Την προηγούμενη Πέμπτη η Ιωάννα μου ανακοίνωσε πως θέλει να κουρευτεί. Πολύ. Ήθελε να τα κάνει πιο κοντά και από του Γιώργου. Την ρώτησα πολλές φορές αν είναι απολύτως σίγουρη για την επιλογή της, το συζητήσαμε, αλλά ήταν αποφασισμένη. Της είπα πως αν είναι θα πάμε για κούρεμα το Σάββατο που δεν έχουν σχολείο και μαθήματα. Και για να πω την αλήθεια, το άφησα έτσι, δεν έκλεισα ραντεβού ή τίποτα, γιατί πολλές φορές η Ιωάννα αλλάζει γνώμη. Όμως αυτή, όπως κάθε φορά που είναι πραγματικά αποφασισμένη για κάτι, δε το άφησε. Το Σάββατο το πρωί ξύπνησε και έκανε όλα τα μαθήματά της, ώστε να πάει μετά για κούρεμα! Το είχε ανακοινώσει σε όλους. Κανείς δεν την πίστευε βέβαια πως θα το κάνει, αλλά μάλλον δεν ξέρουν την Ιωάννα!
Έτσι το Σάββατο πήγαμε στο κομμωτήριο, κάπως νωρίτερα από ότι είχαμε κλείσει ραντεβού, για να κοιτάξουμε όλα τα κουρέματα και να διαλέξει τι θέλει. Είχε κάτι συγκεκριμενο στο μυαλό της, αλλά της εξήγησα πως πρέπει να το βρούμε και σε φωτογραφία, ώστε ο κομμωτής να είναι απόλυτα σίγουρος για το τι έχει αυτή στο μυαλό της και να μην βγει δυσαρεστημένη. Το βρήκαμε το κούρεμα που ήθελε και ήταν ένα πραγματικά αντρικό κούρεμα. Η Ιωάννα ήταν ενθουσιασμένη κι εγώ… λίγο παγωμένη… Μπορεί να της έλεγα πως, εντάξει, μαλλιά είναι, μακραίνουν, το πολύ πολύ να τα αφήσει να ξαναμακρύνουν, οι αλλαγές είναι καλές κλπ κλπ, αλλά κοίταζα και τα όμορφα μαλλάκια της, τα μακριά και σκεφτόμουν πως τελείωσε η καριέρα μου ως κοτσιδοφτιάχτη, πάνε οι ωραίες γαλλικές κοτσίδες, οι κότσοι, οι αλογοουρές που της έφτιαχνα… Και αυτό που ήθελε ήταν πολύ κοντό! Τέλος πάντων, η Ιωάννα είπαμε ήταν ενθουσιασμένη, οπότε δεν είπα και τίποτα. Είχε και αυτή λίγο άγχος βέβαια όταν ήρθε η ώρα, αλλά τη ρωτήσαμε αν είναι απόλυτα σίγουρη και ήταν. Δεν άλλαξε γνώμη και τα μαλλάκια της έγιναν μια ωραία κοτσίδα που πήγε στη γιαγιά της (αφού τα είχε ζητήσει).
Έτσι πλέον η Ιωάννα είναι με νέο λουκ, ένα ωραίο κοντό μαλλάκι.
