Τελευταία φορά που είχα γράψει για βιβλία ήταν τον Ιούλιο. Από τότε έχω διαβάσει κάμποσα και ωραία βιβλία. Πάμε:
The Name of the Wind – Patrick Rothfuss
Ένα από τα καλύτερα βιβλία φάνταζι που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό! Εκπληκτικό. Και είναι το πρώτο που έχει γράψει ο συγκεκριμένος συγγραφέας. Αφηγείται την ιστορία του Kvothe και έχει μέσα μαγεία, περιπέτεια, ρομάντζο, κακούς… Απ’ όλα δηλαδή! Το μόνο κακό είναι πως είναι το πρώτο μέρος τριλογίας και δεν το ήξερα αυτό πριν ξεκινήσω να το διαβάζω. Απέφυγα να διαβάσω τα υπόλοιπα βιβλία που είχαμε γιατί δεν είχαμε όλη τη σειρά και θα έμενα ξεκρέμαστη και επέλεξα να διαβάσω αυτό που ήταν -νομιζα- αυτοτελές. Και την πάτησα! Γιατί όχι μόνο είναι πρώτο μέρος, αλλά δεν έχουν ακόμα εκδοθεί τα άλλα! Το δευτερο αναμένεται το Μάρτιο, αλλά απ’ ό,τι κατάλαβα η ημερομηνία έκδοσης έχει μεταφερθεί αρκετές φορές τα τελευταία δυο χρόνια. Όμως άξιζε να το διαβάσω ακόμα κι έτσι…
Το έπος της Γαιοθάλασσας – 4 βιβλία – Ursula K. LeGuin
Ίσως η μόνη σειρά φάνταζι που έχει γράψει η αγαπημένη μας συγγραφέας. Τα τρια πρώτα βιβλία είναι γραμμένα το 1968, 1971 και 1972. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια έγραψε το τέταρτο βιβλίο της τριλογίας (μα έχει γίνει τόσο κλασικό αυτό…) και μετά από άλλα δέκα κυκλοφόρησαν δυο βιβλία ακόμα. Ένα με διηγήματα και ένα κανονικό. Είχε ξεκινήσει να τα διαβάζει ο Γιώργος. Ζήλεψα γιατί είναι από τις αγαπημένες μου σειρές βιβλίων και έτσι τα ξαναδιάβασα. Για την ιστορία, ο Γιώργος διάβασε τα 2 πρώτα.
1. Ο μάγος του Αρχιπελάγους
Σε αυτό το βιβλίο γνωρίζουμε τον Γκεντ. Διαβάζουμε για την παιδική ηλικία του, τη φοίτησή του στη Σχολή του Ροκ και το γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του. Είναι η ιστορία δηλαδή από τα νεανικά του χρόνια. Και φυσικά μπαίνουμε στο πνεύμα του σύμπαντος της Γαιοθάλασσας. Το βιβλίο ασχολείται με τη διαδικασία της ενηλικίωσης, τα λάθη στα οποία οδηγεί η έπαρση της νιότης και τις συνέπειες.
2. Οι τάφοι του Ατουάν
Εδώ ο Γκεντ είναι λίγα χρόνια πιο μεγάλος και αρκετά πιο ώριμος. Γνωρίζουμε την Τενάρ, αρχιέρεια στους τάφους του Ατουάν στους οποίους έχει οδηγηθεί ο Γκεντ στην αναζήτησή του. Το βιβλίο έχει σαφώς λιγότερη δράση από το προηγούμενο, είναι λίγο πιο “κλειστοφοβικό” αλλά και πιο ευκολοδιάβαστο.
3. Η πιο μακρινή ακτή
Ο Γκεντ είναι πια μεγάλος, πιο σοφός και Αρχιμάγιστρος. Στη Γαιοθάλασσα υπάρχει μια μυστηριώδης απειλή και ο Γκεντ μαζί με τον Άρεν, ένα νεαρό πρίγκιπα, ξεκινούν να την αντιμετωπίσουν. Στο δρόμο θα βρουν πολλά εμπόδια, θα αναλογιστούν τα υπέρ και τα κατά της αθανασίας, θα μιλήσουν με δράκους και θα πολεμήσουν τον απόλυτο κακό. Είναι ένα βιβλίο με αρκετή δράση, αλλά μαζί και φιλοσοφία, που δεν θα μπορούσε ο Γιώργος να καταλάβει σε αυτή την ηλικία (και γι αυτό, οταν δυσκολεύτηκε πολύ, του είπα να το αφήσει για λίγα χρονάκια ακόμα).
4. Τεχανού
Μετά από 17 χρόνια, η ΛεΓκεν αποφάσισε να συνεχίσει την τριλογία με ένα βιβλίο που βραβεύτηκε με Νέμπιουλα. Το βιβλίο αυτό μοιάζει περισσότερο με τα υπόλοιπα βιβλία επιστημονικής φαντασίας που έχει γράψει, καθώς, με το κάλυμα του φάνταζι, πραγματεύεται κοινωνικοπολιτικά θέματα. Σχέσεις των δυο φύλων, η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, το πως διαχειριζόμαστε την αλλαγή… Ο Γκεντ έχει χάσει τις μαγικές δυνάμεις του και πρέπει να αντιμετωπίσει το γεγονός πως είναι πλέον ένας απλός ηλικιωμένος άντρας. Η Τενάρ προσπαθεί να τον βοηθήσει σε αυτό, ενώ έχει και αυτή τα δικά της προβλήματα. Λιγότερη δράση, πιο εσωτερικό και μαύρο, αλλά ένα μικρο αριστούργημα.
