Στο νηπιαγωγείο που πηγαίνει φέτος η Ιωάννα, έχουν τηλεόραση. Ξέρω ότι αυτό είναι κοινή πρακτική πλέον στα νηπιαγωγεία και πως το νηπιαγωγείο που πήγαινε ο Γιώργος πέρισυ ήταν η εξαίρεση που δεν είχε. Ακόμα και αυτό όμως νομίζω πως έβαλε από φέτος.
Κάθε μεσημέρι λοιπόν που πάω να την πάρω, βλέπει κάτι στην τηλεόραση. Τους βάζουν απο αυτά τα video cd που δίνουν οι εφημερίδες με τα παιδικά. Και τέλος πάντων ίσως να μπορώ να κατανοήσω (και να καταπιώ) ένα μεσημέρι που είναι ανήσυχα και δεν θέλουν να ξεκουραστούν αλλιώς και βαριέται ίσως και λίγο η δασκάλα, να τους βάλει κάτι να δουν. Αλλά ΚΑΘΕ μεσημέρι; Και μάλιστα σήμερα με το συλλαλητήριο είχε μείνει μόνο η μια δασκάλα που τα κράτησε μέχρι τις 11.45 (και τα δύο τμήματα όμως) και τους είχε βάλει πάλι να βλέπουν. Έλεος.
Αν είναι να βλέπουν τηλεόραση, μένουν και στο σπίτι. Λιγότερο θα χαζεύαν εδώ.
Δηλαδή αν πάρουν την αύξηση που ζητάνε, θα τα προσέχουν περισσότερο τα παιδιά και δεν θα τους βάζουν τηλεόραση; Ή μήπως στο δημοτικό θα αποφασίσει ξαφνικά η δασκάλα να ασχοληθεί και να τους κάνει κάτι στην ευέλικτη ζώνη; Ή θα πληρώνονται 1300 ευρώ (οι νηπιαγωγοί έτσι;) για να κάνουν αυτά που λένε σε μας ότι δεν πρέπει να κάνουμε και θα χρησιμοποιούν την τηλεόραση ως μπέιμπισίτερ;
Πολύ έχω εκνευριστεί και αύριο θα έχω μια συζήτηση με τη δασκάλα της Ιωάννας.
Αυτά τα παιδικά από τις εφημερίδες, είναι καταστροφικά απαίσια! Χάλια κινούμενο σχέδιο, χάλια dubbing, χάλια γενικώς. (Εντάξει, κάνα δυό με τον garfield και κάτι Λούκυ Λουκ και Αστερίξ είναι καλά!!). Απίστευτο! Και γιατί δεν τους βάζει μουσική και να τους διαβάσει ένα παραμύθι? Η τηλεόραση πρέπει να χρησιμοποιείται ως εκπαιδευτικό μέσο και όχι ως νταντά. Και καλά, πες πως έχει το νηπιαγωγείο μια πολύ καλή συλλογή από βίντεο ειδικά για αυτήν την ηλικία με δραστηριότητες και παιχνίδια και πολύ συγκεκριμένη θεματολογία αλλά γιατί νομίζω πως δεν θα είναι έτσι? Είπα απίστευτο? Ε, να πω τότε! Απίστευτο!
Oτι φάμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας.
΄
Κανείς δε νοιάζεται πραγματικά, και σε λίγο και εσύ, που θα έχεις μια απόφοιτη νηπιαγωγείου στην είσοδο του δημοτικού, να δεις που δε θα σε ενδιαφέρει ο θεσμός, όπως δε σε ενδιέφερε και πριν
Γιατί εσύ είσαι σωστός/ή στη δουλειά σου?
Με ποιό δικαίωμα ζητάς από τους άλλους ποιότητα και ευσυνειδησία, τι στιγμή που ή ίδια η πραγματικότητα χαρακτηρίζεται από το κάθε πέρσι και καλύτερα?
Δεν ήξερες σε τι κόσμο φέρνεις το παιδί σου?
βούλοστο το λοιπόν και το κεφάλι μέσα
κλαψιάρη/ρα
@ Στέλλα
Ελπίζω να μίλησες στη δασκάλα τελικά.
@ αντι-ηθικολόγε
Είσαι σοβαρός; Είναι επιχειρήματα αυτά που παραθέτεις;
Αν δεν σου αρέσουν οι κλαψες, απλά μην επισκέπτεσαι το μπλογκ. Ο καθένας έχει τα προβλήματά του και το να τα εκθέτει στο μπλογκ του, είναι συνήθως ένα βήμα προς την επίλυσή τους.
