Τον τελευταίο μήνα έχω πιάσει στα χέρια μου κάμποσα βιβλία, τα οποία δεν τα έχω τελειώσει, κάτι που δεν συνηθίζω.
Ξεκίνησα το Star Maker του Olaf Stapledon. Ίσως το πιο ποιητικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που έχω διαβάσει. Οι εικόνες που σου δημιουργεί όταν το διαβάζεις είναι υπέροχες. Όμως είναι λίγο βαρύ, τα αγγλικά του δεν με δυσκόλεψαν ακριβώς, αλλά σίγουρα δεν μου έκαναν και τη ζωή εύκολη. Βιβλίο που σίγουρα θα το διαβάσω σε κάποια φάση (ίσως μεταφρασμένο αν μάθω ότι είναι καλη η μετάφραση).
Επίσης έπιασα στα χέρια μου το “choice cuts” του Mark Kurlansky. Βιβλίο με αποσπάσματα από διάφορα γραπτά που αφορούν τη μαγειρική. Δεν είναι βιβλίο συνταγών, είναι βιβλίο περί μαγειρικής και το πως έβλεπαν ορισμένα φαγητά, συνταγές κλπ ανά τους αιώνες. Έχει ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες (και πέτυχα και φανταστική συνταγή για ζεστή σοκολάτα μέσα), αλλά είναι λίγο σα να διαβάζεις εγκυκλοπαίδια και ποτέ δεν τα πήγα καλά με αυτού του είδους το διάβασμα. Πάντως το έχω κοντά και του ρίχνω μια ματιά κάθε τόσο.
Άλλο βιβλίο που έφερε ο Κωνσταντίνος από το τελευταίο του ταξίδι, είναι το The book of general ingorance. Ό,τι νομίζατε πως ξέρετε για σωστό μέχρι σήμερα, εδώ αποδεικνύεται λάθος! Τα χρυσόψαρα ΔΕΝ έχουν μνήμη τριών δευτερολέπτων, το τηλέφωνο το ανακάλυψε ο Antonio Meucci, ο εγκέφαλός μας έχει χρώμα ροζ (το φαιά ουσία βέβαια ακούγεται καλύτερο από το ροζ ουσία) και πουθενά δεν είναι γραμμένο πως τρεις μάγοι επισκέφθηκαν τον Χριστό (μπορεί να ήταν δύο, μπορεί είκοσι και μπορεί ακόμα να ήταν και γυναίκες). Αυτά είναι λίγα μόνο από τα θέματα που θίγει. Κάποια δεν είναι γνωστά στην ελλάδα (όπως πχ το ποιά ήταν τα τελευταία λόγια του Νέλσονα), αλλά τα περισσότερα είναι γνώσεις που θεωρούμε δεδομένες. Το διάβαζα και κάθε τρεις και λίγο διέκοπτα τον Κωνσταντίνο για να του πω άλλο ένα φοβερό πράγμα που διάβασα.
Το έχω σχεδόν διαβάσει όλο και σίγουρα θα το τελειώσω (σύντομα). Μάλιστα όποτε το διαβάζω, μου έρχεται να κάνω ολόκληρο ποστ για το κάθε θέμα!
Πάμε σε αυτά που διαβασα:
Είχα κάνει και παραγγελία από το Άμαζον κάμποσα βιβλία και ήρθε η πρώτη φουρνιά. Τα δύο βιβλία ήξερα ότι είναι κάπως πιο παιδικά, ευχάριστα και κωμικά, αλλά το ένα μου βγήκε ιδιαίτερα παιδικό. Λέγεται The Wizard, the Ugly and the Book of Shame. Έχει φοβερές εικόνες και το διαβασα αμέσως στα παιδιά. Τους άρεσε πάρα πολύ και κοίταζαν τα κολάζ που έχει μέσα για μέρες. Το δεύτερο λέγεται “you’re a bad man mr. Gum“. Διάβασα καλές κριτικές αλλά εγώ δεν ενθουσιάστηκα. Το ότι ο συγγραφέας του έχει κάνει και ως stand up comedian φαίνεται στο γράψιμο. Πάει για κωμικό, αλλά το παρακάνει στην παλαβομάρα.
Τώρα έχω ξεκινήσει το The princess bride. Παραμύθι φαντασίας που έχει γίνει και ταινία.