Χτες τα πιτσιρίκια παίρναν ξανά βαθμούς. Ο Γιώργος δηλαδή, γιατί η Ιωάννα στην πρώτη δεν παίρνει ακόμα, απλώς μιλάμε με τη δασκάλα.
Ο Γιώργος είχε και πάλι τρομερό άγχος. Τρεις μέρες ξύπναγε και ήταν η πρώτη του κουβέντα “ωχ! μεθαύριο παίρνουμε βαθμούς!” “ωχ! αύριο παίρνουμε βαθμούς”. Τέλος χτες το πρωί ξύπνησε από τις 6.30, ντύθηκε, στολίστηκε και ήρθε να μας ξυπνήσει.
Κατά τις 12 λοιπόν πήγαμε στο σχολείο. Λίγο πολύ φυσικά ξέραμε τι θα ακούσουμε, αλλά αυτή τη φορά είχε ένα ενδιαφέρον παραπάνω, καθώς ήθελα να δω αν έχει αλλάξει η συμπεριφορά του Γιώργου μέσα στην τάξη μετά τα μαθήματα που κάνει για τη δυσγραφία.
Ακούσαμε καλά λόγια και για τα δυο παιδιά. Για την Ιωάννα η δασκάλα της είπε πως έχει ένα πολύ καθαρό μυαλό, πως στα μαθηματικά εκεί που τα άλλα παιδιά παλεύουν να καταλάβουν τι γίνεται η Ιωάννα όχι μόνο έχει βρει τη λύση, αλλά έχει βρει και διαφορετικούς τρόπους να λυθεί, είναι πανέξυπνη κλπ κλπ. Φυσικά αυτό έχει και την “κακή” πλευρά του, μια που αφαιρείται συχνά (όμως αν τη ρωτήσεις ξέρει πάντα να σου απαντήσει στο τι λέγαν), φαίνεται να βαριέται (γιατί άραγε…) και κάνει μερικά γράμματα και αριθμούς ανάποδα. Δεν είναι κάτι όμως που θα μας ανησυχήσει ακόμα, γινεται μόνο όταν είναι κουρασμένη και δεν θεωρούμε πως είναι πρόβλημα.
Ο Γιώργος έχει κάνει μια εξαιρετική πρόοδο. Στα γραπτά του το είχαμε δει κι εμείς. Για πρώτη φορά βλέπω το τετράδιο του να είναι τακτοποιημένο, τα γράμματά του στρωτά και ευανάγνωστα. Όμως είχα δει και άλλες αλλαγές. Για πρώτη φορά ζήτησε να έρθει συμμαθητής του στο σπίτι να παίξουν. Για πρώτη φορά μου είπε πως προτιμά να παίζει με παρέα παρά μόνος. Προχτές κάθησε και μου έκανε μια ζωγραφιά που με άφησε άφωνη με τη λεπτομέρειά της. Και η δασκάλα μου είπε πως και στην τάξη δείχνει αντίστοιχες αλλαγές. Είναι πλέον κοινωνικός (όχι ΠΙΟ κοινωνικός, αλλά κοινωνικός τελεία), παίζει με όλα τα άλλα παιδιά και ενώ είναι εξαιρετικά ώριμος για την ηλικία του, πλέον μπορείς να δεις και μια παιδικότητα που μέχρι τώρα του έλλειπε. Και βέβαια της έχει κανει τρομερή εντύπωση η μεγάλη δύναμη της θέλησης που έχει επιδείξει ο Γιώργος, που τον έχει κάνει να έχει μια τέτοια πρόοδο σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Δεν ξέρω τι να πω. Αυτά που άκουσα με χαροποίησαν όσο τίποτα άλλο. Τι τεράστια αλλαγή έχει γίνει από μια επίσκεψη σε ειδικούς (που με κορόιδευαν όταν έλεγα πως θα την κάνω) και φυσικά την βοήθεια της εκπληκτικής διευθύντριας. Ο Γιώργος πράγματι το πήρε απόφαση και μέσα σε ενάμιση μήνα είναι σχεδόν άλλο παιδάκι. Και το ότι πήρε όλα Α αυτή τη φορά (μια που η προσπάθειά του επιβραβεύτηκε στη γλώσσα), τον έκανε να λάμπει ολόκληρος και να χοροπηδάει.
Είδες φιλενάδα το μωρό…. Μπράβο… Να μου το φιλήσεις που έκανε την μανούλα χαρούμενη σήμερα….
Εγώ λέω να το γιορτάσουμε και πιο επίσημα!!! Ρακόμελα, ή τεκίλες?? (΄Η και τα δύο τώρα που το σκέφτομαι…)
;-D
Νίκη μου θα το πάρει το φιλάκι σου.
Σοφία, πες το πότε κι έγινε! Άντε καιρό έχουμε να τα πιούμε (οι μεγάλοι πότες εμείς 🙂 )
Με συγκινήσατε βρε παιδιά! Μπράβο στο Γιώργο, μπράβο και σε εσάς που είστε τόσο καλοί γονείς!
Πάντα τέτοιες χαρές!
πω πω απιθανα,
μόλις τώρα το διαβασα. να πεις και στα δυο παιδια οτι μπορούν να ζητήσουν ενα δωράκι απο εμένα για τους βαθμούς (να τους το στείλω με στο ταχυδρομίο).
Ax μπράβο . Πολύ χαίρομαι για τα παιδιά…
Συγχαρητήρια για το Γιωργή…..
Κι σε ανώτερα και αγαπημένα!!