Το δεκατιανό του σχολείου είναι μια πονεμένη υπόθεση για πολλούς. Κάποιοι γονείς δεν μπαίνουν καν στον κόπο προτιμώντας να αγοράσουν κάτι από το φούρνο ή το κυλικείο (η συντριπτική πλειοψηφία νομίζω), κάποιοι αντιμετωπίζουν αντιδράσεις από τα παιδιά τους τα οποία βλέπουν τα άλλα παιδιά και δε θέλουν να ξεχωρίζουν και κάποιοι στέλνουν τα παιδιά με το ταπεράκι τους κάθε μέρα.
Εμείς ανήκουμε σε αυτή την τρίτη κατηγορία. Τα παιδιά από τότε που πήγαιναν παιδικό σταθμό ακόμα, πήγαιναν με το ταπεράκι τους, το οποίο είχε στο 99% των περιπτώσεων, φρούτα. Στο δημοτικό, τις δυο πρώτες χρονιές που πήγε ο Γιώργος, μπορεί και να ήταν το μοναδικό παιδί σε όλο το σχολείο που όχι μόνο πήγαινε με δεκατιανό από το σπίτι, αλλά ήταν και φρούτα!! Τόσο που είχε γίνει και η συζήτηση του σχολείου. Μετά πήγε και η Ιωάννα και γίναν δυο… Δεν παραπονέθηκαν όμως ποτέ, ούτε ζήτησαν να σταματήσουμε. Κάποιες λίγες φορές η Ιωάννα ζήτησε να πάρει κάτι από το κυλικείο και φυσικά είπαμε ναι. Το θέμα είναι να μη γίνεται συνέχεια, όχι να το απαγορεύσουμε. Κάποιες άλλες λίγες μπορεί να πήραν μαζί σαντουιτσάκι ή κομμάτι πίτας ή κάτι άλλο που είχαμε φτιάξει στο σπίτι. Μέσα σε ταπεράκι πάντα…
Ο Γιώργος πήγε Γυμνάσιο και η συνήθεια συνεχίστηκε. Απέκτησε το παρατσούκλι “ταπεράκιας” αλλά και πάλι δεν πτοήθηκε. Και όχι μόνο δεν πτοήθηκε, αλλά νομίζω το χαίρεται κιόλας!
Σήμερα το πρωί είχα φτιάξει κεκάκια για να τα πάρει στο σχολείο να κεράσει για τα γενέθλιά του. Πήγα να τα βάλω σε κουτί, αλλά είδα πως δεν είχα (από αυτα του ζαχαροπλαστείου). Είχα πάρει όμως μια θήκη μεταφοράς κέικ από το Lidl κάποια στιγμή, οπότε είπα να τα βάλω εκεί. Η θήκη αυτή μοιάζει βεβαίως σαν ένα τεράστιο τάπερ! Σκέφτηκα λοιπόν μήπως και τον πείραζε και δεν ήθελε να εμφανιστεί με ένα γιγαντιαίο τάπερ στο σχολείο (λες και δε του φτάνει που έχει τάπερ κάθε μέρα) και τον ρώτησα μήπως προτιμάει να τα πάρει σε σακουλίτσα. Η απάντησή του ήταν απίθανη
“Τι λες μαμά; Εκεί θα τα βάλεις. Είμαι ο ταπεράκιας και ακόμα δεν έχουν δει τίποτα!!!!”
Σωστόοοοοοος! Να τα χιλιάσει, πάντα ευτυχισμένος!
Kαι εγώ πάω με ταπεράκι στο σχολείο. Όχι κάθε μέρα αλλά πολύ πολύ συχνά….
Σωστός ο μικρός σας ! Να τον χαίρεστε και να είστε και εσείς πολλά χρόνια κοντά του να τον καμαρώνετε…
ΥΓ Δε μπορώ να βλέπω παιδιά να κρατάνε γαριδάκια στο σχολείο….και δε μπορώ να πω και τίποτα….
Ασχετο το υστερόγραφο αλλά είδα σήμερα 8 παιδιά στα 26 με γαριδάκια/πατατάκια/κρουασάν και …καταλαβαίνεις….
Μόνο καταλαβαίνω… Εμένα να δεις πώς γυρίζει το μάτι μου, χρόνια τώρα. Είχα γράψει για αυτό μια φορά, εδώ: http://www.stoapeiro.gr/archives/349
Τόσα χρόνια έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Φαντάζομαι τα δικά σου που τα ζεις καθημερινά.
Σας ευχαριστώ για τις ευχές. Θα κάνουμε πάρτυ την Κυριακή, οπότε φυλάω το γενεθλιακό ποστ για τότε 🙂 Θα προσθέσω όμως φωτογραφία από τα κεκάκια εδώ, έτσι για να το ομορφύνω λίγο.
Μου είχε ξεφύγει αυτή η ανάρτηση σου , μόλις τη διάβασα.
Οικεία εικόνα για μένα…
Θα σου πω ένα περιστατικό , ίσως και να στο έχω αναφέρει.
Μαθήτρια 6 ετών έρχεται σχολείο με κάτι σκούρο στο παγουρίνο. Για πολλές μέρες.Ρωτάω τι έχει μέσα και ακούω την απάντηση.
Κόκα κόλα έχει …
Ναι το ξέρει η μαμά , η μαμά τη βάζει γιατί μου αρέσει.
Κάναμε ολόκληρη κουβέντα εκείνη τη μέρα. Την επόμενη κράταγα και σχετικά παραμύθια. Φτιάξαμε τις επόμενες μέρες και την κ Καλή Διατροφή , την κ. Κακή διατροφή κτλ
Περνάμε οι μέρες και μαζί κάθε μέρα ερχόταν η κόκα κόλα με τα γαριδάκια ( στα γαριδάκια είχε ποικιλία, μια δρακουλίνια, μια πιτσίνια)
Μετά απο μέρες μου λέει η μικρή “Η μαμά είπε πως αν κάνετε ποτέ παιδιά να μη τους δίνετε κόκα κόλα”
Αλλη χρονιά ένα παιδί κάθε μέρα γαριδάκια. Κάθε μέρα. Μάλιστα τα έτρωγε το πρωί πριν μπούμε μέσα στην τάξη. Μαζι με μια Fanta.
“Μα κυρία η Fanta είναι υγιεινή , είναι απο πορτοκάλια”
Κάθε χρόνο απο εκείνη τη χρονιά με την coca cola τρώμε πρωινό στην τάξη . Μαζί και εγώ. Δημητριακά , γάλα, στίβουμε χυμό, φρούτα, ξηρούς καρπούς κτλ.
Ο κανόνας είναι ένας. Κρατάω κάτι υγιεινό. Οποιος κρατάει κάτι άλλο θα το φάει το διάλειμμα όχι μέσα στην τάξη.
Αρκετά παιδιά έρχονται με κρουασάν, τυρόπιτα ( έτοιμη οχι σπιτική ) λουκανικοπιτάκια λέγοντας “η μαμά είπε πως είναι υγιεινά”
Το κάναμε και φέτος. Η συνέχεια;
Παιδιά με sprite και γαριδάκια κυκλοφορούν ακόμα μέσα στην τάξη.
Θα περιμένουμε το ποστ 🙂
Φιλιά πολλά
Άννα έχω πολλές τέτοιες ιστορίες. Είδα μαμά ενός παχύσαρκου αγοριού να το συνοδεύει στην εκδρομή με ένα σακ βουαγιάζ παραμάσχαλα. Το σακ βουαγιάζ ήταν τίγκα γεμάτο με κρουασάν και πατατάκια. Μη τυχόν και του λείψουν όλη μέρα στην εκδρομή, κάτάλαβες;
Εγώ έχω προσπαθήσει κατά καιρούς να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου. ¨Εχω γράψει και δυο άρθρα στις Συνταγές μπας και το διαβάσει καμιά μαμά
https://www.sintagespareas.gr/simboules/sosti-diatrofi/12-to-dekatiano-tou-sxoleiou
https://www.sintagespareas.gr/simboules/sosti-diatrofi/490-mesimeriano-sto-sxoleio
Έχω κάνει ξανά και εδώ ποστ για το κυλικείο, όταν είχα χαρεί πως θα αλλάξουν (σιγά μην έγινε ποτέ…)
Όχι, ρε συ, ξέχασα να του δώσω και το Tardis lunch box που το είχα ειδικά για αυτό το λόγο μέσα στο αμάξι και το ταξίδευα τόσες μέρες… Μα ΠΟΣΗ αφηρημάδα και οξεία ξεχαστήτιδα….. Αργκκκκκκ…. Εγώ πάντως, εξακολουθώ να παίρνω στο σχολείο το ωραίο μου σαντουιτσάκι και το ωραιό μου φρουτάκι στο lunch box, χοχοχοχο και βέβαια και ένα θερμός καφέ… It’s a hard hard life! 😀