Καλά σε ξερει προσωπικά αυτος και μιλάει ετσι;;
Η φραση κλειδί βέβαια ειναι:
Δεν ήξερες σε τι κόσμο φέρνεις το παιδί σου;;
Αντε να απαντήσεις τώρα. Μας ρούμποσε ο δικός σου.Χαχα
Για να σοβαρευτούμε τώρα, και μένα η μικρή μου που πήγαινε περυσι ολοήμερο νηπιαγωγείο..μια απο τα ιδια.
Αλλά ευτυχώς δεν το ειχαν συστημα, το έκανε μόνο μια νηπιαγωγός μεγαλη στην ηλικία, και στα μυαλά.
Και μένα στην αρχή με δυσαρεστησε, αλλά καταλαβα οτι ηταν μικρό το κακό ειδικά στο δικό μου παιδί,που δεν εχει ευχέρεια να βλέπει όλη την ώρα βιντεοκασσετες όπως κάνουν άλλα παιδια στα σπίτια τους.Το χαιρόταν δε τόσο πολύ που σταματησα και γω να γκρινιάζω,αφου στο σπιτι μονο παιδικά το Σαββατο βλέπει στην Τ.V
τo D.V.D. σπανίζει.
Τώρα αν εσυ θεωρείς οτι ειναι υπερβολικός ο χρόνος και η συχνότητα τότε και βέβαια να διαμαρτυρηθείς, και να δεις θα εχει αποτελεσματα.Οι γονεις πλεον ειμαστε πιο απαιτητικοί απο τον δημόσιο τομέα και καλά κάνουμε.
Φιλικά.
Με τον Αντι_ηθικολόγο δεν πρόκειται να ασχοληθώ φυσικά.
Όταν έχεις blog και δημοσιεύεις τις απόψεις σου, συμβαίνουν και αυτά…
Εάν είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει τι λέω γενικά τότε θα δεχόμουνα κάθε συζήτηση.
Με τη δασκάλα δε μίλησα εντέλει ακόμα γιατί απεργεί από σήμερα και όλη την επόμενη εβδομάδα.
Πράγματι aremare και σε μας μόνο η μια το κάνει αυτό. Δεν είναι μεγάλη φυσικά και δεν ξέρω αν θα το κάνει συστηματικά. Το έκανε όλη αυτή την εβδομάδα και εκνευρίστηκα. Θα δω πως θα συνεχίσει το πράγμα.
Κι εγώ πιστεύω πως πρέπει να είμαστε απαιτητικοί γιατί αν δε μιλήσει κανένας πως θα διορθωθούν τα πράγματα;
Στην τελική θα μπορούσα ίσως να τους πάω μερικά εκπαιδευτικά dvd, που μιλάνε για ζώα ας πούμε και αν είναι να βλέπουν κάτι να βλέπουν τουλάχιστον αυτό.
Έχω μείνει άφωνος με αυτά που έγραψες, και μάλιστα είμαι και εγώ σε αναζήτηση νηπιαγωγείου από του χρόνου. Μου άνοιξες τα μάτια γιατί ήμουν πολύ ρομαντικός φαίνεται…
Αν είναι ο γιος μου να πηγαίνει νηπιαγωγείο για να βλέπει τηλεόραση, προτιμώ να μένει σπίτι ασυζητητί.
Κοίτα, δεν είναι όλα τα νηπιαγωγεία έτσι. Ο γιός μου δύο χρόνια δεν είχε δει ποτέ στο σχολείο τηλεόραση.
Για τα δημόσια νηπιαγωγεία έχω ακούσει καλά αλλά και κακά λόγια. έχω ακούσει για δασκάλες ένα βήμα πριν τη σύνταξη που δεν κάνανε τίποτα, για δασκάλες που τσακωνόντουσαν μπροστά στα παιδιά. Αλλά ξέρω επίσης πως σε άλλα γίνεται καλή δουλειά. Και τα παιδιά μαθαίνουν να είναι με άλλα παιδιά, κοινωνικοποιούνται, σε καλές περιπτώσεις μαθαίνουν πολλά πράγματα για τον κόσμο γύρω μας αλλά και γράμματα και αριθμούς. Και αν η τηλεόραση δεν είναι σύστημα, τότε ίσως είναι μικρό το κακό μπροστά σε αυτά που κερδίζουν.
