Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Πολύ καιρό τώρα λέγαμε να πάμε στο Δυρράχι που έχει σπίτι ο φίλος μας ο Βαγγέλης.
Τώρα με τις λίγες μέρες που καθόμαστε τα Χριστούγεννα ήταν μια τέλεια ευκαιρία.

Φαντάζομαι πως υπό φυσιολογικές συνθήκες, το Δυρράχι θα έχει πολύ κρύο αυτή την εποχή. Όμως φέτος που δεν έχουμε στην ουσία δει χειμώνα ακόμα, έκανε φανταστική μέρα!

Αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας στο σπίτι, μας προτείνανε να πάμε βόλτα σε ένα μονοπάτι στο βουνό. Ξεκινήσαμε λοιπόν όλοι μαζί και πήγαμε. Έχουν φτιάξει πράγματι ένα πολύ όμορφο μονοπάτι, σχετικά εύκολο στο περπάτημα, ανάμεσα στο δάσος. Το περισσότερο κομμάτι του είναι φυσικό μονοπάτι, αλλά σε ορισμένα πιο “δύσκολα” σημεία, έχουν φτιάξει σκαλοπατάκια. Επίσης ανά διαστήματα έχουν βάλει παγκάκια και μερικά τραπεζάκια, πράγμα που το κάνει απίθανο για πικ νικ.

Πράγματι, λίγο πριν φτάσουμε στο τέρμα του μονοπατιού, συναντήσαμε κόσμο που είχε πάει για το πικ νικ του. 3 – 4 ζευγάρια είχαν πάρει ο καθένας το μπουκάλι το κρασί του, το τσίπουρό του, ένα κεφάλι τυρί ο καθένας, παξιμάδια, ελιές και περνάγανε φίνα! Και μια που ήξεραν τον Βαγγέλη το ήπιαμε κι εμείς το τσιπουράκι μας! Και όχι μόνο ένα… πως συνεχίσαμε το μονοπάτι δεν το ξέρω 🙂 Εκεί μάλιστα δοκίμασε και ο Κωνσταντίνος ένα κομμάτι παρμεζάνα (μέχρι τώρα μόνο τριμμένη την είχε φάει) και ενθουσιάστηκε!

Το τοπίο ήταν πραγματικά απίθανο. Και εξαιρετικά κοντά στην Καλαμάτα! Περάσαμε μια καταπληκτική μέρα και ελπίζω να την επαναλάβουμε σύντομα!