Καθώς έρχονταν τα παιδιά από τη γιαγιά τους, απέκτησαν παρέα! Ένα κουταβάκι αποφάσισε να τους ακολουθήσει (έχουμε ένα σημείο που μαζεύονται πολλά σκυλάκια, είναι η “πιάτσα” τους και τα φροντίζουν εκεί οι ταξιτζήδες και γενικώς κάθε τόσο υπάρχουν πολλά κουτάβια). Και όχι μόνο τους ακολούθησε μέχρι το σπίτι, αλλά μπήκε και μέσα, αφού κατάλαβε πως χωράει μέσα από τα κάγκελα της πόρτας!
Δεν είναι γλύκας;;;
Η Κίκα τον καλωσόρισε, τον άφησε να φάει χωρίς να τον πειράξει και άρχισε και τα παιχνίδια.
Τα αυτιά του!!! Θα πετάξει!!!
Τα παιδιά τον ονόμασαν Βδέλλα, επειδή τα ακολούθησε. Τώρα μαζεύουμε κουράγιο για να τον βγάλουμε απο το σπίτι, μια που κανείς πραγματικά δε θέλει να τον διώξει!
Παίζει με τις τρίχες της Κίκας!
Ε, άμα δεν θέλετε στ’ αλήθεια να τον διώξετε, δεν το κρατάτε το γλυκούλι, να έχει παρέα και η Κίκα;! Φαίνεται τέλειος πάντως. (Γενικά τα σκυλιά του δρόμου δεν έχουν και κανένα τεράστιο προσδόκιμο ζωής, περί τους τρεις με έξι μήνες αν δεν κάνω λάθος…).
Αχ ναι μωρέεεεεεεεεεεεε, μην το διώξετε! Τι 1, τι 2 σκυλιά… Ίδια έννοια είναι!
Μωρέ μεθαύριο φεύγουμε για 3 εβδομάδες… Τι θα το κάνουμε; Όλοι θέλουμε κάπως να το κρατήσουμε, αν και ξέρουμε πως θα είναι δύσκολα τα πράγματα με δυο σκυλιά…. Και την Κίκα από το δρόμο την είχαμε μαζέψει 🙂
Αυτός πραγματικά ήρθε για να μείνει, Στέλλα μου …..
Φοβερό, πάντως, πως κάποια πράγματα δεν αποτελούν δικές μας επιλογές, αλλά εμείς είμαστε επιλογή δική τους !!!!
Έτσι και στη δική μου περίπτωση, όταν ένα φθινοπωρινό πρωινό “μας επέλεξε” ένα κουταβάκι που με άνεση κατάφερνε να περνάει μέσα από τα κάγκελα, και τελικά έγινε κομμάτι της ζωής μας, για 12 χρόνια !!! Ένας υπέροχος φίλος, ένα μέλος της οικογένειάς μας…
Προς το παρόν, και για λύπη μας, ξαναπήγε στην “πιάτσα” των σκυλιών απ’ όπου και ήρθε. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον, αλλά αυτή τη στιγμή δε γίνεται να φροντίσουμε και δεύτερο σκυλάκι.
Τα παιδιά ρώτησαν όποιον ήξεραν αν θέλει ένα σκυλάκι, ώστε να του βρουν σπίτι, αλλά δεν έγινε τίποτα.
Θα δείξει στο μελλον αν θα έχουμε παραπάνω πάρε-δώσε με τον Βδέλα, προς το παρόν ήταν απλώς ένας φιλοξενούμενος που ήρθε, έπαιξε μαζί μας, έφαγε και γύρισε στο χώρο του 🙂