Να και το ποστ που λέγαμε για τις… λιγούρες…
Καθ’ όλη την εκδρομή μας στη Νάπολη μας κυνηγούσε παντού μια διαφήμιση. ΄Οπου και να πηγαίναμε, στους δρόμους, πάνω σε λεωφορεία, έξω από μαγαζιά, παντού όμως, είχε διαφήμιση της Nutella. Διαφήμιζαν τα 3 νέα μεγέθη, 630 γρ, 825 γρ και ένα ολόκληρο κιλό…
Και δεν ήταν μόνο οι διαφημίσεις. Έβλεπες παντού γύρω σου μαγαζιά με παγωτό νουτέλα, κρέπες με νουτέλα, μόνο νουτέλα με νουτέλα δεν είχε! Πόσο να αντέξει ο άνθρωπος, κάποια στιγμή λυγίζεις!!! Ο Γιώργος είχε πάθει παράκρουση, και εγώ δεν πήγαινα και πίσω… Το κακό (ή και καλό δεν ξέρω) ήταν πως δεν είχαμε χρόνο για να κάνουμε τίποτα έξω από το πρόγραμμά μας, άρα δεν είχαμε χρόνο ούτε να πάμε στο σούπερ μάρκετ (τρελλαίνομαι να πηγαίνω σε σούπερ μάρκετ στο εξωτερικό. Βλέπεις ένα σωρό πράγματα καινούρια, τι τρώνε, έχεις χρόνο να τα χαζέψεις..). Αν είχαμε θα του είχα πάρει τη Nutella του κιλού να τη φάει με το κουτάλι λέμε (και ναι, το ξέρω πως δεν είναι υγιεινή, αλλά οκ, με τη διατροφή που κάνουμε σε καθημερινή βάση δε θα πάθει τίποτα με μια φορά που θα το ρίξει έξω…).
Άσε που σε πολλά μαγαζιά με κρέπες είχαν κάτι πεντάκιλες νουτέλες! Και να ήθελες να ξεχάσεις τη Νουτέλα λέμε, δε γινόταν! Τουλάχιστον ο Γιώργος έφαγε 2 φορές κρέπα με νουτέλα και κάπως ηρέμησε. Και έβγαλε και μια φωτογραφία στο ιερό:
