Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ε, ναι, μόλις το πήρα χαμπάρι ότι σήμερα γίνεται Blog Action Day για το περιβάλλον. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Έχω πάρα πάρα πολλά να πω. Θα ξεκινήσω με μια φράση, την οποία οι περισσότεροι δεν αποδέχονται, αλλά για μένα είναι στάση ζωής: Η Γη δεν μας ανήκει. Είμαστε μέρος του περιβάλλοντος και όχι κυρίαρχοι αυτού. Η Γη δεν είναι κληρονομιά στα παιδιά μας, γιατί πολύ απλά η Γη δεν είναι κτήμα μας. Είμαστε μέρος του κύκλου της ζωής, δεν είμαστε πιο σημαντικοί από όλα τα άλλα ζώντα πλάσματα πάνω της. Εξαρτώμαστε από τη φύση γύρω μας, ακόμα και από το πιο μικρό ζουζουνάκι.

Ένα παράδειγμα οι μέλισσες. Λέγεται ότι ο Αϊνστάιν είχε πει πως “αν εξαφανιστούν οι μέλισσες, οι άνθρωποι θα έχουν 4 χρόνια ζωής”. Πόσο σημαντικοί λοιπόν είμαστε εάν η ύπαρξή μας εξαρτάται από ένα τόσο μικρό έντομο; Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Εξαρτώμαστε από όλα όσα υπάρχουν γύρω μας και δεν το καταλαβαίνουμε. Νομίζουμε πως εμείς είμαστε πάνω από όλα, ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, να καταστρέψουμε, να εξαφανίσουμε και δεν πειράζει, αρκεί να μην είναι άνθρωπος αυτό που εξαφανίζεται. Όλα τα άλλα είναι αναλώσιμα. Και χωρίς κόστος για εμάς. Έτσι νομίζουμε δηλαδή.

Πραγματικά πιστεύω πως ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον σήμερα, όλες αυτές οι αλλαγές με τις τεράστιες επιπτώσεις στη ζωή μας, όλα είναι αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας, αυτού του μικρού πιστεύω: “Είμαστε ανώτεροι από όλα και όλους και όλα γύρω μας μας ανήκουν”. Αυτή η φράση είναι η καταστροφή μας. Εάν πιστεύαμε όλοι ότι είμαστε μέρος της φύσης και ότι για να μας φροντίσει αυτή πρέπει να τη φροντίσουμε κι εμείς, αν ζούσαμε προσπαθώντας να μην επιβαλλόμαστε, αλλά να είμαστε μέρος, τότε δεν θα είχαμε αυτά τα προβλήματα.

Εάν θέλουμε να επιβιώσουμε, πρέπει η βολή μας να μπει σε δεύτερη μοίρα.  Εάν το βάλουμε αυτό στο μυαλό μας και κάθε φορά που κάνουμε κάτι σκεφτόμαστε “ναι, αλλά τι επιπτώσεις έχει αυτό;”, εάν ενημερωθούμε (μόνοι μας, μην περιμένουμε από κανέναν άλλο), ρωτήσουμε, ψάξουμε για τις εναλλακτικές μας, εάν κάνουμε και τους γύρω μας να το σκεφτούν και εάν πιέσουμε όποτε μπορούμε όσους είναι στην εξουσία, ίσως έχουμε μια ελπίδα.

Δεν θα κάτσω να γράψω εδώ όσα μπορούμε να κάνουμε. Είναι πραγματικά πάρα πολλά. Να διαλέγουμε λιγότερες συσκευασίες, να ξαναχρησιμοποιούμε όσα μπορούμε και να ανακυκλώνουμε, να μην παίρνουμε το αυτοκίνητό μας για να πάμε στο περίπτερο, να αλλάξουμε τους λαμπτήρες μας και να διαλέγουμε συσκευές ενεργειακής κλάσης Α,  να κλείνουμε τη βρύση όταν πλένουμε τα δόντια μας, να διαλέγουμε βιολογικά προϊόντα, να αποφεύγουμε τα πλαστικά και το pvc, να  μην χρησιμοποιούμε χλώριο… Αυτά είναι μόνο μερικά από τα μικρά, καθημερινά και όχι τόσο δύσκολα. Υπάρχουν χιλιάδες άλλα.

Δείτε:

• Geenpeace
• Nigel’s eco store
• Οικολόγιο
• Χάρισέ το
• Ανακύκλωση συσκευών
• Οίκο Καθημερινής