Μέχρι πέρισυ έκανα εγώ μάθημα αγγλικών στον Γιώργο και δεν είχα επαφή με τα φροντιστήρια.
Φέτος πήγαν και τα δυο παιδιά, απέκτησα επαφή και.. φρίκαρα!
Πρώτον οι τιμές: 110 ευρώ το μήνα, για δυο παιδιά που πάνε πρώτη προκαταρκτική και πρώτη κανονική. Και μάλιστα είναι και από τις καλές τιμές! Δηλαδή συγγνώμη αργότερα πόσο θα πρέπει να πληρώνουμε;;;
Δεύτερον οι ώρες: Εγώ θυμάμαι όταν πήγαινα φροντιστήριο κάναμε 2 ώρες την εβδομάδα. Μόνο στις μεγάλες τάξεις κάναμε 3. Τώρα ξεκινάνε με 3 στις προκαταρκτικές, πάνε στις 4 στην πρώτη κανονική και στο Lower φτάνουν να κάνουν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ (και σαββατοκύριακα!). Έλεος! Τι κάνουν πια; Πως γίνεται κι εμείς μαθαίναμε (με επιτυχία) σε 3 ώρες αυτά που τώρα θέλουν 7;;;;
Σημείωση: στην Κύπρο έχουν το σύστημα που είχαμε κι εμείς. 2 ώρες και 3 οι μεγάλες τάξεις. Δηλαδή οι Κύπριοι τι είναι; πιο έξυπνοι και τα πιάνουν πιο εύκολα;;;;
Τρίτον: όγκος δουλειάς. Είναι δυνατόν τα παιδιά στην πρώτη κανονική να έχουν τόση δουλειά στο σπίτι που να τους παίρνει πιο πολύ ώρα απ’ ό,τι τα διαβάσματα του σχολείου;;; Και δεν είναι μόνο το φροντιστήριο που πάνε τα παιδιά. Το έχω συζητήσει με πολλές μαμάδες και όλες έχουν τα ίδια παράπονα. 5 σελίδες ασκήσεις, επαναλήψεις πολλών κεφαλαίων, διαγωνίσματα που κρατάνε 3 μέρες.
Τι έγινε βρε παιδιά;;;
Και το κερασάκι στην τούρτα: τα παιδιά πλέον μαθαίνουν και δεύτερη ξένη γλώσσα από την πέμπτη δημοτικού. Πολλές μαμάδες λοιπόν στέλνουν τα καμάρια τους να μάθουν δεύτερη ξένη γλώσσα από τα 10 τους. Πως θα ανταπεξέλθουν στα μαθήματα του σχολείου ΧΩΡΙΣ φροντιστήριο; Ιδού η απορία. Και πληρώνουν δεύτερη γλώσσα και το παιδί καταλήγει να έχει 7-8 ώρες την εβδομάδα ξένες γλώσσες (και ποιός ξέρει και τι άλλες δραστηριότητες), συν φυσικά όλα τα διαβάσματα για αυτές.
Τα φροντιστήρια θησαυρίζουν και τα παιδιά γίνονται ρομποτάκια. Και αυτά για μια δεύτερη γλώσσα που θα τους είναι λίγο πολύ άχρηστη μετά. Εάν θέλουν, αυτό που τώρα θα τους πάρει 7 χρόνια να μάθουν, θα το μάθουν σε 2 όταν μεγαλώσουν (άμα θέλουν).
Πάντως το σύστημα είναι απελπισία.
Μικρός έκανα κι εγώ πολλά (αγγλικά, γαλλικά, κιθάρα) αλλά πράγματι οι ώρες που αφιερώναμε τότε δεν είχαν καμία σχέση με τις τωρινές. Είναι περίεργο, γιατί σύμφωνα με τις σχετικές έρευνες τα παιδιά μαθαίνουν πιο γρήγορα από τους μεγάλους. Θεωρώ ότι η ποσότητα λειτουργεί ενάντια στην ποιότητα -ο εγκέφαλος χρειάζεται χρόνο για να αφομοιώσει την εισροή νέας πληροφορίας.
Πιστεύω ότι είναι καλό τα παιδιά να δοκιμάζουν διάφορα πράγματα, να δουν τι τους ενδιαφέρει και μετά να συνεχίσουν μόνο αυτά. Επίσης, αντί των πολλών ωρών, είναι καλύτερα το φροντιστήριο να συνδυάζεται με πολλαπλά ερεθίσματα, π.χ. κόμικς, ταινίες, βιβλία. Ειδικά για τον Γιώργο, πιστεύω ότι αυτή η πολυδιάστατη προσέγγιση θα είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ με το ότι κάνουμε τα παιδιά ρομποτάκια. Και μετά, όταν φτάσουν στο πανεπιστήμιο έχουν μπουχτίσει και είναι έτοιμα να εκραγούν.
Μα το θέμα είναι πως δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτή τη λογική.
Όλα τα φροντιστήρια έχουν το ίδιο ωράριο. Ακόμα και για ιδιαίτερο που είχα μιλήσει, η κοπέλα είχε πει για 3-4 ώρες την εβδομάδα!!!
Άρα ή το δέχεσαι ή αποφασίζεις πως δε θα μάθει τώρα αγγλικά και θα τα κάνει μόνος του όταν μεγαλώσει.
Άσε, είναι δραματικό το φαινόμενο.. και όπως ξέρεις, οι άπειρες ώρες μαθημάτων, δεν έχουνε στην ουσία καμία αναλογική αντιστοιχία με τις γνώσεις που πραγματικά έχουν τα παιδιά (σε σχέση με αυτές που θα έπρεπε) στην τάξη… Ξέρεις τι εννοώ….