Πήρε ο Κωνσταντίνος ένα γυαλί ηλεκτροκόλησης (ή όπως λέγεται τελοπάντων) και την είδα!
Είναι συναρπαστικό πως με μια τόσο μικρή φετούλα ήλιου, η γη ακόμα φωτίζεται. Αλλά τι φως… Γκρίζο και κακό. Περπατούσα εκεί κοντά στην οικοδομή που είναι όλο χωράφια, με αυτό το κακό φως και ένα κρύο αεράκι να μου φέρνει ρίγη και νόμιζα πως βρέθηκα ξαφνικά στο twilight zone.
Άσχετα με αυτό, πήραμε το γυαλί και το πήγαμε στο σχολείο του Γιώργου και βάλαμε όλα τα παιδάκια να κοιτάξουν την έκλειψη. Τα περισσότερα δε θέλαν να ξεκολλήσουν τα μάτια τους από το γυαλί. Ήταν ωραία εμπειρία.
Πάρα πολύ όμορφη σκέψη να περάσετε από το σχολείο!