Αφορμή ήταν το ότι περίσεψαν πέτρες από την μάντρα.
Σχέδιο δεν υπήρχε. Ήθελα απλά να δοκιμάσω άν αυτό που είχα στο μυαλό μου γινόταν. Και στο μυαλό μου είχα να φτιάξω ένα δρομάκι με πέτρες. Δεν είναι πλάκες ισόπαχες, είναι κανονικές πέτρες νταμαρίσιες με διαφορετικό πάχος και περίερχα σχήματα. Για κάθε μία έπρεπε να βρώ μία πλευρά που να είναι επίπεδη (ώστε να την βάλω προς τα πάνω), να την ταιριάξω με αυτές που ήδη είχα βάλει, και μετά να σκάψω το χώμα σε καλούπι ώστε όταν την βάλω η επίπεδη πλευρά της να είναι προς τα πάνω, ίσα με τις άλλες, και επίπεδη. Έτσι για κάθε πέτρα έφτανα να σκάβω, και μετά να ξαναχώνω χώμα από κάτω ώστε να την κάνω να κάτσει σωστά.
Στο αρχικό σχέδιο δεν είχα σκεφτεί να γεμίσω τους αρμούς με τσιμέντολάσπη (Μιχάλη μου, ποιός είναι ο σωστός όρος?) αλλά με χώμα. Επειδή όμως δεν τις αισθανόμουν πολύ σταθερές αποφάσισα να δοκιμάσω.
Παρόλη την τεράστεια πείρα που έχω αποκτήσει βλέποντας ελληνικές ταινίες με τον Παπαμιχαλήλ και τον Ξανθόπουλο, δεν ήξερα να φτιάξω λάσπη. Ψάχνοντας στα ιντερντετοψαχτήρια για “αναλογίες λάσπης τσιμέντο” δεν μου έδωσε αυτό που ήθελα, και έτσι βγήκα στην γειτονιά και ρώτησα τους μπαρμπάδες. (Το αποτέλεσμα: “Για αρμούς, βάζεις 3 φτιαριές άμμο, και 1 τσιμέντο”).
Έφτιαξα λάσπη, γέμισα τους αρμούς, έβαλα και πιο μικρές πετρούλες όπου οι αρμοί ήταν τεράστιοι. Το επόμενο πρωί με μία συρμάτινη βούρτσα έτριψα τους αρμούς από πάνω να γίνουν επίπεδοι με τις πέτρες.
Αποτέλεσμα:
1) αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες.
2) Εγώ έλαμπα. Ακόμα και τώρα το λέω και πετάω: έφτιαξα ένα δρομάκι.
Το να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου, όταν δεν είσαι ειδικός σε αυτό, όταν το κάνεις πρώτη φορά και όταν πριν σου φαίνεται βουνό και δεν πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.
Δύο μέρες μετά, από το Άμστερνταμ, και περιμένω πότε θα γυρίσω να κάνω και άλλο ένα.
Κωνσταντίνος.
Επειδή όλα είναι δρόμος, άντε, γύρνα να κάνεις και κανένα μέχρι την άλλη ελιά, και πλακόστρωτο και τέτοια!!!!!!!
;-D
Το λάσπη είναι η επίσημη ορολογία οικοδομής…
Η επιστημονική ορολογία είναι μάλλον το προφανές “υλικό πλήρωσης αρμών”, παρμένη από την κατασκευή λιθόκτιστων τοίχων.
Επίσης, μπορείς να πεις “αρμοκονία”, όπως αρμόστοκος.
Συγχαρητήρια, φαίνεται τέλειο και οφείλω να σου πω ότι όποιο μάστορα και να έβαζες με λιγότερα από 100 Ευρώ το τρέχον μέτρο δεν θα σου έβγαζε τέτοια δουλειά… Και σ’ ανώτερα! Αν η Greenpeace δεν πληρώνει καλά… έλα από δω και θα τα βρούμε…
Όποτε κάνεις τέτοια τσιμεντοκονία, μόλις αρχίζει και σφίγγει, να την κρατάς μουσκεμένη τουλάχιστον για 2 μέρες (μπορείς να το σκεπάσεις και με μουσκεμένη λινάτσα).
Καλή επιστροφή!
Γκαμότο. Δεν το σκέφτηκα αυτό για το μούσκεμα (ενώ βεβαίως ήξερα ότι πρέπει να βρέχεις το μπετόν…). Το έβρεξα μόνο μία φορά το επόμενο πρωί για να το καθαρίσω και να δω πως φαίνεται…
Συγχαρητήρια 1