της Στέλλας παραλίγο να της φύγει η μπουκιά από το στόμα από το γέλιο)
Σ: Εεε?
Γ: ούτε σε εκατοστά, ούτε σε εμέλ, ούτε σε κιλομπάιτ
Σ: Ναι?
Γ: Η κοιλιά μετριέται σε μπιφτεκάκια. Μία παιδική κοιλιά είναι πέντε μπιφτεκάκια. Μία κοιλιά ενηλίκου 12. Η κοιλιά του παππού είναι καμιά 120αριά.
Ι: Εγώ θα αφήσω χώρο ένα μπιφτεκάκι στην κοιλιά μου!!
(για μετά το φαγητό είχε
τάρτα σοκολάτας)
A, ρε, ας όψονται τα κοκορέτσα, τα κοντοσούβλια και τα εξοχικά!!!!!! Πότε είπαμε είναι η επόμενη???
;-D
Χμ, δηλαδή τώρα με την εγκυμοσύνη πόσα μπιφτεκάκια έγινε η κοιλιά μου? (Note to self: Να μην ξεχάσω να αφήσω χώρο ένα μπιφτεκάκι για το cheesecake!)
Φιλιά από Βόρεια Ελλάδα!
Saigon