Δεν ξέρω τι να σου πω. Θα πρέπει να ζυγίσεις τα καλά και τα κακά.
Σε παρακολουθώ καιρό τώρα και άλλους φίλους, ειδικούς και μη, γιατί θέλω να έχω την αίσθηση ότι έχω πάρει την βέλτιστη απόφαση. Αλλά αυτό δεν το είχα ξανακούσει και μου έκατσε κάπως βαρυ!
Δεν υπάρχει κατι σαν πρόγραμμα σπουδών? Και αν ναι, λεει ότι επιτρέπεται τηλεόραση?
Μετά είναι το δεύτερο θέμα που αφορα όλους τους φορολογούμενους.
Η δική μου εργατοώρα ειναι σχετικά υψηλή – μηχανικός γαρ – (αν υποθέσω ότι εργάζομαι 8 ώρες την ημέρα-πράγμα σπάνιο), αλλά αν την συγκρινω με την αντίστοιχη της νηπιαγωγού τότε είναι απλά ένα κλάσμα της. Έχω απαιτήσεις. Είναι δικαιωμά μου. Αλλιώς παίρνω μια φιλιπινέζα μαζί με άλλους δυο γείτονες και απλά την βάζω να κρατάει τα παιδιά σπιτι. Κάτι περισσότερο θα μάθουν τα παιδιά, μπορεί Αγγλικα… ;ή φιλιπινέζικα!
;))
Μεγάλη κουβέντα μπορούμε να ανοίξουμε με αυτό το θέμα.
Στο νηπιαγωγείο δεν ξέρω κατά πόσο έχουν πρόγραμμα σπουδών, ούτε κατά πόσο είναι υποχρεωμένοι να το τηρούν, ούτε αν τους ελέγχει κανείς. Θα ρωτήσω όμως γιατί έχω γνωστή νηπιαγωγό.
Σε μερικές περιπτώσεις πραγματικά συμφέρει να πάρεις μαζί με άλλους φιλιπινέζα! Ξέρω αρκετούς γονείς που ήταν πολύ δυσαρεστημένοι από το νηπιαγωγείο στο οποίο πήγαν τα παιδιά τους. Όταν πήγε ο Γιώργος νηπιαγωγείο, τον πήγα σε ένα που ήταν κάπως πιο μακριά από το σπίτι μας, γιατί μου είπαν (η φίλη νηπιαγωγός) ότι εκεί ήταν οι καλύτερες νηπιαγωγοί της Καλαμάτας. Και δεν είχαν άδικο. Ήμουν σούπερ ευχαριστημένη. Τώρα όμως το νηπιαγωγείο που πάει η Ιωάννα είναι εξειρετικά κοντά στο καινούριο σπίτι. Στην ουσία το βλέπουμε από το παράθυρο. Έτσι αποφασίσαμε ότι ήταν κρίμα να παίρνουμε κάθε μέρα το αυτοκίνητο μόνο και μόνο για να πάει και η Ιωάννα εκεί. Δεν ξέρω αν ήταν λάθος αυτή η απόφαση. Θα δείξει. Πάντως η Ιωάννα αγαπάει πολύ τις δασκάλες της και της αρέσει πάρα πολύ στο καινούριο της νηπιαγωγείο.
Αυτό που νομίζω είναι πως πριν πάει το παιδί στο νηπιαγωγείο, πρέπει να ελέγξεις το χώρο και τις δασκάλες, να κάνεις μερικές ερωτήσεις και να κρίνεις.
