Πάει και το δεύτερο δοντάκι του Γιώργου. Δεν είναι πια καρχαριάκι.
Αυτό έφυγε σήμερα το μεσημέρι, καθώς έπαιζε με τη γλώσσα του. Πέρα δώθε η γλωσσίτσα, πάει το δοντάκι.
Η νεράιδα με άκουσε την προηγούμενη φορά και του έφερε ένα σετάκι lego. Νομίζω θα ακολουθήσει και αυτή τη φορά την ίδια τακτική, μια που η πρώτη είχε τόσο μεγάλη επιτυχία.
Ποπο… τι μου θύμησες τώρα… κουβάδες τα Lego και δεν μου έφταναν για τίποτα και με τίποτα! Έφτιαχνα διαστημόπλοια για να κάνω επίθεση στις φάρμες που έφτιαχνε η μικρή μου αδελφή! Σφαγή σου λέω… 🙂
Για να δεις τι έπαθα εγώ με τα λεγκο, πήγαινε στο post “legomania”, να δεις τι έγινε….
Μεγάλο κόλημα τα λέγκο (ή όπως λέει η Ιωάννα τα “ταλένγκο”) 🙂
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Το τρίτο δόντι