Τώρα μπορεί να είναι και Ο Γλογλό, όρκο δεν παίρνω 🙂
Η άσπρη γαλοπούλα βρέθηκε να τριγυρνάει στους δρόμους ολομόναχη. Έτσι της δώσαμε ένα σπίτι. Τα παιδιά έχουν ενθουσιαστεί και την ονόμασαν Γλογλό. Η Ιωάννα την κυνηγούσε από πίσω με ένα ταπεράκι φαγητό, ενώ η Γλογλό της γύρναγε το κεφάλι με απαξίωση και επέμενε να τρώει το χορταράκι της! Τον ίδιο ενθουσιασμό ένιωσε και η Κίκα, η οποία την παίρνει από πίσω για να παίξει (“βρήκα καινούριο φίλο, βρήκα καινούριο φίλο”), αλλά και πάλι η Γλογλό για κάποιο περίεργο λόγο προτιμάει να τρέξει μακριά. Ίσως να της αρέσει το κυνηγητό 😛
Ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει τι θα κάνουμε με τη Γλογλό. Μπορούμε να τη δώσουμε στη θεία από πάνω που έχει πολλές γαλοπούλες, ώστε να μεγαλώσει εκεί και να μας προσφέρει ένα ωραίο γεύμα τα Χριστούγεννα χωρίς πολλές πολλές τύψεις. Μπορούμε και να την κρατήσουμε και να την έχουμε να βόσκει τα χορτάρια μας, να καθαρίζει τον κήπο και να κρατάει παρέα στην Κίκα, αλλά τότε δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ περίπτωση να γίνει γεύμα. Καμία όμως 🙂
Προς το παρόν την έχουμε εδώ.
Και αφού το προηγούμενο κέρασμα προκάλεσε κάποιες αντιδράσεις, ας σας κεράσω μια φορά ακόμα 🙂 Αυτή τη φορά κερνάμε Σοκολατόπιτα:
ΧΑΧΑ, λες να είναι από εκείνες τις αλμπίνες που βλέπαμε προχτές στο πανηγύρι? (Μιαμ, φουντουκάκι είναι εκείνο το ασπρούλι που χαιρετάει μέσα από τη σοκολάτα???)
;-Ρ