Βιβλίο του Peter Hamilton. Δεύτερο μέρος της διλογίας Commonwealth Saga (πρώτο ήταν το Pandora’s Star).
Μια που το τελείωσα ήρθε η ώρα να κάνω την κριτική μου γενικά για τη διλογία.
Έχουμε και λέμε:
Χρόνος: Γύρω στο 2400 μχ
Τόπος: Ο Γαλαξίας μας. Η γη έχει αποικήσει πάνω από 600 πλανήτες και η ανθρωπότητα επεκτείνεται όλο και περισσότερο.
Πολιτική: Καταρχάς δεν υπάρχει στρατός. Επειδή οι άνθρωποι έχουν επεκταθεί σε όλους αυτούς τους πλανήτες δεν έχουν και λόγο να πολεμούν. Δεν υπάρχει και θρησκεία (τουλάχιστον όχι έτσι έντονα όπως τώρα). Την εξουσία την έχει ο πρόεδρος του commonwealth και μετά οι αρχηγοί των δυναστειών. Κάτι που μου άρεσε πολύ (αλλά είναι λίγο spoiler, άρα προχωρήστε στο αποκάτω αν δεν θέλετε να το διαβάσετε) είναι πως βάζει ως πρόεδρο μια γυναίκα, μαύρη και λεσβία.
Τεχνολογία: Εδώ δεν υπάρχουν τα neural nanonics που τόσο μου άρεσαν στο Night’s Dawn Trilogy. Υπάρχει βέβαια αντίστοιχη τεχνολογία, με inserts και OC tattoos που επιτρέπουν στον κόσμο να έχει διάφορες ικανότητες και να είναι πάντα συνδεδεμένος με το γενικό δίκτυο. Η επικοινωνία δηλαδή και εδώ έχει προχωρήσει και τηλέφωνα και email έχουν αντικατασταθεί με επικοινωνία κατευθείαν από άτομο σε άτομο μέσω της σύνδεσής τους στο δίκτυο. Ό,τι βέπεις και ό,τι ζεις αποθηκεύεται σε έναν κρύσταλλο μνήμης που έχει ο κόσμος εμφυτεύσει. Έτσι μπορείς να κρατάς τις μνήμες σου αποθηκευμένες και να μην ξεχνάς τίποτα. Αλλά βέβαια το πιο σημαντικό από όλα είναι το rejuvenation. Κατά τα 60 ο κόσμος πάει σε rejuvenation clinics, όπου το σώμα αναζωογονείται και φτάνει πάλι στα 18. Αν υπάρχει κάτι στραβό πάνω σου, αν θες το διορθώνουν κιόλας (έχεις πρόβλημα με την καρδιά; είσαι ομοφυλόφιλος; μήπως είσαι πολύ κοντός; όχι πια!). Φυλάνε μάλιστα και το dna σου και αν πεθάνεις σου κάνουν re-life και μέσα σε μερικούς μήνες ξαναέχεις σώμα 18άρη (με όλες τις μνήμες που είχες αποθηκεύσει). Έτσι στην ουσία ο άνθρωπος έχει ανακαλύψει την αθανασία.
Μεταφορές: Από πλανήτη σε πλανήτη μέσω wormholes. Όχι όμως όπως τις έχουμε συνηθήσει. Αλλά αυτό θα είναι άλλο spoiler που δεν θέλω να το αποκαλύψω.
Υπόθεση: Η ανθρωπότητα είναι βολεμένη και επαναπαυμένη. Έχει εξαπλωθεί, έχει λύσει τα μεγάλα προβλήματα της έλλειψης χώρου, του θανάτου κλπ, έχει συναντήσει εξωγήινους αλλά όλοι ήταν φιλικοί. Αν συναντήσει κάποιον εχθρό, θα μπορέσει να ανταπεξέλθει;
Η γνώμη μου: αυτό το βιβλίο είναι μια κλασική space opera. Τα έχει όλα. Γαλαξιακές αυτοκρατορίες, επικές μάχες, καλούς και κακούς και φυσικά πολύ εξελιγμένη τεχνολογία. Δεμένη πλοκή με πολλή αγωνία που σε κάνει να το διαβάζεις μονορούφι. Ωραίοι χαρακτήρες, αναπάντεχα γεγονότα, μυστήριο… Το μόνο που δε μου πολυάρεσε ήταν οι λεπτομερείς περιγραφές ΟΛΩΝ των τοπίων, ακόμα και όταν δεν είχαν μεγάλη σημασία για την πλοκή. Εμένα προσωπικά αυτό με κουράζει. Αλλά το προσπερνάμε, μια που το βιβλίο ήταν καταπληκτικό. Το συστήνω λοιπόν ανεπιφύλακτα.
Το Night’s Dawn ήταν το πρώτο βιβλίο του είδους που διάβασα και ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Παρότι το τέλος του ήταν κάπως απογοητευτικό, το είχα βρει συγκλονιστικό. Αυτό εδώ δεν με ταρακούνησε τόσο. Ήταν καλύτερο από άποψη πλοκής και χαρακτήρων, αλλά τώρα μάλλον περίμενα όλη αυτή την εκπληκτική τεχνολογία.