Για άλλη μια φορά θα το πω. Είμαι μια χαζομαμά.
Ορίστε λοιπόν τα νεότερα κατορθώματα των τέκνων μου:
Ο Γιώργος έχει γενικώς αρχίσει να γράφει μόνος του. Μπορεί και διαβάζει με λίγη προσπάθεια (τα κεφαλαία πολύ πιο εύκολα) και μπορεί να γράψει μόνος του λεξούλες. Βέβαια όπως όλα τα παιδιά που αρχίζουν τα γράφουν, παραλείπει πολλά φωνήεντα. Αλλά είναι μια σημαντική αρχή. Προχτές είχε έρθει η Δήμητρα από εδώ λοιπόν για το καθιερωμένο χαρτάκι και λέει στο Γιώργο: “Αντε να γράψεις μια ιστορία”. Δεν περιμέναμε ποτέ φυσικά πως θα το έπαιρνε κυριολεκτικά και θα έγραφε όντως μια ιστορία. Πήρε λοιπόν ένα χαρτί και άρχισε να γράφει και να γράφει. Ιδού το αποτέλεσμα:
Και για όσους δεν κατάλαβαν τι γράφει (θέλει λίγη προσπάθεια) λέει τα εξής:
“μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια γάτα και χοροπήδαγε όλη τη μέρα. Μια μέρα μια κουκουβάγια ήρθε στο σπίτι της και την ρώτησε γάτα πως είσαι; είμαι καλά. Εσύ πως είσαι; Είμαι καλά”
Εντυπωσιαστήκαμε. Δεν νομίζω πως θα έχει ποτέ πρόβλημα στην έκθεση αυτό το παιδί.
Βέβαια μετά πήρε και η Ιωάννα ένα κομμάτι χαρτί και κάθησε κι αυτη να γράψει. Σας θυμίζω πως δεν είναι ακόμα 3,5 χρονών… Και ναι, έγραψε και αυτή. Ήθελε να γράψει: Ήταν μια φορά (στα βήματα του αδερφού της φυσικά) και έγραψε αυτό:
Εντελώς μόνη της. Και ήξερε πως είχε κάνει λάθος. Δεν ξέρω τι να πω με αυτό το κορίτσι. Πριν μερικές μέρες είχε σχηματίσει με τα μαγνητάκια-γράμματα στο ψυγείο τη λέξη “Οπεν” (λόγω Ντόρας μικρής εξερευνήτριας). Είχε γράψει ΟΠΝ.
Τι θα κάνει στο δημοτικό αυτό το κορίτσι; Ξέρω πως ένας λόγος που προχωράει τόσο είναι ο Γιώργος. Τον βλέπει και τον αντιγράφει. Αλλά είναι ήδη στο προνήπιο (είναι ιδιωτικό βλέπετε και μπορούσε να περάσει στους μεγάλους) και κάνει όλες τις ασκησούλες που κάνουν και τα μεγαλύτερα παιδιά με μεγάλη ευκολία.
