Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Δηλαδή δε μου αρέσει η τόση ζέστη. Δεν την αντέχω βρε αδερφέ.

Θα ήθελα να έχει από 30-35 το πολύ βαθμούς. Από εκεί και πέρα είναι αβάσταχτη. Ζέστη, σκασίλα, δεν μπορείς να αναπνεύσεις, δεν αντέχεις τα ρούχα που είσαι υποχρεωμένος να φοράς (ειδικά αν είσαι γυναίκα, γιατί οι άντρες βγάζουν και τη μπλούζα τους χωρίς πρόβλημα), δεν μπορείς να βγεις έξω γιατί θα πάθεις ηλίαση ακόμα και με καπέλο, βαριέσαι να δουλεύεις, ζεσταίνεσαι πολύ για να κάνεις το οτιδήποτε εδώ που τα λέμε, δεν κοιμάσαι καλά τα βράδια γιατί ζεσταίνεσαι, αν πας καμιά βόλτα έξω στα μαγαζιά πας από τη ζέστη στο αιρκοντίσιον, ξανά στη ζέστη και ξανά στο αιρκοντίσιον και παθαίνεις την ψύξη πριν το καταλάβεις, το αυτοκίνητο μετατρέπεται σε φούρνο, το μηχανάκι και το ποδήλατο σε σίγουρο τρόπο να πάθεις ηλίαση, αν φορέσεις κράνος λιώνεις, αν δε φορέσεις…. άσε ούτε να το γράψω δε θέλω.
Αυτά για τώρα που με έχει πιάσει η κρίση γκρίνιας (μαζί με τα παιδιά μου. Τι μόνο ιλαρά θα παθαίνω;). Όταν θα είμαι σε καλά κέφια (βλέπε έχει πέσει λίγο η θερμοκρασία) θα γράψω ίσως για το πόσο μου αρέσει το καλοκαίρι.