Ο κομμωτής μου είπε πως δεν έχει πάει ποτέ ξανά κοριτσάκι αυτής της ηλικίας να του ζητήσει τέτοιο κούρεμα… Μου πήρε πολύ να τη συνηθίσω και ίσως ακόμα να μην την έχω συνηθίσει απόλυτα. Εκείνη στην αρχή ήταν χαρούμενη, μετά σιγά σιγά ήρθε το σοκ… Έβλεπε τον εαυτό της στον καθρέφτη και στις βιτρίνες στα μαγαζιά που πήγαμε μετά και δε μπορούσε να γνωρίσει τον εαυτό της! Το απόγευμα όταν τη ρώτησα να μου πει αν το έχει μετανιώσει, μου είπε πως το έχει μετανιώσει λιγάκι και δεν της πολυάρεσαν. Είχαμε μια μεγάλη συζήτηση, της είπα πως είναι μεγάλη αλλαγή και θα το συνηθίσει, πως είναι πολύ όμορφα και την κάνουν δεσποινίδα και πως στο κάτω κάτω θα ξαναμακρύνουν. Άλλωστε ο ρόλος του γονιού είναι να στηρίζει τα παιδιά του στις αποφάσεις τους, ακόμα και αν αυτές στο τέλος δε τα ικανοποιούν, και εσύ του το είχες πει από πριν…
Μετά πήγαμε στο μπάνιο και δοκίμασε διάφορους τρόπους να τα χτενίζει, να βρει έναν που να της αρέσει πιο πολύ. Και βρήκαμε. Και σιγά σιγά τα συνήθισε και τώρα είναι ξανά ενθουσιασμένη! Ακόμα και που την πέρασε κάποιος για αγόρι σε ένα μαγαζί, ούτε ίδρωσε το αυτί της…
Σήμερα ντύθηκε και στολίστηκε με ρούχα που δεν είχε ξαναβάλει, ωστε να μη τη γνωρίσει κανείς στο σχολείο!
Και το καλύτερο; Λούστηκε, τα στέγνωσε και χτενίστηκε μέσα σε λιγότερο από 10 λεπτά! Ούτε μαλακτικά, ούτε ώρες για το ξεμπέρδεμα, ούτε κόπος για να στεγνώσουν!
Εγώ ακόμα αναπολώ βέβαια τις κοτσίδες, μου φαίνεται πως μεγάλωσε ξαφνικά, έγινε μια δεσποινίδα, φαίνεται και πιο ψηλή ακόμα έτσι… Δεν είμαι σίγουρη πως ήμουν έτοιμη να χάσω το μικρό μου κοριτσάκι έτσι απότομα… Αλλά κι εγώ θα το συνηθίσω! Και ίσως μαζί της το πάρω κι εγώ απόφαση να τα κόψω!
Καλέ έγινε ακόμα πιο κούκλα! Εμένα μου αρέσουν τρελά (τα είχα κι εγώ αγοριστικα όταν ήμουν λίγο πιο μικρή από τν Ιωάννα). Με γειαααααααα!
είναι μια κούκλα πες της!! ειναι πολύ τυχερή που της πάνε τα κοντά μαλλιά γιατί δεν πάνε σε όλα τα κοριτσάκια!! Μια μικρή δεσποινίδα έγινε!! 🙂
Της πάει τρέλα! Με γεια!!!!
Γεια σου Ιωαννα ντερμπεντερισσα!! Μπορει εμενα να μου αρεσουν τα μακρια μαλλια περισσοτερο, αλλα τι να πω… της βγαζω το καπελο. Τετοιο θαρρος για αλλαγες! (μπορει να μου δανεισει και μενα λιγο;)
Κουκλίτσα είναι! Και το ντύσιμό της είναι πολύ κουλ πες της! Τα είχα κι εγώ σε τέτοιο στύλ από την εφηβεία έως τα 20-23(δε θυμάμαι). Μου αρέσει πολύ αυτό το κούρεμα, παρότι τώρα είμαι σε φάση που θέλω να τα μακρύνω πολύ. Δίνει στυλ και αέρα. Με γειά!!!
WOW!!!! Με γειά Ιωαννάκι!!! Ο,τι και να κάνει της πάει πολύ Στέλλα μου, αλλά σε καταλαβαίνω για τα μακριά μαλλάκια. Θα τα συνηθίσετε και μετά θα τα ξαναμακρύνει. Είναι ενα κουκλάκι!!!! 🙂
Τουλάχιστον, τώρα μπορούμε να της τραβάμε την κοτσίδα και να μην πονάει, χιχιχιχιχιχιχιχιιχι!!!
