Η παράδοση συνεχίζεται.
Μετά από μια ταινία που δεν με ενθουσίασε (δες “Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτοστόπ”), είδα μια ταινία που μου άρεσε πολύ.
Το Lemony Sniket’s a series of unfortunate events είναι ταινία βασισμένη στα βιβλία του Daniel Handler. Δεν τα έχω διαβάσει, αλλά μετά από αυτή την ταινία και κάποια πράγματα που διάβασα, θα είναι σίγουρα μέσα στην επόμενη παραγγελία στο Amazon (ή στο wish list μας).
Ταινία που απευθύνεται σε παιδιά και μεγάλους, σκοτεινή με εκπληκτική φωτογραφία. Ο Τζιμ Κάρευ (που σε γενικές γραμμές δεν μου πολυαρέσει γιατί νομίζω πως επαναλαμβάνεται) είναι απλώς θεϊκός. Η αγαπημένη μου σκηνή είναι όταν δείχνοντας στα παιδιά το σπίτι του, φτάνει στον πύργο. “Αυτός είναι ο πύργος”, τους λέει ζοφερά, “στον οποίο δεν πρέπει να πάτε σε καμία περίπτωση!”. Και μετά από δύο δευτερόλεπτα στα οποία βλέπουμε τα παιδιά τρομοκρατημένα και αυτόν με ένα υπεροπτικό και σκοτεινό ύφος, πλησιάζει την κάμερα πολύ και κάνει μια γκριμάτσα κοροϊδευτική. Έχει πολύ γέλιο.
Η φωτογραφία είναι το καλύτερο σημείο της ταινίας και μου θύμισε πάρα πολύ Τιμ Μπάρτον. Επίσης παρελαύνουν πάρα πολλοί γνωστοί ηθοποιοί.
Τα παιδιά την είδαν μαζί μας και ενώ τους άρεσε και γέλασαν σε αρκετά σημεία (ειδικά με τα καμώματα του μωρού), νομίζω τρόμαξαν κιόλας κάπως.
Ταινία που σίγουρα θα ξαναδώ (και πολύ σύντομα)
