Νομίζω το γνωστό μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι που δείχνει εάν είσαι απαισιόδοξος ή αισιόδοξος, το γνωρίζετε.
Ακούστε την εκδοχή της Ιωάννας όμως.
Ι: Έχουμε δυο αντιηλιακά. Είναι και τα δύο μισοάδεια όμως, άρα είναι σαν να έχουμε ένα.
Κ: Μισοάδεια ή μισογεμάτα;
Ι: Μισοάδεια!
Κ: Ποιό είναι πιο γεμάτο, το μισοάδειο ή το μισογεμάτο;
Ι: Και τα δύο την ίδια ποσότητα έχουν.
Εκεί αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε γιατί επέλεξε το μισοάδειο αντί του μισογεμάτου, εφόσον έχουν την ίδια ποσότητα. Μου ήταν αδύνατο να πιστέψω πως γίνεται για τον γνωστό λόγο, μια που η Ιωάννα κάθε άλλο παρά απαισιόδοξη είναι :). Η απάντηση με δικαίωσε νομίζω:
Ι: Είναι μισοάδεια γιατί τώρα τα αδειάζουμε, δεν τα γεμίζουμε.
Σ: Δηλαδή ένα ποτήρι την ώρα που το γεμίζουμε με γάλα, όταν φτάνει στη μέση είναι..
Ι: Μισογεμάτο.
Σ: Και όταν πίνεις το γάλα και το φτάσεις στη μέση, είναι..
Ι: Μισοάδειο.
Απόλυτα λογικό, έτσι;; 🙂
Έτσι, έτσι… η γλωσσολογία στην υπηρεσία της μαθηματικής σκέψης (και το αντίστροφο…). Εγώ πάντως, αν με ρωτήσετε για τα σφηνάκια της γνωστής τεκίλας (πότε έχουμε το επόμενο bout? Γιατί πολύ χαλαρώσαμε εδώ πέρα) δεν ξέρω πως τα προτιμώ… στην φάση του μισογεμάτου ή του μισοάδειου??? Χμ… (θέλω επανάληψη του πειράματος για την διερεύνηση της απάντησης στο ερώτημα, χοχοχοχοχοχο)
;-Ρ
χαχα, αυτή είναι η δύναμη του μυαλού της να της πείτε…
TELEIO!!!
Πολυ σωστη, παρατηρητικη και δημιουργικη η Ιωαννα.
Εχω και εγω μια ερωτηση ομως: οταν θελουμε να διαλεξουμε την αισιοδοξη αποψη πρεπει να πουμε “μισογεματο” ή “μισοαδειο”; (Θεωρουμε οτι απλως βλεπουμε το ποτηρι σε αυτη τη μισο-κατασταση, δεν ξερουμε αν γεμιζει ή αδειαζει, οποτε δεν μπαινουμε στην αναλυση της Ιωαννας.)
Φανταζομαι οτι ολοι λεμε μισογεματο. Γιατι ομως;
Τι ειναι το καλο/αισιοδοξο; Φυσικα το γεματο σε αντιθεση με το αδειο.
Νομιζω οτι εκει σταματαει και η γρηγορη αναλυση που κανει το μυαλο μας και κολλαει με την θετικη λεξη “(μισο)γεματο”. Το “μισο” δεν το πολυ-προσεχουμε γιατι ειναι κοινο και στα δυο μερη. Και ομως θα επρεπε, γιατι αλλα ζει ολο το νοημα! Το “μισο” εδω εχει την εννοια της μειωσης, κατα επεκταση του μετριασματος. Αρα τι ειναι καλο; Να να εχουμε κατι οχι-τελειως-αδειο ή οχι-τελειως-γεματο, τι ειναι το αισιοδοξο εδω;
Για μενα, ξεκαθαρα, το “οχι τελειως αδειο” δλδ το “μισοαδειο” ειναι πιο αισιοδοξο. Δεν συμφωνειτε; (Διαφωνιες δεκτες) 🙂
Thanasi wraia i proseggisi sou! Den to eixa skeftei pote etsi! Nomizw oti tha yiothetisw ti diki sou apopsi otan den kserw pws eftase ena potiri se auti tin katastasi kai tis Iwannas otan tha eimai ek twn proterwn enimeri gia to ti ginetai!! 😉
Καταπληκτικό! Πολύ προχωρημένη σκέψη…