Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Κατεβάσαμε τα χειμωνιάτικα. Έτσι όπως ήταν όλα λοιπόν χύμα μέχρι να μπουν στο κατάλληλο συρτάρι, η μικρή Ιωάννα βρήκε ευκαιρία και έκλεψε μερικά.
Πήρε λοιπόν ένα καπέλο με γουνίτσα, μια μπλούζα μου που την έκανε κασκόλ/μαντήλι και μια τσάντα κάτω από τη μασχάλη… και ως δια μαγείας μεταμορφώθηκε στη γιαγιά της. Νομίζω η ομοιότητα είναι προφανής.
(πράγματι τριγυρνούσε στο σπίτι λέγοντας “είμαι η γιαγιά Ιωάννα”)