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Update για το νηπιαγωγείο
Διάβασα το άρθρο και την αλληλογραφία που ακολούθησε μετά. Λοιπόν, επειδή είμαι του επαγγέλματος,νηπιαγωγός, θα ήθελα να συμπληρώσω και τη δική μου άποψη. Και βέβαια δε θα πρέπει να βλέπουν τα παιδιά στο νηπιαγωγείο τηλεόραση με τον τρόπο που περιγράψατε. Η ύπαρξή της στο νηπιαγωγείο θεωρείται επίσης ένα εργαλείο στην πορεία για τη μάθηση. Μπορεί η νηπιαγωγός να ενσωματώσει εκπαιδευτικά βίντεο στο καθημερινό της πρόγραμμα, να διακόπτει την προβολή για μια μικρή συζήτηση με τα παιδιά, να επεξεργάζονται ό,τι βλέπουν με διάλογο και κριτικό πνεύμα. Δυστυχώς όμως η ελληνική πραγματικότητα, η έλλειψη υποδομής, προσωπικού, αναγκάζουν την ελληνίδα νηπιαγωγό -εν γνώση της -να καταφεύγει κάποιες σπάνιες φορές σε τέτοιες μεθόδους “διδασκαλίας” γιατί έρχεται σε απόγνωση. Σκεφτείτε λίγο αυτόν τον έναν άνθρωπο με εικοσι πέντε και τριάντα νήπια, σε ακατάλληλους χώρους με χωρίς αυλή σε μερικούς από αυτούς, όπου και το διάλειμμα των παιδιών γιαυτήν είναι η χειρότερη ώρα γιατί πρέπει να έχει όλες της τις αισθήσεις τεταμένες μην τυχόν και γίνει κανένα ατύχημα. Σας πληροφορώ λοιπόν αγαπητοί γονείς, ότι εγώ στα είκοσι χρόνια μέσα στην προσχολική τάξη δεν έχω πιει ένα καφέ και μέχρι να σχολάσουν τα παιδιά μου δεν έχω πάει ούτε και στην τουαλέττα για τη φυσική μου ανάγκη…Τώρα πώς το καταφέρνω αυτό; Έχω εξασκηθεί. Μάθετε λοιπόν ότι σε όλα τα κράτη της Ε.Ε υπάρχει η νηπιαγωγός με τη βοηθό της. Εδώ ψιλοσυζητιέται για να εφαρμοστεί σε καμιά πενηντακονταετία…Πάντως ναι, υπάρχει εκπαιδευτικό πρόγραμμα εκπονημένο απο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, και για πρώτη φορά από το 2002 η Προσχολική Εκπαίδευση εντάσσεται στην ευρύτερη εκπαιδευτική οικογένεια ως το πρώτο σκαλί της εκπαιδευτικής κλίμακας. Για τη συγκεκριμένη νηπιαγωγό που περιγράφετε, πιστεύω ότι τα είχε δει σκούρα με το να έχει και τα δύο τμήματα λόγω της απεργίας της άλλης νηπιαγωγού. Δε θα μπορούσε να ελέγξει τόσα παιδιά και από το φόβο της μην τυχόν και χτυπήσει κανένα, τα καθήλωνε – δυστυχώς- μπροστά στο βίντεο. Θα σας συμβούλευα να έχετε διάλογο με τις δασκάλες των παιδιών σας, να ζητάτε να σας εξηγούν για τα προγράμματά μας και να συμμετέχετε δημιουργικά και με κατανόηση στα προγράμματα του σχολείου. Και να ξέρετε ακόμη ότι ο δάσκαλος μόνος του δε μπορεί να κάμει θαύματα. Η δική σας βοήθεια, η σύμπνοια και η κοινή πορεία σχολείου -οικογένειας πάνω σε θέματα ψυχοπαιδαγωγικής κάμει θαύματα στην εξέλιξη των παιδιών σας.
Νάστε όλοι καλά!
Λίνα.
Λίνα, σε ευχαριστούμε που συμετέχεις στη συζήτηση. Να πώ όμως μερικές παραπάνω πληροφορίες:
Το ολοήμερο τμήμα έχει μόνο 7 παιδιά. Καμία από τις άλλες δασκάλες δεν απέργησε παρά μόνο τις ημέρες των συλλαλητηρίων. Ακόμα και αυτές τις ημέρες, η δασκάλα δεν κράτησε τα παιδιά του άλλου τμήματος (το οποίο θεωρώ απολύτως λογικό για οποιαδήποτε δασκάλα!)
Στην δασκάλα έχουμε πει τα παράπονά μας, και η απάντησεις ήταν:
Για την τηλεόραση: “Μα αφού τα παιδιά το ζητάνε”
Για το σκαρφάλωμα στα κάγκελα: “Μα αφού δεν με ακούνε”
Για το ότι δίνει στο παιδί φαγητό άλλων παιδιών όταν δεν θέλει να φάει το δικό της : “Μα αφού δεν της αρέσει”
Πρώτα συζητήσαμε μαζί της, και δώσαμε και άλλες ευκαιρίες. Αλλά όταν πήγα να πάρω την Ιωάννα στις 4 παρά 20 και είδα τα παιδιά να είναι ξαπλωμένα επάνω στα θρανία και να βλέπουν power rangers και να πηδάνε από θρανίο σε θρανίο, τότε φρίκαρα. Και τότε πια μίλησα στην διευθύντρια. Και πλέον θεωρώ ότι δεν μπορώ να συζητήσω άλλο με την δασκάλα.