Την ημέρα της μητέρας, στο νηπιαγωγείο βάλανε τα παιδάκια να γράψουνε τη λέξη μανούλα και να πούνε πως είναι η μαμά τους.
Χτες που κοίταζα όλες τις εργασίες του που έφερε από το νηπιαγωγείο, βρέθηκα μπροστά σε αυτή. Ένα άσπρο Α4 που έγραφε με τα γράμματα του Γιώργου μές τη μέση “μανούλα” και στην άκρη είχε γράψει η κυρία τους χαρακτηρισμούς του: ” Η μαμά μου είναι όμορφη, γελαστή, ψηλή, λεπτή, έξυπνη”. Μου εξήγησε: έξυπνη μια που κάνουμε τόσες ασκησούλες μαζί, λεπτή γιατί δεν είμαι καθόλου χοντρή, ψηλή (“μα αν είμαι εγώ ψηλή, ο μπαμπάς τι είναι;” “ε, λίιιγο μόνο πιο ψηλός από σένα” – 1.63 εγώ 1.90 ο μπαμπάς. Σιγά τη διαφορά!), γελαστή αφού γελάω και είμαι χαρούμενη και φυσικά η πιο όμορφη μαμά του κόσμου.
Τι να πω. Είναι ωραίο να σε βλέπει κάποιος έτσι….