Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Αυτές οι μέρες της κατασκήνωσης…

Τα παιδιά όπως είπαμε έφυγαν τη Δευτέρα για την κατασκήνωση.

Μέσα σε αυτές τις μέρες:

Εμείς: περνάμε ένα μικρό μήνα του μέλιτος 🙂 Βγαίνουμε, πάμε για μπάνιο, βλέπουμε σειρές και ταινίες, διαβάζουμε, τρώμε και γενικώς κάνουμε ό,τι κάνουν τα ερωτευμένα ζευγάρια (μη ζητάτε και λεπτομέρειες). Όχι ότι όλα αυτά δεν τα κάναμε και πριν, ενώ είναι τα παιδιά εδώ. Αλλά η μεγάλη διαφορά είναι η εξής: τα κάνουμε όλα Ο,ΤΙ ώρα θελήσουμε!!! Και υπάρχει μια ηρεμία, πας στη θάλασσα με μια μόνο τσαντούλα, διαβάζεις το βιβλίο σου και δεν σε διακόπτει κανείς, μπορείς να δεις True Blood χωρίς να σκέφτεσαι αν έχουν κοιμηθεί τα παιδιά κλπ κλπ (είπαμε μη ζητάτε λεπτομέρειες…)

Τα παιδιά μας: Η Ιωάννα, αν εξαιρέσουμε την Δευτέρα που ήταν η πρώτη μέρα, τις υπόλοιπες μέρες παίρνει ΚΑΘΕ μέρα τηλέφωνο και θέλει κάτι 🙂

Την Τρίτη ήθελε μια βούρτσα για τα μαλιά της. Της είπα πως της έχω βάλει βούρτσα μέσα στη βαλίτσα (αν και μέχρι τώρα δεν είχε ενδιαφερθεί ποτέ να χτενίσει μόνη τα μαλιά της..)

Την Τετάρτη ήθελε να μου πει πως βρήκε βούρτσα, πως δεν έχει επισκεπτήριο παρά μόνο την Κυριακή, αλλά πως αν θέλω μπορώ να της πάω τα πράγματα και να τα αφήσω έξω από την πόρτα. “Γιατί Ιωάννα μου, χρειάζεσαι κάτι;” “Ναι” “Τι χρειάζεσαι;”…. “Φαγητά” !!! Η Ιωάννα χρειάζεται φαγητά! Στην ερώτηση “γιατί, δεν σας ταΐζουν εκεί;” μου απάντησε πως τους ταΐζουν, αλλά μετά από 5 λεπτά πεινάει.

Την Πέμπτη πήρε να μου πει πως εντάξει με τα φαγητά (ένας γνωστός που μένει κοντά τους πήγε κάτι μπισκότα), αλλά έκαναν παιχνίδια και έπαιξε με αλεύρια και, ενώ κέρδισε και ήταν χαρούμενη, λέρωσε όμως τη ζακέτα της και τώρα θέλει άλλη. “Να φορέσεις τα φουτεράκια σου” “Δε γίνεται να φοράω κάθε μέρα το ίδιο ρούχο, μας το απαγορεύουν” “Γιατί τη ζακέτα δε θα τη φόραγες κάθε μέρα;” “Ε, ναι, αλλά δε γίνεται σου λέω, θέλω ζακέτα” “Ιωάννα μου είναι 1 ώρα δρόμος να έρθω και 1 να γυρίσω. Θα κάνω 2 ώρες διαδρομή για να σου αφήσω έξω από την πόρτα μια ζακέτα;;;;” “Δε με πειράζει” !!!! (καλά αυτό το “δε με πειράζει’ έχει γίνει ατάκα εδώ). “Με πειράζει όμως εμένα! Να πας με την ομαδάρχισσα και να την πλύνετε λιγάκι”

Την Παρασκευή πήρε να μας πει πω δεν κατάφερε να πλύνει τη ζακέτα και πως θα έχουν ψυχαγωγία το Σάββατο το βράδυ, οπότε να πάμε και το Σάββατο και την Κυριακή.

Το Σάββατο πήρε να μας πει πως αναβλήθηκε η ψυχαγωγία, οπότε να πάμε μόνο την Κυριακή. Α, και πως θέλει και νερό γιατί με το νερό εκεί την πονάει η κοιλιά της (πράγματι το νερό εκεί πάνω είναι κάπως χάλια).

Ο Γιώργος από την άλλη, πήρε μόνο μια φορά τηλέφωνο να μας πει πως όλα είναι σούπερ και δε χρειάζεται τίποτα…

One thought on “Αυτές οι μέρες της κατασκήνωσης…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.