;-Ρ
Σας ένιωσα και τις δύο…Τη μικρή να νιώθει έτοιμη(;) ή να νομίζει έτοιμη για μια αλλαγή…και τη μεγάλη σε άρνηση!!!Εχω υπάρξει βλέπεις και μικρή και μεγάλη….Κουράγιο μάνα λοιπόν και τουλάχιστον ελπίζω να σε παρηγορεί το γεγονός ότι είναι μια κούκλα .Μια πραγματική κούκλα και με οντά μαλλιά…..(Μα πως μεγαλώνουν τόσο γρήγορα!)
Σας ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια. Είναι όντως μια κούκλα (στα δικά μου μάτια θα είναι ό,τι και αν κάνει 🙂 )
Θανάση μαζί σου…Άσχετο με το τι προτιμάμε, το θέμα είναι πως η Ιωάννα είναι αποφασιστική και ακόμα περισσότερο πως από τη στιγμή που θα πάρει μια απόφαση την υποστηρίζει, άσχετο με το τι θα πουν οι γύρω της. Και αυτό ΠΑΡΟΤΙ την ενδιαφέρει τι λένε…
Κατερίνα κι εγώ τα έχω κάνει αυτά όταν ήμουν μικρή. Τώρα είναι η ώρα να τα περάσω και ως μαμά 🙂 Έτσι είναι η ζωή! Και δε χρειάζομαι παρηγόρια νομίζω, γιατί ακόμα και αν προτιμώ τις κοτσιδούλες, υπερισχύει η περηφάνια του να βλέπω τη μικρή μου να παίρνει αποφάσεις και να μεγαλώνει…
Υπέροχη η κόρη σου. Πράγματι είναι περίεργο που στην ηλικία της, ζήτησε κοντό μαλλάκι! Είναι μια κούκλα όπως κι αν κουρευτεί.
Όσο για τα 10 λεπτά χρόνου προετοιμασίας, είναι κάτι που με κάνει να το σκεφτώ κι εγώ 🙂
Καταρχάς η Ιωάννα είναι κουκλάκι με το νέο μαλλί! Όσον αφορά το πώς της ήρθε, σκεφτόμουνα ότι, απ’ όσο καταλαβαίνω, στο σπίτι θα πρέπει να της δίνεται κυρίως ένα πρότυπο δυναμισμού, ευφυΐας και αυτενέργειας, που δυστυχώς, ακόμη, κοινωνικά, εξακολουθεί να έχει αντρικό πρόσωπο. Τα παιδιά πολλές φορές εσωτερικεύουν τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα χωρίς να το συνειδητοποιούν (και καλύτερα να πάρει το ότι έξυπνοι και δυναμικοί είναι οι άντρες άρα πρέπει να μοιάσουμε λίγο σ’ αυτούς, παρά το ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι λουσάτες και γατούλες). Πολλά έξυπνα και δυναμικά κορίτσια πέρασαν και περνούν από τη φάση να υιοθετήσουν αντρικά χαρακτηριστικά μέχρι να βρουν τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο έκφρασης. Ε, σιγά-σιγά, ίσως στη γενιά της Ιωάννας, ίσως λίγο πιο μετά, θα κυριαρχήσει ελπίζω και μια εικόνα που θα συνδυάζει τον δυναμισμό και την ευφυΐα με τη θηλυκότητα (ως κάτι πιο ουσιαστικό από το ‘λευκό πουκάμισο – πένσιλ φούστα – γόβα’). Τις καλημέρες μου και εύγε στην Ιωάννα για την τόλμη της.
Κουκλίτσα είναι! Πολλά μπράβο για τη δική της αποφασιστικότητα αλλά και τη δική σου ψυχραιμία!
Είναι απλά μιά ΘΕΑ. Μια κούκλα.
Αντιδράσεις της οικογένειας:
-Βασιλική: Ουάο.. είναι πολύ όμορφη.
-Άννα: Μαμά, τα έκοψε σαν τα δικά σου! Της πάνε, πολύ.
-Νίκος: Είναι κούκλα!!!
Δώστης τα συγχαρητήριά μας για το θάρρος & την απόφασή της. Μεγάλη επιτυχία 🙂