Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

… το μάτι μου!

Εδώ και μια ολόκληρη εβδομάδα πετάει το μάτι μου διαρκώς. “Θα δεις κάποιον” μου λένε φυσικά όλοι. Μα ποιόν θα δω επιτέλους; Ένα σωρό κόσμο έχω δει από τότε, μέχρι και φίλο από τη Δανία που είχα χρόνια να δω, αλλά το μάτι εκεί.

Σήμερα, μετά την συνάντηση με το σκυλάκι μας, είχα μια ελπίδα πως θα σταματήσει. Είπα πως, ε, δεν μπορεί για αυτό πέταγε, καινούριο σκυλί είναι, μέλος της οικογένειας, άξιζε τον κόπο μια εβδομάδα πετάγματος. Για λίγη ώρα μάλιστα ήμουν σίγουρη πως αυτό ήταν, γιατί είχε σταματήσει. Μπα, όμως που τέτοια τύχη. Ούτε και με αυτό σταμάτησε. Πριν από λίγο άρχισε ξανά το πετάει-πετάει.

Όποιος κι αν είσαι που θα δω, εμφανίσου γρήγορα, γιατί έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι!