Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Το τι τρώμε όταν πάμε ταξίδι στο εξωτερικό, αλλά και το πού, είναι ένα σημαντικό θέμα.

Στο Άμστερνταμ μένουν άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο, οπότε και θα βρει κανείς εστιατόρια διαφόρων εθνικοτήτων. Παραδοσιακά φαγητά υπάρχουν κάποια, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Το πιο σημαντικό όμως που θα πρέπει να έχει υπόψη του όποιος πάει εκεί, είναι πως το φαγητό έξω είναι πανάκριβο. Την πρώτη μέρα πήγαμε σε μια παμπ η οποία είχε “λογικές” τιμές και το πιάτο κόστιζε 18€! Ακόμα και το φαγητό στο δρόμο ήταν ακριβό. Αν κανείς θέλει να την περάσει λίγο πιο φτηνά, τότε η μόνη λύση είναι να πηγαίνεις σε σούπερ μάρκετ (που έχουν πράγματι λογικές τιμές και σε πολλά προϊόντα είναι πιο φτηνοί και από εμάς) και να αγοράζει πράγματα από εκεί να τρώει.

Ίσως τα δυο πιο χαρακτηριστικά πράγματα που μπορεί να φάει κανείς εκεί είναι οι τηγανιτές πατάτες με μαγιονέζα (υπάρχουν πολλά μαγαζάκια στο δρόμο που πουλάνε αποκλειστικά τηγανιτές πατάτες) και ωμή ρέγγα. Λένε ωμή, αλλά στην πραγματικότητα είναι ελαφρώς παστή. Στην έρευνα που είχα κάνει πριν το ταξίδι, είχα βρει ένα άρθρο για τα φαγητά που πρέπει να φας αν πας στο Άμστερνταμ. Δεν τα δοκίμασα όλα, αλλά όλο και κάτι φάγαμε. Ο Κωνσταντίνος δοκίμασε Bitterballen στο γάμο. Είναι μπαλάκια από ζύμη πατάτας, γεμιστά με κρέας και τηγανισμένα. Όχι κάτι να ξετρελλαθείς… Ρέγγα δε φάγαμε, αλλά φάγαμε τηγανιτές πατάτες. Ένα μεγάλο χωνί γεμάτο, με καλή δόση μαγιονέζας (το large μέγεθος 5 ευρώ, το οποίο δεν το καταφέραμε όμως, ήταν πολύ… large για εμάς)

Να τη η ρέγγα…

Να και οι πατάτες!

Δοκιμάσαμε επίσης Stroopwafels, τα οποία μπορεί κανείς να βρει παντού. Δυο τραγανές βάφλες με καραμέλα μέσα, είναι αρκετά νόστιμες. Θεωρείται πως το καλύτερο είναι να τις βάζεις πάνω από το φλυτζάνι σου με τον ζεστό καφέ ή τσάι ώστε να μαλακώσει η βάφλα και να ζεσταθεί και η καραμέλα μέσα.

Φάγαμε πολύ ωραία λουκάνικα με ψωμάκι στο δρόμο, τα οποία σερβίρουν με κρεμμύδια ή πίκλες. Υπάρχουν και κανονικά hot dog, λίγο πιο φτηνά, αλλά αυτά είναι σίγουρα πιο νόστιμα. Και πάλι 5 ευρώ το ένα.

Σε ένα καφέ που κάτσαμε ένα μεσημέρι δοκίμασα Μουσταρδόσουπα που μου άρεσε αρκετά. Ούτε ήξερα πως υπήρχε τέτοιο πράγμα, αν και μετά είδα πως έχουμε και συνταγή!

Τέλος φάγαμε Ολλανδικά Pancakes. Δεν έχουν και μεγάλη σχέση με τα Αμερικάνικα Pancakes που τρώμε για πρωινό, αυτά είναι τεράστια (πιάνουν ένα ολόκληρο πιάτο φαγητού) και τρώγονται τόσο γλυκά όσο και αλμυρά. Κάτι σαν παχιά ομελέτα (με τη ζύμη όμως των pancakes) και βεβαίως βάζουν σιρόπι από πάνω απ’ όλα, ακόμα και από τα αλμυρά. Στην αρχή σου φαίνεται λίγο, αλλά χορταίνεις κανονικά με το ένα. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά στο δρόμο (σαν καφετέριες) που φτιάχνουν pancakes, αν βρεθείτε εκεί δοκιμάστε.

Γενικώς δεν φάγαμε κανονικό φαγητό έξω, γιατί μια με το γάμο, με με τους διάφορους φίλους που μας καλούσαν σπίτι τους, το κανονικό μας γεύμα ήταν κανονισμένο. Οπότε τη βγάλαμε με τέτοια πρόχειρα φαγητά.

Να πω εδώ πως (μάλλον λόγω Χριστουγέννων),  στο Damrak , είχαν δεκάδες μαγαζάκια που πουλούσαν ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς από φαγητά και γλυκά, αλλά και λουλούδια, πορτοφόλια κλπ κλπ, όλα όμως και πάλι ακριβά. Για να δοκιμάσεις όλες αυτές τις λιχουδιές που έβλεπες μπροστά σου ήθελες μια περιουσία, ειδικά όταν μιλαμε για τέσσερα άτομα. Και είναι δύσκολο να πεις όχι στα παιδιά που τα βλέπουν όλα αυτά τα λαχταριστά πράγματα και τα θέλουν. Ευτυχώς τα παιδιά μας έχουν κοινή λογική και καταλάβαιναν και μόνα τους το ΠΟΣΟ ακριβά ήταν τα πράγματα εκεί (όταν πχ ένα ντόνατ είχε 4 ευρώ, τη στιγμή που στο σούπερ μάρκετ είχαμε βρει 5 ντόνατ με 3,5 ευρώ).

Εδώ τα καλά λουκάνικα…

και λουλούδια

και σοκολατένια εργαλεία

Ξέχασα κάτι πολύ σημαντικό! Αυτό που επίσης υπάρχει στο Άμστερνταμ και βλέπεις παντού, είναι φυσικά τα… τυριά! Τεράστια κεφάλια τυριών σε προκαλούν από τις βιτρίνες!

ο Παράδεισος των τυροφάγων..