Και ναι, είναι γεγονός. Σήμερα επιτέλους έπεσε και η τελευταία πλάκα.
Μένουν ακόμα μερικά τσιμέντα, αλλά ψιλοπράγματα. Κάτι μέτωπα στα μπακλόνια και ολίγη μάντρα. Έτσι μπορώ να πω πως τελειώσαμε με τα τσιμέντα! Τώρα σειρά έχει ο τουβλατζής. Όχι ακόμα βέβαια, γιατί πρέπει πρώτα να καθαριστεί ο χώρος και να ισιωθεί το χώμα (να ανασάνουν και τα καημένα τα δεντράκια). Άσε που πρέπει να ξεκαθαρίσουν όλα τα πράγματα και να πάρουμε εκείνο το ρημαδοδάνειο, γιατί σε λίγο όχι τους μαστόρους, ούτε το σουπερ μάρκετ δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε! (εντάξει, τα παραλέω, αλλά είναι ωραίο καμιά φορά να τα παραλές, έτσι Κωνσταντίνε;)
Πάντως χαίρομαι που αποφασίσαμε και βάλαμε τη μάντρα, γιατί με τους γείτονες που έχουμε… όχι μάντρα, τείχος ολόκληρο πρέπει να βάλουμε από εκείνη την πλευρά. Προχτές κάνανε ολόκληρη φασαρία για τη μάντρα, για τη λάσπη, για το ότι θα τους φάμε το οικόπεδο (λες και δεν ήταν εκεί όταν μετράγαμε), “αρκετά ανεχτήκαμε” και άλλα τέτοια ωραία. Καλή αρχή έχουμε κάνει…