Ένα από τα πράγματα που κάνουμε με τον Γιώργο στο πρόγραμμα για τη δυσλεξία, είναι η πλήρης κατανόηση των λέξεων. Πρέπει να κατακτήσει και τη γραφή αλλά και την έννοια ή τις έννοιες των λέξεων. Για να το κάνουμε αυτό χρησιμοποιούμε λεξικά ώστε να είμαστε σίγουροι πως έχουμε αναλύσει όλους τους ορισμούς, ακόμα και στις εύκολες λέξεις.
Μέχρι εδώ καλά. Ποιό είναι το θέμα μας; Είναι πως ο Γιώργος πολλές φορές διαφωνεί με τους ορισμούς που δίνει το λεξικό! Και μάλιστα τις περισσότερες φορές συμφωνώ μαζί του…
Όταν είμαστε κοντά σε υπολογιστή και ίντερνετ χρησιμοποιούμε το Λεξικό της Νεοελληνικής γλώσσας, το οποίο είναι πολύ καλό και οι ορισμοί του είναι πραγματικά σαφείς και σωστοί. Όταν όμως δεν είμαστε κοντά σε υπολογιστή, έχουμε το Μικρό Λεξικό του Σαββάλα, το οποίο προτείνουν για το δημοτικό και το έχουν τα περισσότερα παιδιά. Ε, με αυτό κάθε φορά έχουμε θέμα. Πρώτον δεν έχει τους ορισμούς όλων των λέξεων που ψάχνουμε (και μιλάω για απλές λέξεις που είναι μέσα σε βιβλία για παιδιά δημοτικού) και δεύτερον οι ορισμοί που δίνει δεν είναι και ό,τι καλύτερο.
Δυο μικρά παραδείγματα:
Κάνουμε με τον Γιώργο τη λέξη είναι. Απλό ε; Το λεξικό του Σαββάλα λοιπόν δίνει ως έναν από τους ορισμούς της λέξης: ανήκει σε κάποιον – αυτό το βιβλίο είναι του Γιάννη. Και ο Γιώργος έχει την εξής αντίρρηση: δεν είναι η λέξη “είναι” που δηλώνει πως το βιβλίο ανήκει στον Γιάννη, αλλά η λέξη “του”. Στο παράδειγμα αυτό η λέξη “είναι” έχει την έννοια του πρώτου ορισμού που δίνει το λεξικό, δηλαδή το “η ιδιότητα ενός αντικειμένου να υπάρχει” (λόγια του Γιώργου αυτά). Άδικο έχει;
Χτες κάναμε τη λέξη σχεδόν. Και τα δύο λεξικά είχαν ως ορισμό το περίπου. Και εδώ ο Γιώργος διαφώνησε. Περίπου σημαίνει πάνω κάτω. Δηλαδή αν πούμε περίπου 10, μπορεί να είναι 9, μπορεί να είναι και 11. Αν πούμε σχεδόν 10, τότε δεν γίνεται να εννοουμε 11. Εννοούμε πάντα κάτι λιγότερο. Οπότε ο ορισμός που έδωσε ο Γιώργος ήταν: κάτι που είναι λίγο λιγότερο από το όλο ή, στις αρνητικές προτάσεις, κάτι που είναι λίγο περισσότερο από καθόλου (όταν λέμε “αυτό το ποτήρι είναι σχεδόν άδειο).
Δε νομίζω να έχουμε πρόβλημα στην κατανόηση των λέξεων. Τα λεξικά ίσως 🙂
Εγώ θα πρότεινα στους αφους Σαβάλλα να πάρουν έξυπνα παιδιά σα το Γιώργο για το επόμενο λεξικό τους, παρά να αφήνει αμόρφωτους να συγγράφουν ένα τόσο σημαντικό βιβλίο όπως είναι ένα λεξικό!
Παω να τσεκάρω το online λεξικό του Τριανταφυλλίδη τι ορισμούς δίνει! 😉
Νομιζω οτι το Λεξικό της Νεοελληνικής γλώσσας που ανεφερε η Στελλα ειναι το online λεξικο Τριανταφυλιδη (http://www.komvos.edu.gr/dictionaries/dictonline/DictOnLineTri.htm)
απλα εχει καλυτερο interface. Tip: Οταν ψαχνετε μια λεξη μπορειτε να χρησιμοποιησετε τον χαρακτηρα % να σημαινει οποιοδηποτε ενα ή περισοτερα γραμματα. Μπορειτε να το βαλετε σε οποιοδηποτε σημειο της λεξης πχ %ξε%. Το λινκ που χρησιμοποιει η Στελλα αυτοματα βαζει το % στο τελος και σου δειχνει τις επιλογες σου καθως πληκτρολογεις.
Ειναι οντως καλο λεξικο, και εγω αυτο χρησιμοποιω.
Σε αυτα που ειπε ο Γιωργος συμφωνω απολυτα με το “σχεδον” αλλα με το “ειναι” ειμαι λιγο μπλεγμενος. Η αμεση αντιδραση μου ηταν να συμφωνησω αλλα μετα σκεφτηκα την φραση “ειναι του κωλου” οπου δεν υπαρχει η σημασια του ανηκει αν και γραμματικα ειναι ιδια με “ειναι του ταδε”. Μπορει καποιος να αντιτεινει οτι το παραδειγμα μου ειναι συγκεκριμενη εκφραση. Τεινω να συμφωνησω με τον Γιωργο παντως. Στα αγγλικα μου φαινεται πιο καθαρο, αλλα να τι γραφει ενα λεξικο: http://dictionary.reference.com/browse/be (εχει ολα αυτα που μαλλον δεν θα αρεσαν στον Γιωργο). Αυτα… σας αφηνω μπλεγμενος 🙂
H επιλογή του σωστού λεξικού είναι ένα θέμα.. Εμείς μεγαλώσαμε με το πολυλεξικό της Επιστήμης και Ζωής και μπορώ να πω ότι δεν είχα κάνένα θέμα… Καλά που το είπες, να κοιτάξω στο σχολείο τί κυκλοφορεί…
egw to lew sinexeia, auto to paidi (o giorgos) exei ena uperoxo mialo.
Εγώ ένα έχω να πω: είναι σίγουρο ότι τα μεγαλύτερα μυαλά του πλανήτη στα μικράτα τους είχαν δυσλεξία (ακόμη κι αν το διέγνωσαν αφού μεγάλωσαν)
Έχετε ένα πανέξυπνο παιδί!
Νικολεττα και Φλώρα ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια 🙂
Σοφία δες τι κυκλοφορεί αν και ευελπιστώ πως στο Γυμνάσιο έχουν καλύτερα λεξικά μια που απευθύνονται σε μεγαλύτερα παιδιά (που καταλαβαίνουν περισσότερα !;!;!; ).
Θανάση ούτε εγώ είμαι απόλυτα σίγουρη για το “είμαι” αν και τείνω να συμφωνήσω με τον Γιώργο. Το θέμα μου είναι πως, όπως και με όλα τα υπόλοιπα στη ζωή του, ο Γιώργος δεν δέχεται τίποτα επειδή το είπε ο δάσκαλος ή το λεξικό, αλλά κρίνει μόνος του και όταν έχει διαφωνίες θα τις πει. Και αυτό -παρότι πολλές φορές μας κάνει τη ζωή βασανιστική- το χαίρομαι.