Το μεσημέρι ο Γιώργος ήταν στην ιστιοπλοϊα και η Ιωάννα βαριόταν.
Αποφάσισε λοιπόν να κάνει ένα παζάρι. Πήρε ένα τραπεζάκι από το δωμάτιό της, το κατέβασε στην αυλή (δυο σκάλες), κατέβασε και μια καρέκλα για να κάθεται. Τα έβγαλε έξω στον πεζόδρομο. Μετά πήρε διάφορα παιχνιδάκια που δεν τα ήθελε πια και τα αράδιασε πάνω στο τραπέζι της. Πήρε το μπλοκάκι της και έγραψε όλα τα παιχνίδια που ήταν μπροστά της με τις τιμές τους. Και περίμενε τους πελάτες 🙂
Εγώ της είπα πως Σάββατο μεσημέρι με τόση ζέστη, μάλλον δεν ήταν και η πιο κατάλληλη ώρα για κάτι τέτοιο. Εκείνη όμως δεν με άκουγε κι έμεινε τουλάχιστον μια ώρα έξω στον πεζόδρομο περιμένοντας να περάσει κάποιος.
Μετά μου είπε πως δεν ήταν καλή η τοποθεσία που έβαλε το τραπέζι της και άλλη φορά θα το βάλει κοντά στον κεντρικό δρόμο.
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Παλιό ή νέο;
Εχμ.. έχει και ον λάιν το μαγαζί?? Γιατί εγώ θέλω τα αυτοκόλλητα και τα παπάκια!!!
;-Ρ