Την Κυριακή το πρωί πήγαμε να δούμε τα παιδιά μας στην κατασκήνωση.
Φυσικά τα βρήκαμε να είναι μες την τρελή χαρά, με φίλους, να την περνάνε φίνα. Είναι η τρίτη χρονιά φέτος που πάνε, οπότε ξέρουν πως λειτουργεί το πράγμα, ξέρουν την αρχηγό, ξέρουν παιδιά από προηγούμενες χρονιές. Και τα δύο ήταν πολύ ευχαριστημένα. Έχουν βρει επίσης και καινούριους φίλους εκεί και παίζουν, έχει πάει φέτος και ένα γειτονάκι μας εδώ που είναι κολλητός του Γιώργου. Η καλύτερή τους!
Το μόνο για το οποίο έχουν παράπονο είναι ο μάγειρας. Και επειδή πήρα τις ίδιες πληροφορίες και από τα δυο παιδιά, τείνω να τα πιστέψω. Μου είπαν πως είναι τραγικός, ακόμα και τις τηγανιτές πατάτες κάνει τις μισές καμένες και τις μισές άψητες! Γενικώς την βγάζουν με ψωμοτύρι και σαλάτα και βέβαια το πρωινό τους και τα φρουτα τους. Δεν έχουν όμως πρόβλημα, ούτε βέβαια ζήτησαν να φύγουν λόγω αυτού!
Περάσαμε μερικές ώρες εκεί και το μεσημέρι τα πήραμε και πήγαμε για φαγητό σε ταβερνάκι έξω. Βέβαια είχαν φάει αργά πρωινό και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα, οπότε ούτε και τώρα έφαγαν ιδιαίτερα 🙂
Πήραμε τη δόση μας λοιπόν, γερή γερή, και γυρίσαμε πίσω στην καυτή Καλαμάτα.
ti kouklia pou einai auta ta paidia!!
Χαζοθεία 🙂