Συλλογή διηγημάτων του Άρθουρ Κλαρκ. Είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά με την ονομασία Expedition to Earth. Εδώ μάλλον θεώρησαν πως θα τραβήξει κόσμο το ομόνυμο διήγημα που ήταν και η βάση για την Οδύσσεια του Διαστήματος.
Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο πάρα μόνο αυτό: respect.
Ο άνθρωπος αυτός έγραψε τα διηγήματα τη δεκαετία του 40!! Το μόνο λίγο ξεπερασμένο σε αυτά, είναι η μεγάλη αναφορά στη ραδιενέργια. Η ατομική ενέργεια συνεχίζει φυσικά να αποτελεί απειλή, αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτά που είχαμε ζήσει στη δεκαετία του 80. Παρότι λοιπόν έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια από τότε που τα έγραψε, συνεχίζουν να διαβάζονται με ευκολία και ευχαρίστηση.
Πιστεύω πως ο Κλαρκ μαζί με τον Ασίμωφ, είναι αξεπέραστοι και κλασικοί. Διάβασα πως αυτοί μαζί με τον Robert Heinlein, αναφέρονται ως “Big Three”. Από τον Heinlein όμως έχω διαβάσει μόνο το The Cat Who Walks Through Walls, το οποίο δεν με είχε ενθουσιάσει.
Όσο για τον Κλαρκ, τι μπορεί να πει κανείς για τον άνθρωπο του οποίου ιδέα ήταν οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι;
Ένα από τα διηγήματα μέσα στη συλλογή, το “Ανωτερότητα”, διδάσκεται στο ΜΙΤ, στο τμήμα Μηχανολογίας.
Νομίζω πως μέσα στην επόμενη παραγγελία από το Αμαζον, θα είναι σίγουρα και μερικά βιβλία του ακόμα.