Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ο γιός έχει επωμιστεί την ευθύνη να πάρει τη μαμά του, το σκύλο της, τη γυναίκα που θα την προσέχει τα σαββατοκύριακα καθώς και όλες τις βαλίτσες κλπ και να τους πάει στο εξοχικό. Κάτι είχε ψυχανεμιστεί πως δεν θα του πήγαινε και πολύ καλά αυτή η μέρα, αλλά προσπαθούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση με ψυχραιμία. Δυστυχώς η καλή μαμά του δεν του άφηνε περιθώρια και για πολύ ψυχραιμία.

Σοκ νο1: ο γιός επιστρέφει από τη δουλειά του, κουρασμένος μεν, αλλά τι να κάνει δε που έπρεπε να γίνει και αυτή η δουλειά. Μόλις μπαίνει στην κεντρική είσοδο του σπιτιού, αντικρύζει τουλάχιστον 10 σακούλες από το σούπερ μάρκετ.
-Μα τι στο καλό (σκέφτεται), μόνη της τις κατέβασε τις σακούλες κάτω; (η μαμά του, ετών 80κάμποσο -να μη λέμε και ακριβώς, δεν κάνει- έχει διάφορα προβλήματα υγείας και ίσα που μπορεί να πάρει τα πόδια της. Όταν ανεβοκατεβαίνει σκάλες, μόνο που δεν πέφτει στα 4 στο τέλος λαχανιάζοντας. Αυτό δεν την πτοεί καθόλου).
Καταλαβαίνει όμως πως δεν έχει κατεβάσει σακούλες, απλώς το πρωί κατέβηκε, πήρε ένα ταξί και πήγε για άλλη μια φορά στο σούπερ μάρκετ, γιατί είχε ξεχάσει χτες να αγοράσει διάφορα πράγματα. Μπορεί όταν πηγαίνει από το ένα δωμάτιο στο άλλο να πηγαίνει σέρνοντας, αλλά τα ψώνια είναι ψώνια. Ο γιός δεν ξέρει τι είναι χειρότερο, αρχίζει και εκνευρίζεται γιατί η μαμά του είναι γυρίστρω και δεν ακούει τη φωνή της λογικής.

Σοκ νο2: ο γιός μπαίνει στο σπίτι της μαμάς του. Όλο το χολ έχει καταληφθεί από σακούλες του σούπερ μάρκετ. Χαρτιά κουζίνας (τουλάχιστον δύο τετράδες), χαρτιά υγείας (ούτε ξέρουμε πόσα πακέτα), απορρυπαντικά, τρόφιμα…
-Τι είναι όλα αυτά βρε μάνα; Που θα τα βάλουμε;
-Αφού τα χρειάζομαι παιδί μου, τι να κάνω;
Ο γιός έχει αρχίσει και φουντώνει πιο πολύ, αλλά κρατάει την ψυχραιμία του.

Σοκ νο3: η μαμά φωνάζει το γιό να πάει μέσα στο δωμάτιό της, να τη βοηθήσει με κάτι μπαταρίες. Πηγαίνοντας, ο γιός βλέπει πως η πόρτα του δωματίου είναι φραγμένη. 3 τεράστιες βαλίτσες κλείνουν το δρόμο. Έχει αρχίσει να κοκκινίζει και να βγάζει ατμούς. Χωρίς να περιμένει καμιά ικανοποιητική απάντηση, ρωτάει:
-Αυτά τι είναι μάνα; Και αυτά για μαζί είναι;
-Ε, ναι παιδί μου. Τα ρούχα μου, τα σεντόνια μου, οι πετσέτες μου. Τι θα κάνω χωρίς αυτά; Γίνεται;

Σοκ νο4: ο γιός έχει αρχίσει και κατεβάζει πράγματα, βρίζοντας από μέσα του, στα πρόθυρα του εγκεφαλικού. Η μαμά του πάει στην κουζίνα και εκεί μπαίνει και η εγγονή. Η εγγονή συνειδητοποιεί πως και η κουζίνα είναι γεμάτη σακούλες από το σούπερ μάρκετ.
-Γιαγιά και αυτά για μαζί είναι;
-Ναι. Τρόφιμα είναι. Τι θα κάνω; Δεν θα τρώω; Σαν τον πατέρα σου που έχει συνέχεια άδειο ψυγείο;
-Ο μπαμπάς τα έχει δει αυτά;
-…. (χαμογελο παιδιού που έχει κάνει ζαβολιά) δεν ξέρω…
-Βρε γιαγιά, μήπως είσαι λίγο υπερβολική; Αφού θα έρχονται από εκεί και ο μπαμπάς και ο θείος και η κοπέλα. Θα τους λες να σου φέρουν ό,τι σου λείπει.
-…Δε θέλω, άσε με.
-Πάντως είναι πολλά
-Ακόμα δεν έχω βγάλει τα τρόφιμα απο το ψυγείο που θα πάρω μαζί
-!!!!

Εκεί μπαίνει ο γιός ο οποίος είναι σε χειρότερη κατάσταση αφού έχει ήδη προσπαθήσει να στριμώξει μέσα στο αυτοκίνητο τόσα πράγματα.
-Μάνα, τι νομίζεις πως έχω, κανένα φορτηγάκι; Αυτοκίνητο έχω. Δεν υπάρχει περίπτωση να χωρέσουν.
-Μπαμπά, μην εξάπτεσαι, πάρτο με χαμόγελο. Ξέρεις, έχει κι άλλες σακούλες στην κουζίνα.
Ο γιός ρίχνει μια ματιά στην κουζίνα και κοντεύει να μείνει στον τόπο. Δεν μπορεί να μιλήσει, κοκκινίζει, βγάζει ατμούς από τα αυτιά… Η κόρη του δεν τολμάει να του πει πως η γιαγιά της έχει κι άλλα μέσα στο ψυγείο. Δεν θέλει να μείνει ορφανή.

Πάντως τίποτα από αυτά δεν πτοεί τη γιαγιά που είναι σίγουρη πως όλα αυτά είναι τα απολύτως απαραίτητα κι έτσι καταλήγει ο γιός να χωρέσει μέσα στο αυτοκίνητο (που ευτυχώς είναι ένα πολυμορφικό και έχει πολύ χώρο), τη γιαγιά, το σκύλο της, τη γυναίκα που θα καθαρίσει, τη γυναίκα του για παρέα στο γυρισμό, καθώς και τρόφιμα που φτάνουν για μια 5μελή οικογένεια που θα μείνει σε καταφύγιο για 3 μήνες.

Μετά από λίγη ώρα χτυπάει το τηλέφωνο στο σπίτι. Το σηκώνει η εγγονή.
-Γειά σου παιδί μου, η θεία σου είμαι. Να σε ρωτήσω, έχει φύγει ο πατέρας σου;
-Ναι θεία, στο δρόμο πρέπει να είναι τώρα.
-Α, γιατί εγώ είμαι ήδη στο εξοχικό και τους περιμένω. Έχω φέρει κάτι πράγματα για τη γιαγιά σου
(η εγγονή έχει αρχίσει να κρυφογελάει)
-Τι πράγματα θεία;
-Κάτι τρόφιμα. Μα γιατί γελάς έτσι;
-Ξέρεις θεία, έχουν πάρει τρόφιμα για περίπου όλο το χρόνο. Το αυτοκίνητο δε χωράει ούτε καρφίτσα.
-Α, κι εγώ έχω έρθει με το φορτηγάκι γεμάτο…..