Όσο ήμασταν στην Αθήνα, ο Γιώργος έφτιαξε άλλο ένα κόμικ.
Τα σχόλια από κάτω μου τα υπαγόρευε και τα έγραψα εγώ, για να χωρέσουν στη σελίδα. Επειδή είναι ψείρες τα γραμματάκια και δεν θέλω να σας βγουν τα μάτια, τα ξαναγράφω εδώ:
- Μια μέρα ήρθε από τον πλανήτη της φωτιάς το διαστημόπλοιο των Μεγαλοδόντων για να κατακτήσει διάφορους πλανήτες.
- Έριξε ένα μικρό διαστημόπλοιο και στη Γη
- και απομακρύνθηκε
- Στο τέλος είδε τη Γη
- Μόλις έφτασε, το πρώτο του θύμα ήταν ο εξερευνητής των θαλασσών Γιάννης
- (εικόνα του τέρατος)
- (εικόνα του τέρατος)
- Εκείνη την ώρα ετοίμαζαν τα κανόνια (οι γήινοι)
- Άρχισε τότε η βροχή
- Σε λίγο άρχισαν οι πρώτες σταγόνες
- Τότε ρίξαν τις βόμβες
- Όπως βλέπετε έφαγε την βόμβα
- Εκείνη τη στιγμή το χώμα άρχισε να γίνεται λάσπη
- Μόλις πάτησε ο εξωγήινος τη λάσπη, πέτρωσε
- Μετά τη βροχή οι άνθρωποι βρήκαν το άγαλμά του. Το τοποθέτησαν σε ένα ωραίο μέρος για να το βλέπουν όλοι.
Κάντε ένα κλικ, να το δείτε μεγάλο.
Πιο μικρός (πριν ξεκινήσω αυτό το μπλογκ) είχε κάνει άλλα δύο κόμικ. Μόλις κατάλαβα ότι δεν έχουν μπει ποτέ εδώ. Λοιπόν για να τα δείτε πατήστε:
Τα λόγια και σε αυτά, είναι δικά του. Το δεύτερο μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί έχει απρόσμενο τέλος. Επίσης αυτό που έκανε τώρα, μου θύμισε ως κόνσεπτ τον Πόλεμο των Κόσμων. Εξωγήινοι έρχονται, οι γήινοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, έρχεται η λύση ως από μηχανής θεός, κάτι πάνω στο οποίο οι άνθρωποι δεν έχουν έλεγχο (στη μία περίπτωση η ίωση και στην άλλη η βροχή)