The Stainless Steel Rat – Harry Harrison – 3 βιβλία
Η σειρά έχει καμιά δεκαριά βιβλία, είναι όμως αυτοτελή. Είναι βιβλία αστυνομικοκωμικοεπιστημονικής φαντασίας!!! Είναι μια σειρά πολύ ευχάριστη, με γέλιο, με δράση, έξυπνη. Απορώ πως δεν έχει γίνει ταινία! Και δεν ενοχλεί καθόλου το ότι είναι γραμμένα 50 χρόνια πριν. Δυο πράγματα μόνο το προδίδουν, η χρήση ταινιών σαν αυτές του βίντεο και η διάδοση της γλώσσας Εσπεράντζα που ποτέ δεν έγινε στην πραγματικότητα.
1. The stainless steel rat – 1961
Η αρχή του ήρωα. Πως ένας ιδιοφυής ληστής, σε μια κοινωνία που έχει εξαληφθεί το έγκλημα, πειθεται (;;) να πάει με το μέρος του νόμου.
2. The stainless steel rat’s revenge – 1970
Αν έχει εξαλειφθεί το έγκλημα, πόσο μάλλον ο πόλεμος και ειδικά ο διαπλανητικός! Είναι δυνατόν λοιπόν τώρα να βρεθούν σχέδια ενός πολεμικού διαστημοπλοίου; Άραγε θα καταφέρει ο Slippery Jim να βρει ποιός κρύβεται πίσω από αυτή την απειλή;
3. The stainless steel rat saves the world – 1972
Τίποτα δεν είναι αδύνατον για τον Slippery Jim και όταν χρειάζεται κάποιος να σώσει τον κόσμο, δεν υπάρχει ιδανικότερος άνθρωπος από αυτόν. Ούτε τα ταξίδια στο χρόνο δε τον φοβίζουν!
Ο πίνακας της Φλάνδρας – Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε
Πριν χρόνια είχα δει την ταινία (και μάλιστα όχι ολόκληρη) που είχε βασιστεί πάνω σε αυτό το βιβλίο. Θέλησα να το διαβάσω κυρίως λόγω θεματολογίας, επειδή η ηρωίδα είναι συντηρήτρια έργων τέχνης (για όποιον δεν ξέρει, είναι αυτό που σπούδασα και ήθελα να κάνω ως επάγγελμα). Βέβαια η ηρωίδα καπνίζει μανιωδώς μέσα στο χώρο που κάνει τη συντήρηση, αλλά θα το προσπεράσω.
Είναι ένα βιβλίο αστυνομικό, με έναν πίνακα με ένα καλά κρυμμένο μυστικό, μια δολοφονική παρτίδα σκάκι, ένα αίνιγμα που θα μπλέξει πολύ κόσμο και θα τον βάλει σε θανάσιμο κίνδυνο.
Ωραία ακούγονται όλα αυτά. Καλή η ιστορία, αλλά έχει πολλές περιγραφές που είναι κατά τη γνώμη μου άχρηστες και ο λόγος είναι κάπως κουραστικός. Ίσως να παίζει ρόλο η μετάφραση, δεν ξέρω. Πάντως ευχαριστώ την καλή μας Σοφία που μου το δάνεισε!
Λοιπόν, αυτά του Harry Harrison, έχω την αίσθηση ότι κάτι μου λένε, αλλά δεν είμαι και σίγουρη… Τι μνήμη και αυτή….
#$%#$%@$%!#$!
Στο μεταξύ, κι εγώ θέλω πολλές φορές να διαβάσω βιβλία που διάβασα καμιά 20αριά χρόνια πριν αλλά βλέπω και τα καινούρια (και αυτά της βιβλιοθήκης σας, χοχοχοχοχο) και με πιάνει τεταρταίος που δεν τα προφταίνω όλα!! 😉
Κι εγώ το παθαίνω αυτό με τα καινούρια και τα παλιά βιβλία, αλλά κατά καιρούς, όταν θέλω να διαβάσω ένα βιβλιο που είναι εγγυημένα καλό, παίρνω ένα που έχω ήδη διαβάσει και ξέρω πως θα μου αρέσει σίγουρα 🙂 Και αν έχει περάσει καιρός από τότε που το διάβασα δεν το θυμάμαι και πολύ καλά, οπότε φρεσκάρω και τη μνήμη μου.
Άλλωστε τι τις έχουμε τις βιβλιοθήκες γεμάτες βιβλία αν είναι να μην τα ξαναδιαβάσουμε;;;
A, αυτό το τελευταίο, ξαναπέστο, ΑΚΟΥΣ ΚΟΥΑΝ??? ;ΡΡΡΡΡΡΡ
Λοιπόν, από αυτά που διαβάζω πάντα, και ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες: Τα Harry Potter, το About Time του Paul Davies (αυτό είναι και το σταθερό βιβλίο αυτοκινήτου), όλοι οι Μικροί Νικόλες, Μαφάλντες, Calvin & Hobbes, (χμ.. διακρίνω ένα pattern εδώ….) όλοι οι Terry Pratchett, ιστορίες του Asimov και άμα κάτσω και το σκεφτώ, πολλά άλλα. Μερικά θέλω να τα ξαναδιαβάσω για να δω την νέα τωρινή ματιά. Κάποια άλλα, είναι γραμμένα με πύρινη βελόνα μέσα μου και θέλω να τα ξαναδιαβάσω για να δω την διαφορά του τότε με το τώρα. Κάποια άλλα, κυρίως ποιήματα, τα διαβάζω ξανά και ξανά γιατί δημιουργώ νέους συνειρμούς…
It’s a never ending story..
😉