Ο αγαπημένος μας φίλος ο Ερνέστο μας στέλνει κατά καιρούς διάφορα καλούδια. Φέτος μας έστειλε το υπέροχο δέμα τα Χριστούγεννα με εκείνο το απίστευτο kokkorogeeks, αλλά δεν σταμάτησε εκεί. Έστειλε άλλο ένα πακέτο γεμάτο φαγώσιμα καλούδια. Βέβαια ήταν κυρίως για τη Σοφία, αλλά… όλοι μια οικογένεια είμαστε! Τι mum and dad είμαστε αν δεν τσιμπολογήσουμε Αργεντίνικα και Μεξικάνικα καλούδια ε;;; Αυτή τη φορά το δέμα ήρθε από το Μεξικό.
Λοιπόν το κουτί περιείχε πολλά διαφορετικά γλυκά και μερικά αλμυρά. Δύο υλικά επικρατούσαν σε όλα: το τσίλι και το dulce de leche. Στο Μεξικό προφανώς τα αγαπάνε πολύ και τα δυο. Και εντάξει, με το dulce de leche κάνουν γλυκά. Πάαααρα πολλά γλυκά, συνδυάζοντάς το με τα πάντα, σκέτο, με σοκολάτα, με φυστίκι, με γκοφρέτα κλπ κλπ κλπ. (αν και νομίζω πως περισσότερο στην Αργεντινή έχουν την τρέλα με το dulce de leche). Το θέμα είναι όμως πως εδώ έχουμε να κάνουμε με το Μεξικό, και γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο αγαπάνε τα καφτερά εκεί! Και ειδικά το τσίλι… Το βάζουν φυσικά σε αλμυρά, ΑΛΛΑ το βάζουν και στα γλυκά. Κάτι με το οποίο δε θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα (άλλωστε η σοκολάτα με το τσίλι είναι από τις αγαπημένες μου), αλλά κάνουν γλυκά με τσίλι ΚΑΙ αλάτι!!! Φανταστείτε καραμέλες με τσίλι και αλάτι, τσίχλες με τσίλι και αλάτι και ένα σωρό άλλα γλυκά που τα βάζεις στο στόμα σου, σου έρχεται λίγο η γλύκα και μετά σου έρχεται μια αλμυρή καυτερίλα. Ειδικά το αλμυρό-γλυκό είναι εξαιρετική αηδία!!!
Κάθε λαός φυσικά έχει κάποιες γεύσεις που αγαπάει και για τους άλλους είναι αδιανόητες. Φαίνεται άλλωστε από τις αντιδράσεις μας:
Δε το βάλαμε κάτω! Δοκιμάζαμε, κάναμε γκριμάτσες αηδίας και συνεχίζαμε! Και η Σοφία δίπλα είχε τρελλαθεί στο γέλιο. Κι εμείς επίσης φυσικά, γελάσαμε απίστευτα πολύ!
Στο τέλος κράτησα εγώ κάτι γλυκάκια με φυστικοβούτυρο που μου αρέσει πολύ και κάτι γλυφιτζουράκια με dulce de leche τα οποία λατρεύειιιι η Ιωάννα, φάγαμε μαζί με τη Σοφία κάτι αλμυρούλια με τσίλι ωραιότατα και τα υπόλοιπα τα πήρε η Σοφία που δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να φάει τα αλμυρογλυκά και λατρεύει τα εξαιρετικά καυτερά φαγητά (κάτι ήξερε ο Ερνέστο όταν της έστειλε το κουτί).
Δεν έχει καμία σημασία αν μας άρεσαν ή όχι τα περιεχόμενα του κουτιού. Κατ’ αρχάς και μόνο το να παίρνεις ένα κουτί γεμάτο καλούδια είναι κάτι απερίγραπτο! Και βέβαια η ευκαιρία να δοκιμάσεις κάτι καινούριο, ανεξάρτητα με το αν θα σου αρέσει ή όχι, είναι ανεκτίμητη!
Ευχαριστούμε πολύ Ερνέστο! (και ξέρουμε πως απολαμβάνεις κι εσύ όλααα τα καλούδια που σου στέλνει η Σοφία! )
ΥΓ το ποστ είχε ξεμείνει στα drafts μου και γι αυτό μπήκε τώρα… Κάλλιο αργά ε;;;
Ένα μόνο πράγμα έχω να πω! ! 😀
(I don’t think I can ever have enough of tajin, chilorio, or chipotles… They are all soooo delicious!!