Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατήρησα εδώ είναι το πόσο έντονα φαίνονται οι ανισότητες: Σε όλη την πρώτη μου διαδρομή από το αεροδρόμιο στο γραφείο, είδα πάρα πολύ λίγους λευκούς να περπατάν στην πόλη. Λογικό θα μου πεις, αφού βρίσκομαι στην Αφρική και η πλειονότητα του πληθυσμού είναι μαύροι. Το σοκ το έπαθα όταν πήγα στο εμπορικό κέντρο (ναι, ξέρω, ξέρω “-Τι είδες στην αφρική Κωνσταντίνε? -Ένα εμπορικό κέντρο. Έχουν προσφορά στα παπούτσια“): Η πλειονότητα των πελατών ήταν λευκοί, και η πλειονότητα των εργαζομένων ήταν μαύροι.
Στους δρόμους βλέπεις πολλά δέντρα. Το Γιοχάνεσμπουργκ μου είπαν έχει τα περισσότερα δέντρα από οποιαδήποτε άλλη πρωτεύουσα (έτσι μου λένε οι ντόπιοι). Αλλά επίσης όλα αυτά τα δέντρα είναι εισαγόμενα. Στην περιοχή κανονικά υπήρχαν μόνο θάμνοι. Τα δέντρα που χρειάζονται νερό τα ποτίζουν τους μήνες της ξηρασίας. Και το νερό (όλο το νερό, ακόμα και αυτό που πίνουν) το φέρνουν από άλλες περιοχές.
Δεν έχω κάνει τίποτα φοβερό, πολύ δουλειά για να γίνουν όλα στο γραφείο όπως πρέπει. Θα προσπαθήσουμε να πάρουμε μισή μέρα να πάμε μία βόλτα με το αυτοκίνητο έξω από την πόλη.
Ψιτ, άμα δεν δουλεύει η δική σου μηχανή, τράβα με των άλλων, θέλω να δω _πολλές_ φωτό από εκεί πέρα, γιατί που να τρέχω να τα βλέπω μόνη μου αυτά τα μέρη!!!
;-D