Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

(θέλω να κάνω ένα ακόμα ποστ για τις μέρες που πέρασαν, αλλά θα περιμένει λίγο 🙂 ).

Για δεύτερη χρονιά τα παιδιά πήγαν κατασκήνωση. Το περίμεναν γεμάτα χαρά και καθώς φαίνεται περνάνε και πάλι υπέροχα, μια που ήδη συζητάνε για το τι θα κάνουν του χρόνου που θα ξαναπάνε.

Και γιατί να μην περνάνε υπέροχα δηλαδή. Βρίσκονται μέσα στο δάσος, σε ένα τεράστιο χώρο στον οποίο μπορούν να τρέχουν, να παίζουν και να εξερευνούν όλη μέρα, χωρίς γονείς. Έχουν κάτι ομαδάρχισσες τις οποίες φτάνουν σε σημείο να κλαίνε από τα νεύρα τους (τα αγοράκια δηλαδή που είναι και πιο ζωηρά) ενώ αυτά ξεσαλώνουν.  Και βέβαια, ως γονείς, πρέπει να ξεχάσουμε για 15 μέρες τους κανόνες καθαριότητας και προσωπικής υγιεινής 🙂 . Τα πιτσιρίκια ίσα που θυμούνται να αλλάζουν ρούχα, να πλένουν δόντια (ή οποιοδήποτε μέρος του σώματος εδώ που τα λέμε), να μην τρώνε τα φαγητά που τους έχουν πέσει κάτω και άλλα τέτοια βασικά (και καθόλου απαραίτητα σύμφωνα με τα παιδιά 🙂 ).

Να μην παρεξηγηθώ: θεωρώ πως η κατασκήνωση τους κάνει πολύ καλό. Υπάρχει πειθαρχία και τάξη, τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τους εαυτούς τους και το χώρο τους, να στρώνουν τραπέζια, να καθαρίζουν το σπιτάκι τους. Μαθαίνουν να λειτουργούν σαν ομάδα, διασκεδάζουν κάνοντας θεατρικές παραστάσεις η μια κοινότητα για να ψυχαγωγήσει τις υπόλοιπες, κάνουν κατασκευές με πράγματα που μαζεύουν από το δάσος. Είναι μέσα στη φύση όλη μέρα. Πιστεύω πως είναι πραγματικά τέλεια εκεί πάνω. Απλώς πρέπει εσύ, ο γονιός, να πάρεις απόφαση πως τα παιδιά θα ζήσουν για λίγο μέσα στο χώμα., παρά τις συνεχείς υπενθυμίσεις και συμβουλές που δίνεις. Απλώς θα τους κάνεις ένα καλό μπάνιο μόλις έρθουν, θα βάλεις 3-4 πλυντήρια τα ρούχα τους και τέλος 🙂 .

Κάτι άλλο που θα πρέπει να λάβεις υπ’ όψιν σου όμως είναι και το ότι μένουν όλη μέρα με πολλά παιδιά διαφόρων ηλικιών, με αποτέλεσμα να “ενημερώνονται” για πολλά πράγματα. Ένα από αυτά είναι οι σχέσεις αγοριών – κοριτσιών. Φέτος τα παιδιά έμαθαν τη φράση “τα φτιάξαμε”.

Η κουβέντα άρχισε ως εξής (με την Ιωάννα φυσικά, γιατί ο Γιώργος ακόμα επιμένει πως δεν τον ενδιαφέρει το θέμα):

• – Ιωάννα, αυτός δεν είναι ο Π. ;
• -Ναι
• – Τον αγαπάς και φέτος; (πέρισυ δήλωνε πολύ ερωτευμένη μαζί του)
• – Όχι, δεν είναι καλό παιδί. Με κοροϊδεύει συνέχεια και εμένα και τους άλλους.
• -Μάλιστα. Αυτή εκεί η κοπέλα είναι αδερφή του ή δεν έχουν σχέση;
• – Όχι, δεν έχουν σχέση, απλώς τα έχουν φτιάξει. Ο Π. τα έχει φτιάξει με πολλές κοπέλες φέτος.
• – Με πολλές ταυτοχρόνως ή τη μια μετά την άλλη;
• – Όχι, ταυτοχρόνως. Αλλά δεν ξέρει η μια για την άλλη.
• – Καλά, αυτές δεν το ξέρουν, αλλά εσύ το ξέρεις; Πως γίνεται αυτό;
• – Εγώ τους βλέπω! Αλλά δε λέω τίποτα, γιατί αν το μάθουν….
• – Και Ιωάννα δε μου λες, όταν λες “τα έχουν φτιάξει” τι εννοείς; Τι κάνουν δηλαδή;
• – Ε, να.. πολύ παρέεεαααα…
• – Και κάνα φιλάκι;
• – Ναι, πολλά φιλάκια!

Εγώ διασκεδάζω πολύ και αποφασίζω να “ρίξω άδεια” μπας και μάθω τίποτα ακόμα.

• – Εσύ λοιπόν με ποιόν τα έχεις φτιάξει;
• – Κάπως με τον Μ.

Τα έπιασα τα γεμάτα λοιπόν και προσπαθώ να μη δείξω πως κοντεύω να δακρύσω από τα γέλια.

• – Και που σε φιλάει ο Μ; Στο μάγουλο;
• – Δε τα έχουμε φτιάξει κανονικά… Δε με έχει φιλήσει ακόμα…

Οχου, τι έχουμε να τραβήξουμεεεεεεε. Το καλό είναι πως ακόμα τα λέει 🙂 .

Ο Γιώργος από την άλλη μας είπε την φοβερή ατάκα που με αποτελείωσε:

• -Μια κοινοτάρχισσα είναι γειτόνισσά μας. Μένει πάνω από το νεκροπωλείο!

Δεν είχε ακούσει καλά την κοπέλα, η οποία φυσικά του είχε πει “κρεοπωλείο”. Δεν έπεσε και πολύ έξω όμως 🙂 .

Πέρα από αυτά και στην κατασκήνωση μας είπαν πως ο Γιώργος έχει αλλάξει πολύ από πέρισυ, πως είναι άλλο παιδάκι, έχει φίλους και παρέες. Και μέσα σε μια εβδομάδα έχει διαβάσει 4 περιοδικά “Ερευνητές” και 4 κόμιξ.  Και πάλι μένει μέσα στο σπιτάκι του και ζωγραφίζει για κάμποση ώρα, αλλά καμία σχέση με πέρισυ, κάτι που μας χαροποιεί πολύ. Και για μια ακόμα φορά, μείναμε έκπληκτοι με μια ζωγραφιά του (και το πως έχει αλλάξει εντελώς ο τρόπος που ζωγραφίζει, τα χρώματα που χρησιμοποιεί κλπ):