Αυτή τη φορά, όσο λείπαμε, κάτι προχώρησε στο σπίτι. Ελπίζουμε μέσα στην εβδομάδα να πέσει και η τελευταία πλάκα.
Σήμερα το πρωί περάσαμε γύρω στη 1 1/2 ώρα εκεί, προσπαθώντας να συνενοηθούμε με τον αρχιτέκτονα και τον καλουπατζή για το τι μένει να κάνουμε. Με κάποιους ανθρώπους είναι αδύνατο να συνενοηθείς, όσο και αν προσπαθήσεις. Μπορεί να περάσεις μία ολόκληρη ώρα ρωτώντας την ίδια ακριβώς ερώτηση και στο τέλος να μην πάρεις καμία απάντηση. Ή να μην καταλάβεις τι σου έχει απαντήσει. Ή να σου έχει δώσει μια απάντηση η οποία με το πέρασμα της ώρας να αλλάξει τόσο ριζικά που να καταλήξει να σου έχει απαντήσει το ακριβώς αντίθετο. Γυρίσαμε πίσω με πονοκέφαλο και την αίσθηση πως δεν έχουμε καταφέρει τίποτα. Γενικώς προσπαθούμε να κάνουμε τώρα τα απολύτως απαραίτητα και να αφήσουμε τα άλλα για το τέλος, ώστε να ξέρουμε πόσα χρήματα θα μας έχουνε μείνει και τι μας παίρνει να κάνουμε και τι όχι. Βέβαια το τι είναι απαραίτητο και τι όχι, διαφέρει από άτομο σε άτομο. Για κάποιους το να ντυθεί το μισό σπίτι με πέτρα είναι απολύτως απαραίτητο. Για να μην πω πως προτιμούν να μείνει ένα μπαλκόνι μισοσκεπαστό, κι ας μπαίνουν νερά μέσα, αρκεί να φαίνεται πιο όμορφο.
Τέλος πάντων, όλα θα γίνουν στο τέλος.
μπραβο για την προοδο…
μολις επιστρεψω θα ειναι σχεδον ετοιμο..